Wenera 2
 Wenera 2 | |||||
| Sendingtipe | Venus-verbyvlug | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Operateur | OKB-1 | ||||
| COSPAR-ID | 1965-091A[1] | ||||
| SATCAT-nr. | 1730[1] | ||||
| Sendingstydsduur | 3 maande 15 dae | ||||
| Ruimtetuigeienskappe | |||||
| Ruimtetuig | 3MV-4 Nr.4 | ||||
| Vervaardiger | OKB-1 | ||||
| Lanseermassa | 963 kg | ||||
| Begin van sending | |||||
| Lanseerdatum | 12 November 1965, 05:02 UTC[2] | ||||
| Vuurpyl | Molnija 8K78M | ||||
| Lanseerplek | Baikonoer 31/6 | ||||
| Einde van sending | |||||
| Laaste kontak | Februarie 1966 net voor verbyvlug | ||||
| Omwentelingsparameters | |||||
| Verwysingstelsel | Geosentries | ||||
| Perigeumhoogte | 205 km | ||||
| Apogeumhoogte | 315 km | ||||
| Helling | 51,8° | ||||
| Periode | 89,71 minute | ||||
| Verbyvlug van Venus | |||||
| Naaste benadering | 27 Februare 1966, 02:52 UTC | ||||
| Afstand | 23 810 km | ||||
| |||||
Wenera 2 (Russies: Венера-2 wat Venus 2 beteken) ook bekend as 3MV-4 No.4, was 'n Sowjetunie ruimtetuig wat ontwerp was om die planeet Venus te verken. Dit was 'n 3MV-4 ontwerp wat gelanseer is as deel van die Wenera-ruimteprogram. Dit het egter gefaal om verby Venus te vlieg.
Wenera 2 is met 'n Molnija vuurpyl vanaf lanseerterrein 31/6 by die Baikonoer gelanseer.[2]Die lansering het om 05:02 UTC op 12 November 1965 plaasgevind. Die eerste driestadiums het die ruimtetuig en die Blok-L boonste stadium in lae wentelbaan, die sogenaamde parkeer wentelbaan, om die Aarde geplaas. Blok-L is afgevuur om die Wenera 2 in 'n heliosentriese wentelbaan te plaas vir Venus. Die baan het 'n perihelium van 0.716 AE, 'n afelium van 1.197 AE, eksentrisiteit van 0.252, 'n baanhelling van 4.29 grade en 'n omwentling periode van 341 dae gehad.
Wenera 2 was toegerus met kameras, 'n magnetometer, sonlig en kosmiese x-straal bespeurders, Piëso-elektrisiteit-bespeuders, ioon-valle, 'n Geiger-teller en ontvangers om kosmiese radio-uitstralings te meet.[3]Op 27 Februarie 1966 om 02:52 UTC was die ruimtetuig ongeveer 23,810 km vanaf Venus, sy naaste punt aan Venus.[1]
Gedurende die verbyvlug was al die toerusting aanboord geaktiveer, wat tot gevolg gehad het dat radiokommunikasie met die ruimtetuig verbreek moes word. Die tuig moes alle inligting ingewin aan boord stoor en dan na die Aarde terugstuur sodra radiokontak weer bewerkstellig was. Na die verby vlug kon radiokontak egter nie met die ruimtetuig vanaf die Aarde bewerkstellig word nie. Daar was op 4 Maart 1966 'n aankondiging gedoen waar die ruimtetuig as verlore beskou word.[3] 'n Ondersoek na die faling het bepaal dat die ruimtetuig oorverhit het weens foutiewe werking van die verkoeler.[3][4]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Venera 2". NASA Space Science Data Coordinated Archive. Besoek op 11 April 2013.
- ↑ 2,0 2,1 McDowell, Jonathan. "Launch Log". Jonathan's Space Page. Besoek op 11 April 2013.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Siddiqi, Asif A. (2002). "1965". Deep Space Chronicle: A Chronology of Deep Space and Planetary Probes 1958-2000 (PDF). Monographs in Aerospace History, No. 24. NASA History Office. pp. 47–52.
- ↑ "In Depth | Venera 2". NASA Solar System Exploration. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Augustus 2019. Besoek op 18 Augustus 2019.