Gaan na inhoud

Kim Jong-il

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Kim Jong-il
김정일/金正日
Kim Jong-il
Kim Jong-il op 24 Augustus 2011.

Hoogste Leier van Noord-Korea
Ampstermyn
8 Julie 1994 – 17 Desember 2011
Voorafgegaan deur Kim Il-sung‎ (as president)
Opgevolg deur Kim Jong-un

Sekretaris-generaal van die Werkersparty van Korea
Ampstermyn
8 Oktober 1997 – 17 Desember 2011
Voorafgegaan deur Kim Il-sung‎
Opgevolg deur Amp afgeskaf
(verkondig ewige Party Algemene Sekretaris na sy dood)

Voorsitter van die Sentrale Militêre Kommissie van die Werkersparty van Korea
Ampstermyn
8 Oktober 1997 – 17 Desember 2011
Voorafgegaan deur Kim Il-sung‎
Opgevolg deur Kim Jong-un

Hoof van die organisasie en Beleidingsdepartement van die Werkersparty van Korea
Ampstermyn
Februarie 1947 – 17 Desember 2011
Voorafgegaan deur Kim Yong-yu
Opgevolg deur Onbekend

Persoonlike besonderhede
Gebore 16 Februarie 1941
Vjatskoje, Russiese SFSR, Sowjetunie
Sterf 17 Desember 2011[1]
Pjongjang, Noord-Korea
Politieke party Werkersparty van Korea
Eggenoot/-note Kim Young-sook (1974–2011)
Kind(ers) Kim Sul-song
Kim Jong-nam
Kim Jong-chul
Kim Jong-oen
Kim Yo-jong[2]
Alma mater Mangyongdae Rewolusionêre Skool
Kim Il-sung Universiteit
Religie geen (Ateïsme)
Handtekening

Militêre Diens
Lojaliteit Vlag van Noord-Korea Noord-Korea
Diens/Tak Koreaanse Volksleër
Jare in diens 1991–2011
Rang Dae wonsu (대원수; Grootmaarskalk)
Eenheid Alle (Opperbevelvoerder)

Kim Jong-il (Koreaans: 김정일/金正日; 16 Februarie 1941/4217 Desember 2011), was die leier van Noord-Korea se Kommunistiese Party.

Sy dood, op die ouderdom van 70, op 17 Desember 2011, is op staatstelevisie aangekondig.

Hy was een van die wêreld se mees teruggetrokke en enigmatiese leiers, wat oor 'n geheimsinnige en internasionaal geïsoleerde land regeer het.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Vroeëre lewe

[wysig | wysig bron]

In amptelike Noord-Koreaanse weergawes van sy lewe word beweer dat hy 'n in blokhut gebore is en dat die gebeurtenis gekenmerk is deur die verskyning vsn 'n dubbele reënboog en 'n helder ster in die hemelruim.

Daar word beweer dat hy ses operas in twee jaar gekomponeer het, en dat hy een van Pjongjang se bekendste landmerke self ontwerp het.

Volgens onafhanklike kenners is Kim in die Russiese stad Khabarovsk gebore, waar sy guerilla-pa besig was om militêre bystand van die Sowjetunie te ontvang. Die jong Jong-il het daarna die Koreaanse oorlog in China deurbring. Soos die meeste van Noord-Korea se elite, het hy by die Kim Il-sung-universiteit gegradueer.

In 1975 bekom hy die later bekende titel "Die Geliefde Leier". Vyf jaar later sluit hy aan by die Sentrale Komitee van die Koreaanse Werkersparty en ontvang hy spesiale verantwoordelikheid vir kuns en kultuur.

In 1978 gee hy opdrag dat die Suid-Koreaanse filmregisseur Shin Sang-ok en sy aktrisevrou, Choi Eun-hee, ontvoer word. Hulle word vyf jaar lank apart gehou voordat hulle by 'n banket van die Kommunistiese Party herenig word. Hulle beweer dat Kim daarna vir die ontvoerings om verskoning gevra het, en toe gevra het dat hulle vir hom moet films maak. Hulle het sewe rolprente vervaardig voordat hulle in 1986 na die Weste kon ontsnap.

In 1991 word hy verkies tot opperbevelvoerder van die Koreaanse Volksweermag. Ontleders glo dat hy hierdie rang verkry het om enige potensiële weerstand teen sy uiteindelike bewindsoorname in die kiem te smoor. Teen hierdie tyd is Noord-Korea se rigiede sentraal-beplande ekonomie in 'n steeds verslegtende ekonomiese krisis gedompel, vererger deur die ineenstorting van die land se vernaamste handelsvennoot, die Sowjetunie. Handel het opgedroog en die regime is selfs sonder brandstof vir fabrieke en kantore gelaat. Natuurlike rampe het tot misoeste gelei en honderdduisende mense is na bewering dood. Potensiële onluste is vinnig deur die owerheid in die kiem gesmoor.

Bewindsoorname

[wysig | wysig bron]

In 1953, ná die oorlog van Korea, is Korea in twee gedeel, te wete Noord- en Suid-Korea. Kim Il-sung, Jong-il se pa, wat vlot Russies kon praat, is deur Joseph Stalin as die leier van 'n kommunistiese een-party-diktatuur in Noord-Korea aangestel.[3] Die Sowjetunie was in daardie tyd Noord-Korea se grootste politieke, ekonomiese en militêre beskermheer.[3]

Sy pa was die eerste minister van die Demokratiese Republiek van Noord-Korea vanaf 1948 tot 1972 en die president van die Demokratiese Republiek van Noord-Korea vanaf 1972 tot met sy dood in 1994.

