Marlborough House

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Marlborough House het aanvanklik net twee verdiepings gehad, soos dié illustrasie uit omstreeks 1750 wys.
So het die huis in die 1850's gelyk voor die vleuels ’n vierde verdieping en die sentrale deel ’n derde verdieping bygekry het.
Die suidekant van Marlborough House vandag.

Marlborough House is ’n woning in Westminster, Londen. Dit is in Pall Mall geleë, net oos van Sint James-paleis, en huisves tans die Britse Statebond se hoofkantoor.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die huis is gebou vir Sarah Churchill, die Hertogin van Marlborough, ’n vertroueling van koningin Anna. Die hertogin wou ’n sterk, eenvoudige huis hê en sir Christopher Wren het toe dié huis met sy steenmure ontwerp wat in 1711 voltooi is en langer as ’n eeu die tuiste van die Hertoë van Marlborough was.

Die huis is in 1817 deur die Britse koningshuis oorgeneem.[1] In die 1820's was daar planne om dit te sloop en te vervang deur blokke duur huise, maar dit is nooit deurgevoer nie. Die huis is gebruik deur lede van die koningsgesin en van 1853 tot 1861 het prins Albert gereël dat dit deur die Nasionale Kunsopleidingskool, later die Koninklike Kunskollege, gebruik word.[2] Daarna is dit aansienlik vergroot vir die Prins van Wallis deur sir James Pennethorne, wat ’n paar kamers en ’n stoep bygevoeg het.

Van 1863 tot hy in 1901 koning Edward VII geword het, was dit die Prins van Wallis se huis. In dié tyd was dit die sosiale middelpunt van Londen.[3] Koning George V is in 1865 in Marlborough House gebore.

In 1936 het dit die Londense tuiste geword van Mary van Teck, die weduwee van George V. Ná haar dood in 1953 het Elizabeth II dit aan die Statebondsekretariaat geskenk wat dit vandag nog gebruik.

Ontwerp[wysig | wysig bron]

Die byna kubiekvormige Salon bevat nog muurskilderings deur Louis Laguerre van die Slag van Blenheim. ’n Koepel in die plafon word omring deur skilderye deur Orazio Gentileschi wat dit in 1636 vir die Queen's House geskilder het. Daar is twee trappe weerskante van die Salon, met nog oorlogskilderye deur Laguerre. Die grootste deel van die binneversierings is verander.[1] ’n laat-Art Nouveau-Gotiese fontein in die Marlborough Road-muur gedenk Alexandra, Edward se koningin. Op die terrein is die koningin se troeteldierbegraafplaas en ’n roterende grasdaksomerhuisie wat vir koningin Mary gebou is.[4]

Marlborough House is gewoonlik in September vir die publiek oop. Met vooraf reëling kan groepe ook die huis op Dinsdae besoek.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Pevsner, Nikolaus, The Buildings of England: London vol. I, bl. 470f
  2. Frayling, Christopher, The Royal College of Art, One Hundred and Fifty Years of Art and Design, bl. 35, 1987, Barrie & Jenkins, Londen, ISBN 0-7126-1820-1
  3. Marlborough House set (act. 1870s–1901). Jane Ridley, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press. URL besoek op 30 November 2010
  4. "Marlborough House-tuin, virtuele toer". Statebondsekretariaat. Besoek op 26 Februarie 2012.[dooie skakel]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: 51°30′18″N 0°8′9″W / 51.50500°N 0.13583°W / 51.50500; -0.13583