Punctelia stictica
| Punctelia stictica | |
|---|---|
| |
Wetenskaplike klassifikasie 
| |
| Domein: | Eukaryota |
| Koninkryk: | Fungi |
| Divisie: | Ascomycota |
| Klas: | Lecanoromycetes |
| Orde: | Lecanorales |
| Familie: | Parmeliaceae |
| Genus: | Punctelia |
| Spesie: | P. stictica
|
| Binomiale naam | |
| Punctelia stictica | |
| Sinonieme[1] | |
Punctelia stictica is 'n spesie van foliose korsmosse (ligene met 'n gelobde, blaaragtige vorm) in die familie Parmeliaceae . Dit is 'n wydverspreide korsmos, aangeteken in Afrika, Europa, Noord-Amerika, Suid-Amerika en Groenland. Dit word tipies aangetref waar dit groei op rotse.
Taksonomie[wysig | wysig bron]
Die korsmos is die eerste keer formeel beskryf deur die Franse plantkundige en ligeenkundige Dominique François Delise in 1830, as 'n variëteit van Parmelia borreri (die tipespesie van die genus Punctelia ). Hildur Krog het dit tot spesiestatus bevorder toe sy dit in 1982 na die nuut-omskrewe genus Punctelia oorgedra het.
Molekulêre filogenetiese analise het getoon dat dit in een van vyf hoofklades in Punctelia is, wat spesies bevat wat gyroforsuur as hul hoof sekondêre metaboliet produseer. Hierdie klade sluit ook Punctelia borreri, Punctelia subpraesignis en Punctelia reddenda in.
In 2020, na 'n studie van die Argentynse tipe-materiaal van Vilmos Kofarago-Gyelnik, het Juan Rodriguez en Edith Filippini voorgestel dat Parmelia maculoides Gyeln. as 'n sinoniem van Punctelia stictica beskou moet word.
Beskrywing[wysig | wysig bron]
Punctelia stictica het 'n ligte tot donkerbruin boonste tallus- oppervlak, bedek met pseudocyphellae en soredia wat korrelvormig tot isidioïed is (wat ietwat lyk soos isidia, wat dikwels verdonker en solied voorkom, maar met 'n korteks en tipies voortspruit uit duidelike soralia). Die onderkant van die tallus is bruin, donkerder tot swart na die middel. Die korsmos bevat gyroforsuur as die belangrikste medullêre metaboliet in die medulla, en konidia wat lank en filivormig (draadagtig) is.
'n Studie van 1996 het die morfologiese en chemiese verskille tussen Punctelia stictica en Punctelia colombiana ('n ander spesie met filiformagtige conidia) vergelyk en tot die gevolgtrekking gekom dat die spesies nou verwant is, maar onderskeibaar is, en moontlik van Punctelia jujensis afkomstig is.
Habitat en verspreiding[wysig | wysig bron]
Punctelia stictica is 'n wydverspreide spesie. Dit het 'n antitropiese verspreiding – 'n tipe disjunkte verspreiding waar dit op vergelykbare breedtegrade oor die ewenaar voorkom, maar nie in tropiese gebiede nie. Alhoewel dit hoofsaaklik gematig is, strek sy reeks tot in die Europese boreale sone. In Noord-Amerika is dit vanaf die Verenigde State gevind. In Suid-Amerika kom dit voor in Colombia, Ecuador, Venezuela, Argentinië en Chili; dit is baie algemeen in Patagoniese steppegebiede . In Europa is dit bekend uit Frankryk en Noorweë. In Afrika is monsters van Ethiopië en Lesotho versamel. Dit is ook in die weste van Groenland gevind. Die korsmos word gewoonlik op rotse aangetref, en selde, maar soms, op bas of op die grond .
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Basionym Name: Parmelia borreri var. stictica Delise ex Duby, Bot. Gall., Edn 2 (Paris) 2: 601 (1830)". Index Fungorum. Besoek op 4 September 2021.