Sekularisme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Sekularisme is die afsydigheid, verwerping of uitsluiting van godsdiens en godsdienstige oorwegings. Woorde en begrippe wat hiermee geassosieer word isː

  • antiklerikalisme
  • ateïsme
  • die begeerte om godsdiens uit te sluit van sosiale aktiwiteite van burgerlike aangeleenthede
  • verbanning van godsdienstige simbole uit die openbare sfeer
  • staatsneutraliteit teenoor godsdiens
  • die skeiding van godsdiens van die staat
  • ontwrigting van kerk

As filosofie wil sekularisme die lewe interpreteer op beginsels wat slegs uit die materiële wêreld geneem is, sonder om godsdiens te gebruik.

Sekularisme is intellektueel gewortel van van Griekse en Romeinse filosowe soos Zeno van Citium en Markus Aurelius; van denkers soos John Locke, Denis Diderot, Voltaire, Baruch Spinoza, James Madison, Thomas Jefferson en Thomas Paine; en van meer onlangse vrydenkende ateïste soos Matthew W. Dillahunty, Robert Ingersoll, Bertrand Russell en Christopher Hitchens. Dit verskuif die fokus van godsdiens na ander 'tydelike' en 'wêreldse' dinge, met die klem op die natuur, rede (redenasie), wetenskap en ontwikkeling.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]