In 1994 word Kim Jong-il die wêreld se enigste erflike kommunistiese leier, nadat hy die leisels van sy vader oorneem. In daardie tyd was daar nog baie min bekend van die nuwe leier.

Optredes as leier

[wysig | wysig bron]
Jong-il met die Russiese President Dmitri Medwedef by sy besoek aan Rusland in Augustus 2011

Noord-Korea se swak ekonomiese vertoning het voortgeduur nadat Jong-il sy vader opgevolg het, hoewel hy die toestand in 'n mate verlig het deur internasionale bystand te vra, veral van China.

Hy het ook China verskeie male besoek, en was geïnteresseerd in hoe die kommunistiese China sy sosialistiese beginsels by 'n markekonomie kon aanpas. Ná sy besoek aan Beijing en Shanghai in 2000 en 2001, begin Noord-Korea op klein skaal met private entrepreneurskap eksperimenteer.

Hy het ook betrekkinge met Suid-Korea begin verbeter. In Junie 2000 ontmoet hy die Suid-Koreaanse leier, Kim Dae-jung, vir die eerste tussen-Koreaanse byeenkoms sedert die Koreaanse oorlog in 1953, wat destyds die land in twee geskeur het. Die byeenkoms se vernaamste positiewe uitkoms was om bande tussen die twee state te verbeter, insluitende die hereniging van families wat sedert die oorlog verdeel was. Meer as 'n miljoen Koreane in hierdeur geraak.

Persoonlikheid

[wysig | wysig bron]

Diegene wat hom ontmoet het, het opgemerk dat hy goed ingelig was en daar word beweer dat hy internasionale gebeure naarstiglik gevolg het.

Sommige het hom as 'n slim manipuleerder beskou, wat bereid was om risiko's te loop om sy regime te ondersteun.

Film entoesias

[wysig | wysig bron]

Jong-il se liefde vir films en bioskope het gegrens aan obsessief. Hy het na bewering 'n versameling van 20 000 Hollywood-films opgebou en selfs 'n boek oor die filmbedryf geskryf.

Hy het ook blykbaar die staat se filmmaatskappy telkemale besoek en 'n patriotiese dokumentêre film oor Noord-Koreaanse geskiedenis vervaardig wat uit 100 hoofstukke bestaan het.

In 1978 het hy 'n Suid-Koreanse regisseur en sy vrou laat ontvoer, en gevra dat hulle vir hom rolprente maak (sien Vroeëre lewe).

'n Liefde vir buitensporige luukshede

[wysig | wysig bron]

Die Suid-Koreaanse media het hom as 'n ydele man geskets, wat platform-skoene gedra het om hom langer te laat vertoon.

Anekdotiese vertellings suggereer dat hy nie onnosel was soos sy suidelike bure hom wou laat voorkom nie, hoewel sy klaarblyklike liefde vir spys en drank waarskynlik wel waar was.

Konstantin Pulikovsky, 'n Russiese gesant met wie Kim Rusland per trein deurkruis het, het gerapporteer dat die Noord-Koreaanse leier elke dag lewende krewe na die trein laat invlieg het, wat hy dan met silwer eetstokkies geëet het.

Gedurende sy byeenkoms in 2010 met die destydse Suid-Koreaanse president Kim Dae-jung, het hy volgens waarnemers 10 glase wyn gedrink, terwyl sy liefde vir Hennesy VSOP cognac welbekend was.

Kritiek

[wysig | wysig bron]

Jong-il is gekritiseer vir sy flagrante menseregteskendings en dat hy die stabiliteit van die streek in gevaar gestel het deur langafstandmissiel-lanserings en sy kernwapenprogram.

Daar word beweer dat hy in 1987 persoonlik die afskiet van 'n Suid-Koreaanse passasiersvliegtuig beveel het.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "North Korea backs son after Kim Jong-Il death" (in Engels). Agence France-Presse. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Februarie 2012. Besoek op 17 Augustus 2014.
  2. Lee Young-jong; Kim Hee-jin (8 Augustus 2012). "Kim Jong-un's sister is having a ball". Korea JoongAng Daily (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2013. Besoek op 17 Augustus 2014.
  3. 3,0 3,1 (en) The secret history of Kim Jong-il Geargiveer 7 Januarie 2012 op Wayback Machine Besoek op 17 Augustus 2014.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Party-politieke poste
Voorafgegaan deur
Kim Yong-ju
Hoof van die Organisatoriese en Leidingsafdeling
1974–2011
Opgevolg deur
Onbekend, vakant, Choe Ryong Hae, Direkteur
Vakant
Pos die laaste bekleë deur
Kim Il-sung
Algemene Sekretaris van die Arbeidersparty van Korea
(Ewige algemene sekretaris sedert 11 April 2012)

1997–2011
Opgevolg deur
Kim Jong-oen
as Eerste Sekretaris
Voorsitter van die Sentrale Militêre Kommissie van die Arbeidersparty van Korea
1997–2011
Opgevolg deur
Kim Jong-oen
Politieke poste
Voorafgegaan deur
Geen
Eerste Ondervoorsitter van die Nasionale Kommissie vir Verdediging
1990–1993
Opgevolg deur
O Chin-u
Voorafgegaan deur
Kim Il-sung
Voorsitter van die Nasionale Kommissie vir Verdediging
(Ewige voorsitter vanaf 13 April 2012 tot 29 Junie 2016)

1993–2011
Opgevolg deur
Kim Jong-oen
as Eerste voorsitter
Militêre poste
Voorafgegaan deur
Kim Il-sung
Hoogste Bevelvoerder van die Koreaanse Volksweermag
1991–2011
Opgevolg deur
Kim Jong-oen