Jong stervoorwerp
’n Jong stervoorwerp (JSV) is ’n ster in die vroeë stadium van ontwikkeling. Hulle kan in twee groepe verdeel word: protosterre en voorhoofreekssterre.
Klassifikasie volgens spektrale energieverspreiding
[wysig | wysig bron]’n Ster vorm deur die ophoping van materie wat uit ’n sirkumstellêre skyf in die protoster val. Materie in die skyf is koeler as die protoster se oppervlak en dit straal dus lig teen langer golflengtes uit. So word ’n oormaat infrarooi uitgestraal. Namate die materie in die skyf opraak, neem die infrarooi af.
JSV's word dus gewoonlik in stadiums van evolusie geklassifiseer volgens die daling in die verspreiding van hulle spektrale energie in die middel-infrarooi. Daarvoor word ’n stelsel gebruik wat in 1987 deur Lada geskep is. Hy het drie klasse voorgestel (I, II en III), geskoei op die waardes van intervalle van spektraalindeks :[1]
.
Hier is die golflengte en die lugstroomdigtheid.
Die word bereken in die golflengte-interval van 2,2-20 (naby- en middelinfrarooistreek). Andre et al. het in 1993 ’n klas 0 ontdek: voorwerpe met sterk submillimeter-emissies, maar baie flou by .[2] Greene et al. (1994) het ’n vyfde klas van "platspektrum"-bronne bygevoeg.[3]
- Klas 0-bronne – onwaarneembaar by
- Klas I-bronne het
- Platspektrum-bronne het
- Klas II-bronne het
- Klas III-bronne het
Dié klassifikasiestelsel weerspieël rofweg ’n evolusionêre volgorde. Die meeste Klas 0-bronne ontwikkel tot die Klas I-stadium en verloor hulle sirkumstellêre skyf. Eindelik word hulle opties sigbaar as voorhoofreekssterre.
Klas II-voorwerpe het sirkumstellêre skywe en stem rofweg ooreen met die klassieke T Tauri-sterre, terwyl Klas III-sterre hulle skywe verloor het en min of meer met T Tauri-sterre met swak lyne ooreenstem. Sterre in ’n tussenstadium, waar skywe net teen langer golflengtes waargeneem kan word (byvoorbeeld by ), is bekend as oorgangskyfvoorwerpe.
Klassifikasie volgens massa
[wysig | wysig bron]Drie stadium word geïdentifiseer: swaar JSV's, JSV's met ’n gemiddelde massa en bruindwerge.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Lada, Charles J. (1987). "Star Formation: From OB Associations to Protostars". In Peimbert, Manuel; Jugaku, Jun (reds.). Star Forming Regions: Proceedings of the 115th Symposium of the International Astronomical Union Held in Tokyo, Japan, November 11–15, 1985. Dordrecht: D. Reidel. pp. 1–17. Bibcode:1987IAUS..115....1L. ISBN 978-90-277-2388-8.
- ↑ Andre, Philippe; Ward-Thompson, Derek; Barsony, Mary (Maart 1993). "Submillimeter Continuum Observations of Ophiuchi A: The Candidate Protostar VLA 1623 and Prestellar Clumps". The Astrophysical Journal, Part 1. 406 (1): 122–141. Bibcode:1993ApJ...406..122A. doi:10.1086/172425.
- ↑ Greene, Thomas P.; Wilking, Bruce A.; Andre, Philippe; Young, Erick T.; Lada, Charles J. (Oktober 1994). "Further Mid-infrared Study of the Ophiuchi Cloud Young Stellar Population: Luminosities and Masses of Pre-main-sequence Stars". The Astrophysical Journal, Part 1. 434 (2): 614–626. Bibcode:1994ApJ...434..614G. doi:10.1086/174763.
Skakels
[wysig | wysig bron]- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Jong stervoorwerp.
- Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.