Bosveldvisvanger
| Bosveldvisvanger | |
|---|---|
_South_Africa.jpg)
| |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | H. senegalensis
|
| Binomiale naam | |
| Halcyon senegalensis (Linnaeus, 1766)
| |
Die bosveldvisvanger is 'n lid van die genus Halcyon wat in Afrika voorkom. Bosveldvisvangers is uiters aggressiewe verdedigers van hul gebied en sal selfs mense aanval wat as 'n bedreiging voorkom.
Taksonomie
[wysig | wysig bron]Die Sweedse natuurkundige Carl Linnaeus het die bosveldvisvanger onder die binomiale naam Alcedo senegalensis in die twaalfde uitgawe van sy Systema Naturae van 1766 ingesluit.[1] Linnaeus het sy formele beskrywing op "Le Grand Martin-Pescher du Sénégal" gebaseer, wat in 1760 deur die Franse natuurkundige Mathurin Jacques Brisson beskryf en geïllustreer is.[2] Die huidige genus Halcyon is in 1821 deur die Engelse natuurkundige en kunstenaar William John Swainson ingevoer, en wel met die bosveldvisvanger as tipespesie.[3]
Subspesies
[wysig | wysig bron]Drie subspesies word erken:[4]
- H. s. fuscopileus Reichenow, 1906 — Sierra Leone tot suidelike Nigerië en suidwaarts tot die DR Kongo en noordelike Angola
- H. s. senegalensis (Linnaeus, 1766) — Senegal en Gambië tot Etiopië en noordelike Tanzanië
- H. s. cyanoleuca (Vieillot, 1818) — suidelike Angola en westelike Tanzanië, suidwaarts tot in Eswatini en Suid-Afrika.
Identifikasie
[wysig | wysig bron]In vergelyking met die ander visvangervoëls is die bosveldvisvangers van medium grootte en 20–23 cm in lengte. Die volwassenes het 'n helderblou rug, vlerkpaneel en stert. Aan die gesig, keel en onderlangs is hulle wit, maar die vlerkskouers is swart. Die vlug van die bosveldvisvangers is vinnig en direk. Die groot snawel het 'n rooi bo- en 'n swart ondermandibel en die bene is helderrooi. Sommige individue het 'n gryserige kop, wat verwarring met die manglietvisvanger veroorsaak.
Die gedeelte tussen die snawel en die oog is egter donker en skep 'n donker streek deur die oog (die streep stop by die oog in die geval van die manglietvisvanger). Die wit bors van die bosveldvisvanger is ook anders as die gryser bors van die manglietvisvanger.
Daar is nie 'n verskil tussen die voorkoms van die mannetjies en wyfies nie, maar die jonger voëls se kleure is nie so helder nie en hulle het 'n bruin snawel.
Habitat
[wysig | wysig bron]Die bosveldvisvanger, soos sy naam aandui, is 'n algemende spesie in die bosveld of ander bebosde en boomagtige gebiede, veral waar Akasiabome voorkom. Alhoewel die voël 'n "visvanger" is, kom hy in droër habitatte voor en kan soms ver van water woon. Bosveldvisvangers is alleenlopers, maar kan ook in klein groepe aangetref word.
Verspreiding
[wysig | wysig bron]Bosveldvisvangers kom voor in die tropiese dele van Afrika suid van die Sahara en noord van Pretoria. Die voëls woon hoofsaaklik binne 8° van die ewenaar, maar Noordelike en Suidelike bevolkings migreer wel na die ewenaar tydens droë seisoene.
Voortplanting
[wysig | wysig bron]Daar word tipies drie ronde, wit eiers gelê. Die nes word egter nie self gebou nie, maar gate in bome (soos dié wat deur 'n houtkapper gemaak word) word gebruik.
Voedsel
[wysig | wysig bron]Die bosveldvisvanger jag van 'n oop tak af, of sal stil sit in gedeeltelike skaduwee en na kos soek. Die prooi is meestal 'n wye verskeidenheid insekte, maar ook spinnekoppe en ander geleedpotiges, slange, visse en paddas.
Geluid
[wysig | wysig bron]Die geluid van hierdie luidrugtige voël is 'n harde tril.
Ander name
[wysig | wysig bron]Ander name sluit in Angolavisvanger in Afrikaans,[5] woodland kingfisher, red-and-black-billed kingfisher, Angola kingfisher of Senegal kingfisher in Engels,[6] Senegalliest in Duits, Muningi in Kwangali, en uNongozolo in Zoeloe.[7]
Sien ook
[wysig | wysig bron]- Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
- Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
- Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name
Bronne
[wysig | wysig bron]- Kingfishers, Bee-eaters and Rollers by Fry, Fry and Harris, ISBN 0-7136-8028-8
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Linnaeus, Carl (1766). Systema naturae : per regna tria natura, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis (in Latyn). Vol. 1, Deel 1 (12de uitg.). Holmiae (Stockholm): Laurentii Salvii. p. 180.
- ↑ Brisson, Mathurin Jacques (1760). Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés (in Frans en Latyn). Vol. 4. Parys: Jean-Baptiste Bauche. p. 494, Plaat 40 fig. 1.
- ↑ Swainson, William John (1821). Zoological illustrations. Vol. 1. Londen: Baldwin, Cradock, en Joy; en W. Wood. Plaat 27 teks.
- ↑ Gill, Frank; Donsker, David, reds. (2017). "Rollers, ground rollers & kingfishers". World Bird List Version 7.2. International Ornithologists' Union. Besoek op 28 Mei 2017.
- ↑ Prozesky, O.P.M.; Findlay, Dick (1974). Veldgids – Voëls van Suider-Afrika (1ste uitg.). Johannesburg: Perskor Uitgewery. p. 191. ISBN 0-628-00266-1.
- ↑ Hockey, P.A.R. (1994). Sasol Birds of Southern Africa - Checklist and Alternative Names. Kaapstad: Struik. p. 53. ISBN 1-86825-631-6.
- ↑ Maclean, Gordon Lindsay; Newman, Kenneth; Lockwood, Geoff (1984). Roberts birds of South Africa (5de uitg.). Kaapstad: John Voelcker Bird Book Fund. p. 377. ISBN 0-620-07681X.