James Garfield

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
James Abram Garfield
20ste President van die Verenigde State
Ampstermyn 4 Maart 188119 September 1881
Voorganger Rutherford B. Hayes
Opvolger Chester A. Arthur
Geboortedatum 19 November 1831
Geboorteplek Moreland Hills, Ohio
Sterftedatum 19 September 1881
Sterfteplek Elberon, New Jersey
Eerste Dame Lucretia Rudolph
Politieke party Republikein
Visepresident Chester A. Arthur
Handtekening
Die sluipmoordaanval op James Garfield deur Charles J. Guiteau op 2 Julie 1881

James Abram Garfield (19 November 183119 September 1881) was die 20ste President van die Verenigde State. Sy tyd in die Presidentse kantoor was 200 dae; hy is op 2 Julie 1881 deur 'n sluipmoordenaar geskiet en het eers op 19 September gesterf. Ná Abraham Lincoln (1865) is hy die tweede Amerikaanse president, wat vermoor is.

Sy ampstermyn was een van die kortste in die geskiedenis van Amerikaanse presidente; ses maande en 15 dae (die kortste dienende president was William Henry Harrison).

Garfield is gebore in die destydse Orange Township, Cuyahoga County, Ohio, 'n voorstad suidoos van Cleveland. Sy pa is in 1833 oorlede, en hy is deur sy ma en 'n oom grootgemaak. Hy het 'n onderwyser geword, klassieke tale onderrig, en later hoof van die Eklektiese Instituut geword waar hy klas gegee het. Op 11 November 1858 trou hy met Lucretia Rudolph, en hulle het vyf kinders gehad. Sy seun James Rudolph Garfield het ook 'n politikus geword en het later as minister van binnelandse sake onder Theodore Roosevelt gedien.

Garfield het op sy eie regte studeer, maar besluit dat 'n akademiese lewe hom nie pas nie en hy het 'n politikus geword. Hy was sy hele lewe lank 'n passievolle Republikein. In 1859 het hy 'n senator van Ohio geword.

Sy militêre loopbaan het begin met die Amerikaanse Burgeroorlog toe hy by die 42ste Ohio Volunteer Infantry in die Unie-weermag ingeskryf het. Hy het deelgeneem aan die veldslae van Shiloh in April 1862 en Chickamauga in September 1863. Hy is uiteindelik bevorder tot generaal-majoor. In 1863 het hy uit die weermag bedank om in die verkiesing in sy tuisstaat vir die Huis van Verteenwoordigers te staan.

Tot 1878 is Garfield elke twee jaar tot die Verenigde State se Huis van Verteenwoordigers herkies. In 1880, by die Republikeinse konvensie van die 36ste stemming, is hy gekies as sy party se presidentskandidaat. In November 1880 wen hy die presidensiële verkiesing met 'n noue marge bo Winfield S. Hancock, en word in Maart 1881 as president aangestel. Gedurende sy kort termyn was Garfield meestal gemoeid met aanstellingsvetes met die New Yorkse Republikeinse partybaas Roscoe Conkling.

Op 2 Julie 1881 is Garfield by 'n Washington D.C. -treinstasie deur twee koeëls getref van 'n gewapende man, Charles J. Guiteau. Garfield oorleef die aanval vir eers. Een van die koeëls kon nie gevind of verwyder word nie, en 'n infeksie, as gevolg van die gebruik van ongesteriliseerde mediese instrumente, maak hom toenemend siek. Hy is na die kusdorpie Long Branch geneem in die hoop dat die seelug hom sou verkwik. Garfield kry egter 'n ernstige longinfeksie en is op 19 September 1881 in die ouderdom van 49 oorlede.

Garfield is deur sy visepresident opgevolg. Sy moordenaar Guiteau kon nie die feit verdra dat hy self nie tot konsul in Parys verkies is nie. Guiteau is skuldig bevind aan Garfield se moord en ter dood veroordeel. Hy is op 30 Junie 1882 gehang.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Graff Henry F., ed. The Presidents: A Reference History (3rd ed. 2002) online
  • Menke, Richard. "Media in America, 1881: Garfield, Guiteau, Bell, Whitman." Critical Inquiry 31.3 (2005): 638–664.
  • Skidmore, Max J. "James A. Garfield and Chester A. Arthur." in Maligned Presidents: The Late 19th Century (Palgrave Macmillan, New York, 2014) pp. 63–79.
  • Sutton, Thomas C. "James A. Garfield." in The Presidents and the Constitution (Volume One. New York University Press, 2020) pp. 266–275.
  • Uhler, Kevin A. "The demise of patronage: Garfield, the midterm election, and the passage of the Pendleton Civil Service Act" (PhD. Diss. The Florida State University, 2011) online.
  • Vermilya, Daniel J. James Garfield and the Civil War: For Ohio and the Union (Arcadia Publishing, 2015).

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]