Gabbro

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Gabbrospesimen van Rock Creek Canyon, oostelike Sierra Nevada, Kalifornië.
Nabyskoot van ‘n gabbrospesimen uit Rock Creek Canyon, oostelike Sierra Nevada, Kalifornië.
Fotomikrograaf van ‘n dunsnit uit gabbro
’n Gabbrolandskap op die hoofrif van die Cuillin, Skye-eiland, Skotland.
Gabbro as 'n xenoliet in 'n graniet, oostelike Sierra Nevada, Rock Creek Canyon, Kalifornië.

Gabbro verwys na ‘n uitgebreide groep donker, grofgreinige, intrusiewe mafiese stollingsgesteentes wat chemies ekwivalent is aan basalt. Die rotse is intusief, en word gevorm wanneer gesmelte magma onder die aardoppervlak vasgevang word, en afkoel na ‘n kristallyne massa.

Die oorgrote deel van die aardoppervlak word onderlê deur gabbro onder die oseaanvloer, geproduseer deur basalt-magmatisme by die mid-oseaanriwwe.

Petrologie[wysig | wysig bron]

Gabbro is dig, groenerig of donkerkleurig, en bevat piroksien, plagioklase, amfibole, en olivien (olivien-gabbro wanneer heelwat olivien teenwoordig is).

Die piroksien is oorwegend klinopiroksien; klein hoeveelhede ortopiroksien mag teenwoordig wees. Indien die ortopiroksien-inhoud aansienlik groter is as die klinopiroksien, is die rots ‘n noriet. Kwartsgabbros is ook bekend, en is waarskynlik die gevolg van magma wat met silika oorversadig was. Essexiete verteenwoordig gabbros waarvan die ouermagma onderversadig was met silika, wat die vorming van die veldspaatoïdmineraal nefelien tot gevolg het. (Silikaversadiging van ‘n rots kan deur normatiewe mineralogie geevalueer word). Gabbros bevat in mindere mate, gewoonlik net ‘n paar persent, ystertitaanoksiede soos magnetiet, ilmeniet en ulwospinel.

Gabbro is oorwegend grofgreinig, met kristalle in die 1 mm of groter ordegrootte. Fynergreinige eweknieë van gabbro word diabaas genoem, alhoewel die term mikrogabbro by geleentheid gebruik word vir bykomende beskrywing. Gabbro kan besonder grofgreinig tot pegmatities wees, en sekere piroksien-plagioklase kumulate is effektief grofgreinige gabbro, alhoewel diesulkes asikulêre kristalgedrag mag vertoon.

Gabbro het gewoonlik ‘n ewegranulêre tekstuur, alhoewel dit by tye porfirities kan wees, veral wanneer plagioklase oikokriste vroeër as die matriksminerale gegroei het.