Gaan na inhoud

Boris Nemtsof

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Boris Nemtsof
Борис Немцов
Boris Nemtsof
Nemtsof in 2013.

Adjunkpremier van Rusland
Ampstermyn
28 April 1998 – 28 Augustus 1998

1ste adjunkpremier van Rusland
Ampstermyn
17 Maart 1997 – 28 April 1998
Voorafgegaan deur Wladimir Poetin
Opgevolg deur Joeri Masljoekof

Persoonlike besonderhede
Gebore 9 Oktober 1959
Sotsji, USSR
Sterf 27 Februarie 2015 (op 55)
Moskou, Rusland
Religie Russies-Ortodoks

Boris Jefimowitsj Nemtsof (Russies: Бори́с Ефи́мович Немцо́в, IFA-uitspraak: bɐˈrʲis jɪˈfʲiməvʲɪtɕ nʲɪmˈtsof; 9 Oktober 195927 Februarie 2015) was ’n Russiese wetenskaplike, staatsman en liberale politikus. Hy was een van die belangrikste mense wat betrokke was by die instelling van kapitalisme in die Russiese ekonomie ná die verbrokkeling van die Sowjetunie.[1] Hy het in die 1990's ’n suksesvolle politieke loopbaan onder Boris Jeltsin gehad en was sedert 2000 ’n uitgesproke kritikus van Wladimir Poetin. Hy is op 27 Februarie 2015 doodgeskiet op ’n brug naby die Kremlin en Rooiplein in Moskou.[2] Hy is vier keer in die rug getref.[3]

Ten tyde van sy dood was Nemtsof in Moskou om te help met die organisasie van ’n optog teen Poetin se beleidsrigtings oor die Russiese betrokkenheid in die oorlog in Oekraïne en die Russiese finansiële krisis van 2014–'15. Sy kritiek jeens die Poetin-regering was veral weens beweerde wydverspreide geldverduistering en woekerhandel voor die Olimpiese Winterspele in 2014 in Sotsji, sowel as Rusland se politieke inmenging en militêre betrokkenheid in Oekraïne.[4][5] In die weke voor sy dood het Nemtsof gesê hy is bang Poetin laat hom vermoor.[6][7]

Tot met sy dood was Nemtsof lid van die streeksparlement van Jaroslawl-oblast (verkies in 2013), ’n medevoorsitter van die Republikeinse Party van Rusland en een van die leiers van die opposisiebeweging Solidarnost.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Boris Jefimowitsj Nemtsof is in Sotsji gebore as die seun van Jefim Dawidowitsj Nemtsof en Dina Jakowlewna Nemtsowa (geb. Eidman).[8][9] Sy ma is Joods. In sy outobiografie vertel Nemtsof hoe sy pa se Russies-Ortodokse ma hom as kind laat doop het,[10] iets waarvan Nemtsof, ’n praktiserende Ortodokse Christen, eers baie jare later uitgevind het.[11]

Van 1976 tot 1981 het Nemtsof fisika aan die staatsuniversiteit in Nizjni Nowgorod studeer, waar hy in 1990 ’n doktorsgraad in fisika en wiskunde behaal het. Tot in dié jaar het hy ook by die Navorsingsentrum vir Radiofisika in dié stad gewerk[12] en 60 akademiese geskrifte oor kwantumfisika, termodinamika en akoestiek die lig laat sien.[13] Hy het ook ’n teoretiese model voorgestel vir ’n akoestiese laser[14] [15] en ’n nuwe ontwerp vir die antennes van ruimtesondeerders. [16][17]

Politieke loopbaan

[wysig | wysig bron]
Tienduisende mense neem op 1 Maart 2015 deel aan ’n optog ter herinnering aan Nemtsof.

In 1986, kort ná die Tsjernobil-kernramp in die Sowjetunie, het Nemtsof ’n protesbeweging in sy tuisstad georganiseer wat die bou van ’n nuwe kernkragsentrale in die streek verhoed het.[12]

Van 1991 tot 1997 was hy die eerste goewerneur van die Nizjni Nowgorod-oblast. Later was hy die Russiese minister van energie (1997), die eerste adjunkpremier van Rusland (1997–1998) en in dieselfde tyd lid van die Russiese Veiligheidsraad. Hy was baie gewild en was een van die mense wat beskou is as ’n kandidaat vir die presidentskap. In 1998 het hy die Jong Rusland-beweging gestig. In 1998 was hy medestigter van die koalisiegroep Die Regte Saak en in 1999 medestigter van die Unie van Regte Magte, ’n verkiesingsblok en daarna politieke party. Hy is verskeie kere tot Russiese parlementslid verkies. Hy was ook lid van die Kongres van Volksafgevaardigdes (1990), die Federale Raad (1993–1997) en Staatsdoema (1999–2003).

Ná ’n skeuring in die Unie van Regte Magte in 2008 het hy en Garri Kasparof Solidarnost gestig en in 2010 was hy medestigter van die koalisie Vir Rusland Sonder Onwettigheid en Korrupsie, wat registrasie as ’n politieke party geweier is. Sedert 2012 was Nemtsof medevoorsitter van die Republikeinse Party van Rusland – Volksvryheidsparty (RPR-PARNAS), ’n geregistreerde politieke party.[18]

Hy het verskeie publikasies geskryf waarin hy die Poetin-administrasie kritiseer en was ’n aktiewe organiseerder van en deelnemer aan optogte deur andersdenkendes en vir regverdige verkiesings.

