Geskiedenis van kunsmatige intelligensie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Deel van 'n reeks oor
Kunsmatige intelligensie
s • b • w

Die geskiedenis van kunsmatige intelligensie (KI) het in die oudheid begin, met mites, stories en gerugte van kunsmatige wesens wat deur meestervakmanne toegerus is met intelligensie of bewussyn. Die saad van moderne KI is geplant deur filosowe wat probeer het om die proses van menslike denke te beskryf as die meganiese manipulasie van simbole. Hierdie werk het uitgeloop op die uitvinding van die programmeerbare digitale rekenaar in die 1940's, 'n masjien gebaseer op die abstrakte essensie van wiskundige redenasie. Hierdie toestel en die idees daaragter het 'n handjievol wetenskaplikes geïnspireer om ernstig te begin bespreek oor die moontlikheid om 'n elektroniese brein te bou.

Die veld van KI-navorsing is gestig tydens 'n werkswinkel wat gedurende die somer van 1956 op die kampus van Dartmouth College, VSA gehou is.[1] Diegene wat dit bygewoon het, sou dekades lank die leiers van KI-navorsing word. Baie van hulle het voorspel dat 'n masjien so intelligent soos 'n mens oor meer as 'n generasie sou bestaan, en hulle is miljoene dollars gegee om hierdie visie waar te maak.[2]

Uiteindelik het dit duidelik geword dat kommersiële ontwikkelaars en navorsers die kompleksiteit van die projek erg onderskat het.[3] In 1974, in reaksie op die kritiek van James Lighthill en voortdurende druk van die kongres, het die Amerikaanse en Britse regerings opgehou om ongerigte navorsing oor kunsmatige intelligensie te finansier, en die moeilike jare wat gevolg het, sou later as 'n "KI-winter" bekend staan. Sewe jaar later het 'n visioenêre inisiatief deur die Japannese regering regerings en nywerhede geïnspireer om KI van miljarde dollars te voorsien, maar teen die laat 1980's het die beleggers ontnugter geraak en weer befondsing onttrek.

Belegging en belangstelling in KI het toegeneem in die eerste dekades van die 21ste eeu toe masjienleer suksesvol toegepas is op baie probleme in die akademie en industrie as gevolg van nuwe metodes, die toepassing van kragtige rekenaarhardeware en die versameling van enorme datastelle.

Voorlopers[wysig | wysig bron]

Mitiese, fiktiewe en spekulatiewe voorlopers[wysig | wysig bron]

Mite en legende[wysig | wysig bron]

In die Griekse mitologie was Talos 'n reus wat van brons gebou is wat as voog van die eiland Kreta opgetree het. Hy sou rotse na die skepe van indringers gooi en sou daagliks 3 keer rondom die eiland se omtrek beweeg.[4] Volgens pseudo-Apollodorus se Bibliotheke het Hefaistos Talos met behulp van 'n Sikloop gesmee en die outomaat as 'n geskenk aan Minos oorhandig.[5] In die Argonautica het Jason en die Argonoute hom verslaan deur middel van 'n enkele prop naby sy voet wat, sodra dit verwyder is, die lewensbelangrike ichor uit sy liggaam laat vloei het en hom leweloos gelaat het.[6]

Pigmalion was 'n legendariese koning en beeldhouer van die Griekse mitologie, beroemd verteenwoordig in Ovidius se Metamorfoses. In die 10de boek van Ovidius se verhalende gedig raak Pigmalion gewalg vir vroue wanneer hy aanskou die manier waarop die Propoetides hulself prostitueer.[7] Ten spyte hiervan maak hy offers by die tempel van Venus en vra die godin om 'n vrou na hom te bring net soos 'n standbeeld wat hy uitgekerf het.

Middeleeuse legendes van kunsmatige wesens[wysig | wysig bron]

Uitbeelding van 'n homunculus uit Goethe se Faust.   

