Gaan na inhoud

De Villiers Graaff

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sir David Pieter de Villiers Graaff
David Pieter de Villiers Graaff, 1909
Gebore8 Desember 1913
Sterf4 Oktober 1999
NasionaliteitVlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
BeroepPolitikus, Prokureur
TitelLeier van die Verenigde Party
Termyn1956-1977
VoorgangerKoos Strauss
Opvolgergeen
Politieke partyVerenigde Party
Sir De Villiers Graaff as soldaat in die Tweede Wêreldoorlog.
Sir De Villiers Graaff wen die kiesafdeling Hottentots-Holland vir die V.P. in 1948, die enigste wat die V.P. by die N.P. kon afneem in die verkiesing wat Suid-Afrika op die pad van apartheid sou plaas.

Sir David Pieter de Villiers Graaff (8 Desember 1913 - 4 Oktober 1999), of sir De Villiers Graaff soos hy algemeen bekend gestaan het, was van 1956 tot 1977 leier van die Verenigde Party en dus leier van die Amptelike Opposisie in die Volksraad, en 'n kort rukkie lank die tussentydse leier van die Nuwe Republiek Party.

Graaff is op 8 Desember 1913 gebore as seun van sir David Pieter de Villiers Graaff, 'n Suid-Afrikaanse nyweraar en kabinetsminister. Hy het die titel by sy pa geërf in 1931 en was 'n Rhodes-beurshouer. Sy grootvader aan moederskant was die predikant dr. Johannes van Heerden. Van 1924 tot 1927 woon hy die privaat seunskool Western Province Prepatory School (toe nog in Kenilworth, Kaapstad) by waar hy 'n uitstaande leerder en sportman was en hoofseun in sy laaste jaar aan dié skool.

Graaff sluit met die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog by die Geallieerde Magte aan en verwerf die rang van kaptein. In 1942 is hy by Tobroek gevange geneem en tot 1945 in Italiaanse en Duitse krygsgevangenekampe aangehou.

Met sy toetrede tot die politiek verloor hy die tussenverkiesing in Hottentots-Holland, maar wen dieselfde setel met die verkiesing 'n jaar later op 26 Mei 1948, dieselfde verkiesing waarin die Nasionale Party se onafgebroke bewind van 46 jaar aanbreek.

In 1951, op 38-jarige leeftyd, word hy Kaaplandse leier van die V.P. In 1956 volg hy adv. J.G.N. Strauss op as leier van die party. Graaff word onbestrede vir die V.P. verkies in die kiesafdeling Rondebosch in 1961, maar in 1966 staan J.A.F. Nel van die Nasionale Party teen hom en kry net 2 056 stemme vergeleke met Graaff se 8 294. In 1970 wen Graaff weereens in Rondebosch, dié keer met 'n meerderheid van 6 580 stemme teen die onafhanklike B. Dekker. In 1974 wen Graaff in die nuwe kiesafdeling Groote Schuur, maar in Rondebosch verslaan die nuweling, Frederik van Zyl Slabbert van die Progressiewe Party, vir B.R. Bamford van die Verenigde Party met 'n meerderheid van 1 568 stemme. Van Zyl Slabbert sou dan ook jare later, net soos Graaff, leier van die Amptelike Opposisie word toe hy die Progressiewe Federale Party se leier was.

Graaff bly leier van die V.P. tot die party op 28 Junie 1977 ontbind om in die Nuwe Republiek Party opgeneem te word. Graaff dien 'n kort rukkie as tussentydse leier van die nuwe party, maar bedank daarna uit die politiek. Hy sterf op 4 Oktober 1999. Sy seun sir David Graaff (gebore 3 Mei 1940) was van 1987 tot 1989 Parlementslid van die Nasionale Party vir Wynberg. Hy is oorlede op 24 Januarie 2015 in die ouderdom van 74.

Galery

[wysig | wysig bron]

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • Scannell, J.P., Die Afrikaanse Kernensiklopedie, Nasionale Boekhandel Beperk, Kaapstad (et. al.), 1965.
  • Cameron, Trewhella (hoofred.), Nuwe Geskiedenis van Suid-Afrika Human & Rousseau, Kaapstad en Pretoria, 1986.
  • Rosenthal, Eric, Encyclopaedia of Southern Africa, Juta and Company Limited, Kaapstad en Johannesburg, 1978.
  • Mostert, J.P.C., Politieke Partye in Suid-Afrika, Instituut vir Eietydse Geskiedenis, U.O.V.S., Bloemfontein, 1986.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]