Timoeriede

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
تیموریان
Timoeriede-dinastie


1370 – 1507
Ligging of Timoeriede
Ligging of Timoeriede
Die Timoeridiese Ryk ten tyde van Timoer se dood in 1405.
Hoofstad Samarkand (1370–1505)
Herat (1505–1507)
Taal/Tale Middel-Mongools
Godsdiens Islam
Regering Monargie
Khan
 - 1370–1405 Timoer (eerste)
 - 1506–1507 Badi' al-Zaman (laaste)
Historiese tydperk Middeleeue
 - Stigting 1370
 - Ontbinding 1507
Oppervlakte
 - 1405 4 400 000 km2
1 698 849 sq mi

Die Timoeriede (Persies: تیموریان) was ’n Turks-Mongoolse, Persiese Moslemdinastie[1][2] wat oor ’n ryk regeer het wat bestaan het uit die hedendaagse Iran, Kaukasus, Mesopotamië, Afganistan, ’n groot deel van Sentraal-Asië en dele van Pakistan, Sirië, Indië en Anatolië. Die dinastie is tussen 1370 en 1405 gestig deur die krygsheer Timoer (ook bekend as Tamerlane).

Die Timoeriede het die grootste deel van Persië in 1467 aan die Ak Koyunlu afgestaan, maar lede van die dinastie het daarna oor kleiner state regeer, soms bekend as die Timoeridiese emirate, in Sentraal-Asië en dele van Indië. In die 16de eeu het Babur, ’n Timoeridiese prins van Ferghana (die huidige Oezbekistan), Kabulistan (die hedendaagse Afganistan) binnegeval en ’n klein koninkryk daar gestig, en 20 jaar later het hy Indië van daar af binnegeval om die Mogolryk te stig.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Maria Subtelny, "Timurids in Transition", BRILL; geïllustreerde uitgawe (2007-09-30). ble. 40 & 41
  2. B.F. Manz, "Tīmūr Lang", in Encyclopaedia of Islam, aanlynweergawe, 2006