Wenera 10

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Wenera 10
Wenera 10
SendingtipeVenus-wenteltuig / landingstuig
OperateurLavochkin
COSPAR-ID1975-054A
1975-054D landingstuig
SATCAT-nr.7947
8423
SendingstydsduurReis: 4 maande 10 dae
Lander: 65 minute
Ruimtetuigeienskappe
Ruimtetuig4V-1 No. 661
VervaardigerLavochkin
Lanseermassa5,033 kg
Landingsmassa1 560 kg
Begin van sending
Lanseerdatum14 Junie 1975 03:00:31 UTC
VuurpylProton-K
LanseerplekBaikonoer 81/24
Einde van sending
Laaste kontakJunie 1976: Wenteltuig
Omwentelingsparameters
VerwysingstelselVenussentries
Perikiterionhoogte1,620 km
Apokiterionhoogte113 900 km
Helling29,5°
Periode49,4 ure
Venus-ruimtetuig
RuimtetuigkomponentRuimtetuig
Omwentelingsinvoeging23 Oktober 1975
Venus-lander
RuimtetuigkomponentLandingstuig
Landingsdatum25 Oktober 1975, 02:17
Landingsplek15.42°N 291.51°E
 

Wenera 10 (Russies: Венера-10 wat Venus 10 beteken) was 'n onbemande Sowjetse ruimtetuig wat deel van hul Wenera-ruimteprogram was om Venus te verken. Die ruimtetuig het uit 'n wenteltuig en 'n landingstuig bestaan en die vervaardiger se nommer van die ruimtetuig was 4V-1 No. 661,[1] Die ruimtetuig was op 14 Junie 1975 om 03:00:31 UCT lanseer en die tuig het 'n massa van 5033 kg gehad.[2]

Wenteltuig[wysig | wysig bron]

Nadat die sending aangekondig was het die Sowjetunie net gesê dat die doelwit was om Venus te verken asook die omliggende ruimte. Westerse bronne het gespekuleer dat die ruimtetuig 'n landingsvoertuig bevat het.[3]

Die wenteltuig het op 23 Oktober 1975 in 'n wentelbaan om Venus gegaan. Sy doelwit was om as 'n kommunikasie skakel vir die landingstuig te dien asook om die wolklae en atmosfeer parameters te meet met verskeie instrumente en eksperimente te doen met:[4]

Die wenteltuig het bestaan uit 'n silinder waaraan twee sonpaneel vlerke geheg was en daar was ook 'n hoëwins paraboolantenne geheg aan die geboë oppervlakte. Die aandrywingstelsel was monteer aan die onderste kant van die silinder in 'n klokvormige houer terwyl die landingstuig aan die bokant in 'n 2.4-m sfeer gemonteer was. Om Venus te kon bereik moes die ruimtetuig in 'n heliosentriese wentelbaan vanaf die Aarde na die planeet gaan, met 'n perikiterion van 0.72 AE, 'n apokiterion van 1.02 AE, eksentrisiteit van 0.17, 'n baanhelling van 2.3 grade en 'n omwentelingtyd van 294 dae.

Landingstuig[wysig | wysig bron]

Op 23 Oktober 1975 het die landingstuig van die wenteltuig geskei en die landing het om 05:17 UTC op 25 Oktober, met die Son naby sy senit, plaasgevind. 'n Sirkulerende vloeistofstelsel was gebruik om die hitte te versprei. Die stelsel, met vooraf verkoeling net voor die binnedringing van die atmosfeer, het verseker dat die landingstuig vir 65 minute gewerk het. Gedurende die daalfase het hitteverlies en vermindering van die snelheid na mekaar plaasgevind deur middel van die beskermde sfeer, drie valskerms, die ringvormige lugrem en die saampersbare, metaal sirkelvormige landings pyp.[4]

Die tuig het naby die grens van die area tussen Beta Regio en Hyndla Regio[5] (binne 'n radius van Venus koördinate 15.42°N 291.51°E) geland. Dit het drie dae na en 2 200 km van Wenera 9 af geland.[6] Wenera 10 het 'n oppervlakte wind van 3.5 m/s gemeet. Ander metings het atmosferiese druk op verskeie hoogtes, temperatuur en oppervlakte lig intensiteit ingesluit. Wenera 10 was die tweede ruimtetuig na Wenera 9 om swart-en-wit televisie beelde vanaf Venus se oppervlakte te stuur. Wenera 10 foto's wys lawarotse met 'n pannekoek vorm met lawa of ander verweerde gesteentes tussenin. Beplande 360 grade panoramiese beelde kon nie geneem word nie omrede een van die twee kameras se lens bedekking nie afgekom het soos beplan is nie en het die beelde tot 180 grade beperk. Dieselfde faling het by Wenera 9 voorgekom.

Die landinsgtuig het met die Aarde gekommunikeer deur die wenteltuig as kommunikasie skakel te gebruik.

Landinsgstuig se vrag[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Zak, Anatoly. "Venera-9 and 10". Russianspaceweb.com. Besoek op 14 April 2013.
  2. "Venera 10". National Space Science Data Center. Besoek op 13 April 2013.
  3. "Soviet Launches a 2D Spacecraft". The New York Times. Associated Press. 15 Junie 1975. p. 23.
  4. 4,0 4,1 Mitchell, Don P. "First Pictures of the Surface of Venus". Besoek op 13 April 2013.
  5. LePage, Andrew (22 Oktober 2015). "Venera 9 and 10 to Venus". Besoek op 19 Februarie 2016.
  6. Interplanetary Spacecraft


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.