Wenera 15
| Sendingtipe | Venus-wenteltuig | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Operateur | Sowjetse Akademie van Wetenskap[1] | ||||
| COSPAR-ID | 1983-053A  | ||||
| SATCAT-nr. | 14104[2] | ||||
| Sendingstydsduur | 1 jaar, 1 maande, 7 dae By Venus: 9 maande | ||||
| Ruimtetuigeienskappe | |||||
| Ruimtetuig | 4V-2 No. 860[3] | ||||
| Vervaardiger | NPO Lavochkin | ||||
| Lanseermassa | 5 250 kg[3] | ||||
| Droë massa | 4 000 kg | ||||
| Begin van sending | |||||
| Lanseerdatum | 2 Junie 1983 02:38:39 UTC | ||||
| Vuurpyl | Proton-K/D-1 | ||||
| Lanseerplek | Baikonoer 200/39 | ||||
| Einde van sending | |||||
| Laaste kontak | 5 Januarie 1985 | ||||
| Omwentelingsparameters | |||||
| Verwysingstelsel | Venussentries | ||||
| Eksentrisiteit | 0,8211 | ||||
| Perikiterionhoogte | 7 081 km | ||||
| Apokiterionhoogte | 72 079 km | ||||
| Helling | 92,5° | ||||
| Periode | 24 ure | ||||
| Venus-ruimtetuig | |||||
| Ruimtetuigkomponent | Ruimtetuig | ||||
| Omwentelingsinvoeging | 10 Oktober 1983[4] | ||||
| - | |||||
| |||||
Wenera 15 (Russies: Венера-15 wat Venus 15 beteken) was 'n onbemande Sowjetse ruimtetuig wat deel van die Wenera-ruimteprogram was om Venus te karteer. Die onbemande tuig het om Venus gewentel en sy hoofdoelwit was om die oppervlakte van Venus te karteer met 'n hoëresolusie afbeeldingstelsel. Wenera 15 was identies aan Wenera 16 en sy ontwerp was gebaseer op vroeëre Wenera ontwerpe.
Sending profiel[wysig | wysig bron]
Wenera 15 is gelanseer op 2 Junie 1983 om 02:38:39 UTC[3] en het in 'n wentelbaan om Venus gegaan op 10 Oktober 1983,[5] net 'n dag voor Wenera 16.
Die vlak van Wenera 15 se wentelbaan het ongeveer 4° relatief tot Wenera 16 s'n verskil. Dit het verseker dat 'n gebied weer afgeneem kan word indien benodig. Die ruimtetuig het 'n bykans polêre wentelbaan gevolg met 'n perikiterion van ~1000 km by 62°N breedtegraad en 'n apokiterion van ~65000 km met 'n inklinasie van ~90°. Die omwentelingstyd was ~24 ure.
Tesame met Wenera 16 het die ruimtetuig die gebied vanaf die noordpool suidwaarts tot by ongeveer 30°N gekarteer (ongeveer 25% van Venus se oppervlakte) oor die agt maande tydperk van kartering.
Ruimtetuig struktuur[wysig | wysig bron]
Die Wenera 15 en 16 ruimtetuie was identies en hul ontwerp was gebaseer op die Wenera 9 wenteltuig en die Wenera 14 satellietbus. Elke tuig het uit 'n 5 m lang silinder met 'n diameter van 0.6 m bestaan waaraan 'n 1.4 m paraboolantenne vir die sintetiese diafragma radar (SDR) asook 'n 1 m paraboolantenne vir die radio hoogtemeter aan die eenkant geheg is. Die elektriese as van die radio hoogtemeter antenne was in lyn met die as van die lengte van die silinder. Die elektriese as van die SDR het verskil met die as silinder met ongeveer 10°. Aan die teenoorgestelde kant van die silinder was brandstoftenks en aandrywingsvuurpyle geïnstalleer. Daar was twee vierkantige sonsel ranskikkings, wat soos vlerke uit gesteek het, aan die kante van die silinder. Daar was ook 2,6 m paraboolantenne aan die kant van die silinder vir radio kommunikasie. Beide die twee Wenera's het 4 000 kg geweeg.[1]
Die sintetiese diafragma radars aanboord van beide die ruimtetuie was nodig op die sendings omrede niks anders deur die dik wolke van Venus kon dring nie. Daar was ook rekenaars aanboord wat die beelde gestoor het totdat die hele beeld voltooi was. Die radarstelsels het tegnies die landingstuie van die vorige Wenerasendings vervang.
Die volgende instrumente was aanboord van die ruimtetuig:
- Polyus-V sintetiese diafragma radar
- Omega radio hoogtemeter
- Infrarooi Fourier Spektrometer
- Kosmiesestraal bespeurders (6 sensors)
- Sonplasma bespeurders
Om by Venus uit te kom was Wenera 15 in 'n heliosentriese wentelbaan geplaas met 'n perihelium van 0.71 AE, 'n afelium van 1.01 AE, 'n eksentrisiteit van 0.17, 'n inklinasie van 2.3° en 'n wenteltyd van 293 dae.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 "Venera 15". NASA Space Science Data Coordinated Archive. Besoek op 5 November 2019.
- ↑ "Venera 15". N2YO.com. Besoek op 6 November 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Siddiqi, Asif A. (2018). Beyond Earth: A Chronicle of Deep Space Exploration, 1958–2016 (PDF). The NASA history series (second uitg.). Washington, DC: NASA History Program Office. p. 159. ISBN 9781626830424. LCCN 2017059404. SP2018-4041.
- ↑ "Venera 15 Launch and Orbital Information". NASA Space Science Data Coordinated Archive. Besoek op 5 November 2019.
- ↑ "Missions to Venus and Mercury". The Planetary Society. Besoek op 6 November 2019.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
