Boeke van Asemhaling

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Potskerf met Demotiese inskripsies uit die Ptolemeïese Tydperk van Egipte.

Die Boeke van Asemhaling is die grootste versameling godsdienstige begrafnistekste wat in Thebe, Egipte, verskyn het in die Laat Tydperk van Antieke Egipte (26ste Dinastie) en geskryf is tot in die Romeinse tydperk.[1]

Daar is vandag twee boeke: die "Boek van Asem", wat na bewering deur Isis geskryf is vir haar broer, Osiris, en die meer onlangse "Tweede Boek van Asem", wat na bewering deur Thoth geskryf is. Albei boeke is in Demoties geskryf op papirus uit die einde van die Ptolemeïese Tydperk.

Uittreksels uit die boek is gelees tydens seremonies om afgestorwenes in die hiernamaals te lei en beskerm. Die emosionele uitspreek van die woorde het die towerspreuk doeltreffender gemaak en terselfdertyd die mense se geloof versterk in die lering van die opwekking van die dooies.[2] Volgens die Egiptiese mitologie het die towerspreuke afgestorwenes geleer hoe om in die Doeat (onderwêreld) asem te haal. Van die rituele tekste is ontleen aan ander, ouer geskrifte soos die Boek van die Dooies en rituele soos die Mondopeningseremonie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Hornung, Erik (1999). The Ancient Egyptian Books of the Afterlife. Cornell University Press.
  2. E.A. Wallis Budge. (2007) El Libro Egipcio de Los Muertos. Málaga: Editorial Sirio. ISBN 978-84-7808-532-3

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]