Venice, Los Angeles

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Venice
Venice Beach
Venice Beach
Venice Beach
Ligging in Los Angeles
Ligging in Los Angeles
Ligging in Los Angeles
City of Los Angeles in LA County
Land Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State van Amerika
Deelstaat Kalifornië
Stad City of Los Angeles
Stigting 1905
Regering
 - Stadsraad (City council) Mike Bonin (D)
Oppervlakte
 - Totaal 3,1 km² (1,2 myl²)
Bevolking (2008)
 - Totaal 40 885
 - Digtheid 4 758/km² (12 323,2/myl²)
ZIP code 90291
Areakode(s) 310, 424

Venice is 'n woonbuurt en seeoord in die Westside van Los Angeles, sowat drie myl suidoos van Santa Monica.

Venice is in 1905 deur die tabak-miljoenêr Abbot Kinney (1850–1920) as 'n seeoord en 'n Amerikaanse weergawe van die Italiaanse Venesië aan die Stille Oseaankus van Suid-Kalifornië gestig - en as 'n kunstenaarskolonie waar 'n kulturele herlewing, 'n Amerikaanse Renaissance, bewerkstellig sou word. Venice het tot 1926, toe dit met Los Angeles saamgesmelt het, as 'n selfstandige munisipaliteit bestaan. Oorspronklik is die nedersetting amptelik Venice of America genoem.

St. Mark's Hotel, omstreeks 1905
'n Gondoliere in Venice of America in 1909. In 1907 is een outentieke gondel, wat deur Pietro Cipolato in sy Venesiaanse bootwerf gebou is, uit Italië ontvang[1]
Een van Venice se rustige kanaalbuurte
Popargitektuur in Venice: Chiat/Day Building (ook Binoculars Building genoem) is 'n kantoorgebou wat deur die befaamde argitek Frank Gehry ontwerp is. Die verkyker het as «beeldhouwerk binne 'n beeldhouwerk» in samewerking met die popkuns-beeldhouer Claes Oldenburg ontstaan

Baie van die jong nedersetting se infrastruktuur en boukuns is deur die Italiaanse Venesië geïnspireer - so was daar 'n Grand Canal Boathouse waar Venice se gondels kon aandoen (hulle is in St. Loius, Missouri gebou) asook 'n St. Mark's Hotel - waar een van die eerste hysbakke in die Amerikaanse Weste geïnstalleer is en wat in 1958 as een van die tonele vir die rolprent A Touch of Evil gedien het waarin Orson Welles die hoofrol vertolk het.[2]

Ná die ontdekking van olie in die gebied in 1929 is te midde van woonbuurte met die ontginning daarvan begin. In die laat 1950's het Venice tot die beatnik-hoofstad van Suid-Kalifornië ontwikkel, en later, gedurende die 1960's, tot 'n trekpleister vir aanhangers van die hippie-leefstyl. Vanaf die 1980's is inwoners van kanaalbuurte, onder wie digters, skrywers, kunstenaars en ander mense wat op lae huurgelde en eiendomspryse aangewese was, toenemend deur gentrifikasie bedreig en verdring.[3]

Vandag staan Venice bekend vir sy kanale, sandstrande en die sirkusagtige voetgangerpromenade Ocean Front Walk met 'n lengte van 2,5 myl wat 'n gewilde uithangplek vir straatkunstenaars en smouse geword het.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Vincenza Scarpaci: The Journey of the Italians in America. Gretna LA: Pelican Publishing 2008, bl. 56
  2. Elayne Alexander with Bryan L. Mercer: Postcard History Series - Venice. Charleston SC • Chicago IL • Portsmouth NH • San Francisco CA: Arcadia Publishing 2009, bl. 36, 51
  3. State of California - California Coastal Commission: California Coastal Resource Guide. Berkeley · Los Angeles · London: University of California Press 1987, bl. 294

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]