Fort Belvedere

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Poskaart van Fort Belvedere uit die vroeë 1900's.

Fort Belvedere is ’n landgoed in Surrey, Londen, naby Sunningdale in Berkshire. Dit is in Windsor Great Park geleë en was van 1750 tot 1976 ’n koninklike woning. Dit is veral bekend as die huis van koning Edward VIII en die plek waar hy in 1936 die abdikasiedokument onderteken het. Dit word tans deur private huurders bewoon.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Fort Belvedere is in 1750–1755 gebou vir prins William Augustus, Hertog van Cumberland, die jongste seun van koning George II. Dit is aanvanklik gebou om estetiese redes eerder as vir ’n praktiese doel. Dit is as ’n somerhuis gebruik en nes vandag kon ’n mens toe sewe graafskappe van die bopunt van die vlagtoring sien.

In 1828 is dit vergroot om as ’n jaghuis te gebruik. Koningin Victoria was ’n gereelde besoeker en daarna is dit deur verskeie lede van die koningsgesin gebruik. In 1911 is dit in ’n woonhuis verander en gebruik deur koningin Victoria se seun prins Arthur.

In 1929 het die gebou leeg gestaan en is dit aan prins Edward, die Prins Wallis, geskenk deur sy pa, koning George V. Dit het die prins se hoofwoning geword. Nadat hy in 1936 koning geword het, het Edward steeds die fort gebruik. Aansienlike veranderings is in dié tyd aan die binneversiering aangebring.[1]

Die fort het die toneel geword van die abdikasiekrisis van 1936, toe Edward geabdikeer het omdat die regering sy huwelik met Wallis Simpson teengestaan het. Hy het sy laaste vergadering met die Britse premier hier gehou en die abdikasiedokument hier onderteken, met sy broers as getuies.

Sedertdien het onder andere ’n kleinseun van George V en die emir van Doebai hier gewoon voor dit aan die huidige bewoners verhuur is.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
  1. Derek Patmore, Private History, Jonathan Cape, 1960, bl. 246

Koördinate: 51°24′16″N 0°36′45″W / 51.40444°N 0.61250°W / 51.40444; -0.61250