Europa (maan)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Europa   
Europa
Europa, soos waargeneem deur die Galileo-wenteltuig op 7 September 1996.
Ontdekking
Ontdek deur Galileo Galilei
Datum 7 Januarie 1610[1]
Alternatiewe nameJupiter II
Wentelbaaneienskappe[2]
Periapside 664 862 km
Apoapside 676 938 km
Wentelbaanradius 670 900 km[3]
Eksentrisiteit 0,009[3]
Wentelperiode 3,551181 dae[3]
Gem. omwentelingspoed 13,740 km/s[3]
Inklinasie 0,470° (tot Jupiter se ewenaar)[3]
Satelliet van Jupiter
Fisiese eienskappe
Gem. radius 1569 km
(0,245 Aardes)[3]
Oppervlakte 3,09×107 km2
(0,061 Aardes)
Volume 1,593×1010 km3
(0,015 Aardes)
Massa 4,80×1022 kg
(0,008 Aardes)[3]
Gem. digtheid 3,01 g/cm3[3]
Oppervlak-
aantrekkingskrag
1,314 m/s2
(0,134 g)
Ontsnapping-
snelheid
2,025 km/s
Rotasieperiode sinchronies
Aksiale neiging 0,1°[4]
0,67 ± 0,03[5]
Oppervlak-temp.
   Oppervlakte
mingem.maks
~50 K[6]102 K125 K
Skynmagnitude 5,29 (opposisie)[5]
Atmosfeer
Oppervlakdruk 0,1 µPa
(10-12 bar)[7]
Die orbitale resonansies van Ganimedes, Europa en Io.
Vergelyking in grootte met die Aarde

Europa (Grieks: Ευρώπη; ook Jupiter II) is die vierde grootste maan van die planeet JupiterIo, en ook die sesde grootste maan in die sonnestelsel ná die Aarde se Maan. Europa is bekend vir sy yskors, waaronder 'n oseaan van water met 'n diepte van 100 km vermoed word.

Die vier Galileiaanse mane is met 'n teleskoop sigbaar. In vergelyking met die ander Galileiaanse mane het Europa 'n baie ligte oppervlak met 'n albedo van 0,68, wat beteken dat 68% van die sonlig wat ontvang word, weerspieël word.

Galileo Galilei het die maan se bestaan op 7 Januarie 1610 geregistreer, saam met die drie ander Galileiaanse mane Callisto, Ganimedes en Io. Die maan is vernoem na Europa, 'n dogter van die Fenisiesekoning Agenor en sy vrou Telephassa, 'n nimf en 'n geliefde van Zeus in die Griekse mitologie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Blue, Jennifer (9 November 2009). "Planet and Satellite Names and Discoverers" (in Engels). USGS. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Augustus 2009. Besoek op 13 Januarie 2010.
  2. "JPL HORIZONS solar system data and ephemeris computation service". Solar System Dynamics (in Engels). NASA, Jet Propulsion Laboratory. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 April 2020. Besoek op 10 Augustus 2007.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 "Overview of Europa Facts". NASA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2015. Besoek op 27 Desember 2007.
  4. Bills, Bruce G. (2005). "Free and forced obliquities of the Galilean satellites of Jupiter". Icarus. 175 (1): 233–247. Bibcode:2005Icar..175..233B. doi:10.1016/j.icarus.2004.10.028.
  5. 5,0 5,1 Yeomans, Donald K. (13 Julie 2006). "Planetary Satellite Physical Parameters" (in Engels). JPL Solar System Dynamics. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 April 2020. Besoek op 5 November 2007.
  6. McFadden, Lucy-Ann; Weissman, Paul; Johnson, Torrence (2007). The Encyclopedia of the Solar System. Elsevier. p. 432. ISBN 0-12-226805-9.
  7. McGrath (2009). "Atmosphere of Europa". In Pappalardo, Robert T.; McKinnon, William B.; Khurana, Krishan K. (reds.). Europa. University of Arizona Press. ISBN 0-8165-2844-6.