In Of the Nature of Things, geskryf deur die Switserse alchemis, Paracelsus, beskryf hy 'n prosedure wat hy beweer 'n "kunsmatige man" kan vervaardig. Deur die "sperm van 'n man" in perdemis te plaas en dit na 40 dae met die "Arcanum of Mans bloed" te voed, sal die konkoksie 'n lewende baba word.[8]

Die vroegste geskrewe verslag oor golemmaak word gevind in die geskrifte van Eleasar ben Juda van Worms in die vroeë 13de eeu.[9][10] Gedurende die Middeleeue is geglo dat die animasie van 'n Golem bewerkstellig kon word deur 'n stuk papier met enige van God se name daarop, in die mond van die klei figuur in te voeg.[11] Anders as legendariese outomatiese soos Brazen Heads,[12] was 'n Golem nie in staat om te praat nie.[13]

Takwin, die kunsmatige skepping van lewe, was 'n gereelde onderwerp van Ismaili-alchemiese manuskripte, veral dié wat aan Jabir ibn Hayyan toegeskryf word. Islamitiese alchemiste het probeer om 'n wye reeks lewe te skep deur hul werk, wat wissel van plante tot diere.[14]

In Faust: Die tweede deel van die tragedie deur Johann Wolfgang von Goethe, poog 'n alchemies vervaardigde homunculus, bestem om vir ewig te lewe in die fles waarin hy gemaak is, om in 'n volle menslike liggaam gebore te word. By die aanvang van hierdie transformasie breek die fles egter en sterf die homunculus.[15]

Moderne fiksie[wysig | wysig bron]

Teen die 19de eeu is idees oor kunsmatige mans en denkmasjiene in fiksie ontwikkel, soos in Mary Shelley se Frankenstein of Karel Čapek se R.U.R. (Rossum se Universal Robots),[16] en spekulasie, soos Samuel Butler se "Darwin among the Machines",[17] en in werklike gevalle, insluitend Edgar Allan Poe se "Maelzel's Chess Player".[18] KI is 'n algemene onderwerp in wetenskapfiksie tot die hede.[19]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Kaplan, Andreas; Haenlein, Michael (2019). "Siri, Siri, in my hand: Who's the fairest in the land? On the interpretations, illustrations, and implications of artificial intelligence". Business Horizons. 62: 15–25. doi:10.1016/j.bushor.2018.08.004. S2CID 158433736.
  2. ↑ Newquist 1994, pp. 143–156
  3. ↑ Newquist 1994, pp. 144–152
  4. ↑ Die Talos episode in Argonautica 4
  5. ↑ Bibliotheke 1.9.26
  6. ↑ Rhodios, Apollonios (2007). The Argonautika : Expanded Edition (in Engels). University of California Press. p. 355. ISBN 978-0-520-93439-9. OCLC 811491744.
  7. ↑ Morford, Mark (2007). Classical mythology (in Engels). Oxford. p. 184. ISBN 978-0-19-085164-4. OCLC 1102437035.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  8. ↑ Linden, Stanton J. (2003). The alchemy reader : from Hermes Trismegistus to Isaac Newton. New York: Cambridge University Press. pp. Ch. 18. ISBN 0-521-79234-7. OCLC 51210362.
  9. ↑ Kressel, Matthew (1 Oktober 2015). "36 Days of Judaic Myth: Day 24, The Golem of Prague". Matthew Kressel (in Engels). Besoek op 15 Maart 2020.
  10. ↑ Newquist 1994.
  11. ↑ "GOLEM". www.jewishencyclopedia.com. Besoek op 15 Maart 2020.
  12. ↑ Newquist 1994, p. 38.
  13. ↑ "Sanhedrin 65b". www.sefaria.org. Besoek op 15 Maart 2020.
  14. ↑ O'Connor, Kathleen Malone (1994). "The alchemical creation of life (takwin) and other concepts of Genesis in medieval Islam". Dissertations Available from ProQuest: 1–435.
  15. ↑ Goethe, Johann Wolfgang von (1890). Faust; a tragedy. Translated, in the original metres ... by Bayard Taylor. Authorised ed., published by special arrangement with Mrs. Bayard Taylor. With a biographical introd. London Ward, Lock.
  16. ↑ McCorduck 2004, pp. 17–25.
  17. ↑ Butler 1863.
  18. ↑ Newquist 1994, p. 65.
  19. ↑ Cave, Stephen; Dihal, Kanta (2019). "Hopes and fears for intelligent machines in fiction and reality". Nature Machine Intelligence (in Engels). 1 (2): 74–78. doi:10.1038/s42256-019-0020-9. ISSN 2522-5839. S2CID 150700981.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Geskiedenis_van_kunsmatige_intelligensie&oldid=2637243"