Medaljes en eerbewyse

[wysig | wysig bron]
  • Medalje van die Orde "Vir Verdienste aan die Vaderland", 2de klas (10 Maart 1995) – vir diens aan die staat.[19]
  • Medalje "Vir die Versterking van Gewapende Broederskap" (departement van verdediging) (2001).[20]
  • Orde van die Heilige Prins Daniël van Moskou (Russies-Ortodokse Kerk) (1996) – vir sy bydrae tot nasiebou.[21][22]
  • Ereteken van die Wetgewende Raad van Nizjni Nowgorod-oblast "Verdienste" (26 Maart 2009).[23]
  • Orde van Prins Jaroslaf die Wyse, 5de klas (Oekraïne) (19 Augustus 2006) – vir ’n aansienlike bydrae tot die ontwikkeling van internasionale samewerking, die positiewe beeld van Oekraïne in die wêreld, en die bevordering van sy historiese en moderne prestasies.[24]
  • Orde van Vryheid (Oekraïne) (nadoods).[25]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Birnbaum, Michael; Branigan, William (28 Februarie 2015). "Putin critic, Russian opposition leader Boris Nemtsov killed in Moscow". Washington Post. Besoek op 1 Maart 2015.
  2. Amos, Howard; Millward, David (27 Februarie 2015). "Leading Putin critic gunned down outside Kremlin". The Telegraph (in Engels). London. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 September 2019. Besoek op 28 Februarie 2015.
  3. Kramer, Andew E., "Boris Nemtsov, Putin Foe, Is Shot Dead in Shadow of Kremlin," New York Times, 27 Feb 2015.
  4. "Собчак: Немцов собирался опубликовать доклад об участии российских военных в войне на Украине" (in Russies). RosBalt. 28 Februarie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Januarie 2020.
  5. Putin Critic Boris Nemtsov Shot Dead. NPR. 27 Februarie 2015
  6. "Борис Немцов: Боюсь того, что Путин меня убьет" (in Russies). Sobesednik. 10 Februarie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Oktober 2019.
  7. "Russia opposition politician Boris Nemtsov shot dead" (in Engels). BBC News. 27 Februarie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2020. Besoek op 27 Februarie 2015.
  8. Krichevsky, Lev (20 Mei 2005). "Russian Jewish Elites and Anti-Semitism". AJC. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Mei 2009. Besoek op 3 Maart 2015.
  9. Russian Opposition Blames Putin for Murder of Jewish Politician Boris Nemtsov. jewishbusinessnews.com. 28 Februarie 2015
  10. Krichevsky, Lev (20 Mei 2005). "Russian Jewish Elites and Antisemitism (07 van 13)". American Jewish Committee. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Mei 2009. Besoek op 3 Maart 2015.
  11. Allensworth, Wayne (1998). The Russian Question. Rowman & Littlefield, ISBN 0-8476-9003-2. p. 289
  12. 12,0 12,1 "Profile of Boris Nemtsov: Russia's newest first deputy premier". Jamestown Foundation Prism. 18 April 1997.
  13. Nemtsov, B. E.. SAO/NASA Astrophysics Data System (ADS)
  14. Nemtsof, B.J. (1991). "Coherent mechanism of sound generation during vapor condensation" (PDF). Akoestitsjeski Zjoernal. 37 (5): 970–977. Bibcode:1991AkZh...37..970N.
  15. Kotjoesof, A.N.; Nemtsof, B.J. (1991). "Acoustic "laser"" (PDF). Akoestitsjeski Zjoernal. 37 (1): 123–129.
  16. "Борис Немцов: биография убитого оппозиционера" (in Russies). imenno.ru. 28 Februarie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Januarie 2020.
  17. "Борис Немцов".
  18. "Сопредседатели". Svobodanaroda (in Russies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Maart 2016. Besoek op 28 Februarie 2015.
  19. Указ Президента РФ от 10 марта 1995 г. N 260 "О награждении медалью ордена "За заслуги перед Отечеством" II степени"
  20. "Депутаты Госдумы получили к празднику медали и погоны" (in Russies). 23 Februarie 2001. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Augustus 2019. Besoek op 28 Februarie 2015.
  21. "Boris Nemtsov". severleg.cwx.ru (in Russies). 5 April 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 28 Februarie 2015.
  22. "Чем запомнился Борис Немцов?" (in Russies). aif.ru. 28 Februarie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Junie 2015.
  23. "Валерий Шанцев, Евгений Люлин, Борис Немцов, Евгений Крестьянинов, Владимир Иванов и Дмитрий Бедняков будут награждены почетным знаком Заксобрания Нижегородской области "За заслуги"" (in Russies). niann.ru. 26 Maart 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Februarie 2019. Besoek op 28 Februarie 2015.
  24. "Указ Президента Украины No 698/2006" (in Russies). president.gov.ua. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Augustus 2014. Besoek op 28 Februarie 2015.
  25. "Петр Порошенко посмертно наградил Бориса Немцова орденом Свободы" (in Russies). Kommersant. 3 Maart 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 April 2019.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]