Gaan na inhoud

Palladium(II)sulfaat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Palladium(II)sulfaat
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule PdSO4
Molêre massa 202,48[1]
CAS-nommer 13566-3-5[1]  
Voorkoms groen of bruin vastestof.[1]
Fasegedrag  
Fase N-PdSO4 stabiel tot ~520 °C 
Selkonstantes a = 988,1(1) pm, b = 988,8(1)pm, c = 1238,2(2) pm, β = 92.81(1)°, Z = 16

[2]  

Ruimtegroep Pc of P2/c 
Nommer 13  
Fase N-PdSO4 (metastabiel) 
Selkonstantes a = 784,47(8) Apm; b = 517,93(3) pm, c = 790,92(6) pm, β = 95.606(7)° en Z = 4[2]  
Ruimtegroep C2/c 
Nommer 15
Smeltpunt
Kookpunt
Digtheid 3,24 [g/cm3] @ 20 °C[1]
Oplosbaarheid

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt  
LD50 >1400 [mg/kg] (oraal; rot)[1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Palladium(II)sulfaat is 'n sout van palladium in sy 2+ oksidasietoestand met swaelsuur. Dit het die formule PdSO4 en is 'n higroskopiese stof.[1]

Dit kan hidrate vorm soos PdSO4·2H2O en PdSO4·¾H2O.[2]

Kristalstrukture

[wysig | wysig bron]

Daar is twee kristalstrukture bekend. Albei is monoklinies. N-PdSO4 is stabiel tot ~520 °C. M-PdSO4 is dalk metastabiel. Palladium word deur 'n vlak vierkant van suurstofatome omring wat tot tetraëdriese sulfaatgroepe behoort.

Chemiese eienskappe

[wysig | wysig bron]

Dit kan uit palladiumpoeier en 'n oormaat nitreersuur by 200-240 °C verkry word.[2]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 "SDS". Sigma Aldrich.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Thomas Dahmen, Pia Rittner, Silke Böger-Seidl, Reginald Gruehn (1994). "Beiträge zum thermischen Verhalten von Sulfaten XIV. Zum thermischen Verhalten von PdSO4 · 2H2O und PdSO4 · 0,75H2O sowie zur Struktur von M-PdSO4,". Journal of Alloys and Compounds. 216 (1): 11–19. doi:10.1016/0925-8388(94)91034-0.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)