Dwergarend
| Dwergarend | |
|---|---|
| |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | H. pennatus
|
| Binomiale naam | |
| Hieraaetus pennatus (Gmelin, 1788)
| |
.png)
| |
| Verspreiding van die dwergarend, met die somermigrasie in geel en die wintermigrasie in groen. | |
Dwergarend (Hieraaetus pennatus) is 'n klein arend, algemene standvoël en somerbesoeker wat voorkom in die westelike bergagtige streke van Suid-Afrika en Namibië. In Engels staan die arend bekend as die Booted eagle.
Die dwergarend (ook geklassifiseer as Aquila pennata) is 'n mediumgrootte meestal trek roofvoël met 'n wye verspreiding in die Palearktiese en suidelike Asië, wat in die trope van Afrika en Asië oorwinter, met 'n klein, uiteenlopende broeibevolking in Suidwes-Afrika. Soos alle arende, behoort dit tot die familie Accipitridae.
_(2821390977).jpg)
Identifikasie[wysig | wysig bron]
Die voël is 45 tot 55 cm lank en weeg 520 tot 1200 g. Die vlerkspan is 1,1 tot 1,3 m. Die voël kom in tweekleur tipes voor, donkerbruin of wit tott vaalgeel. Dit het 'n kenmerkende skouervlek.
Die voël vreet hoofsaaklik voëls asook reptiele, klein soogdiere en vlieënde termiete.
Verspreiding en habitat[wysig | wysig bron]
Die dwergarend het broeibevolkings in baie verskillende streke in beide die noordelike en suidelike halfrond. Dit sluit in Suid-Europa, Noord-Afrika en oor Asië, en ook in Wes-Suid-Afrika en Namibië. Die noordelike bevolkings trek deur November tot Februarie na Afrika suid van die Sahara en Suid-Asië, terwyl die klein Suider-Afrikaanse bevolkings sittende is. Dit is 'n spesie wat beboste, dikwels heuwelagtige platteland verkies, met 'n paar oop areas. Hulle broei in rotsagtige, gebroke terrein, maar migrante sal byna enige tipe habitat anders as digte woude gebruik. Die voëls van die Palearktiese broeibevolking is geneig om nes te maak in naald- of bladwisselende woude en dikwels in bome.
Suider-Afrikaanse bevolkings[wysig | wysig bron]
Daar word geglo dat daar drie afsonderlike groepe dwergarende in Suider-Afrika kan wees. Daar is bewyse van 'n populasie wat in die Suidwes-Kaapstreek van Suid-Afrika broei, wat vroeg in Augustus aankom, in September eiers lê en in Maart van die volgende jaar vertrek. Van ongeveer April tot Julie trek die voëls noordwaarts, sommige oorwinter moontlik in Namibië. 'n Klein broeibevolking in Noord-Namibië is ook waargeneem. Die derde groep is 'n nie-broeiende bevolking wat vermoedelik in die somer suid van Eurasië en Noord-Afrika migreer, maar geen empiriese bewyse hiervan is gedokumenteer nie. Hierdie dwergarendpopulasies is nie subspesifiek van dié in Palearktiese streke onderskei nie.
In Suid-Afrika kom dwergarende ook in heuwelagtige en oop landskappe voor en broei in teenstelling met hul Noordelike Halfrond-soortgenote gewoonlik slegs op rotsagtige kranse in klowe. Bewyse is egter in Suid-Afrika gevind van voëls wat in bome soos Euphorbias nesmaak. Hierdie voëls kom algemeen voor in die lae gestruike struiklande van die Fynbos en Karoo, en meer spesifiek die ekotoon tussen die twee biome.
Gedrag en ekologie[wysig | wysig bron]
Die dwergarend vlieg tipies op relatief lae hoogtes, wat dit opvallend maak. Die donker vorm kan egter met ander plaaslike mediumgrootte roofvoëls verwar word. In Suid-Afrika is 20% van die bevolking die donker kleur morf.
Dieet en jag[wysig | wysig bron]
Die dwergarend jag tipies met hul vlerke ingevou en pote uitgestrek. Hulle jag klein soogdiere, reptiele en voëls. In Suider-Afrika is opgemerk dat voëls die algemeenste prooi is. Daar is voorgestel dat paddas 'n belangrike deel van hul dieet uitmaak, maar dit is nie in die Suider-Afrikaanse bevolkings waargeneem nie. Studies wat in suidwestelike Suid-Afrika gedoen is, het waargeneem dat hulle ander voëls, akkedisse en knaagdiere vreet.
Teling[wysig | wysig bron]
Dwergarende lê 1–2 eiers in 'n nes wat van stokke gebou is en met groen blare in 'n boom of op 'n krans uitgevoer is, of hy neem die ongebruikte nes van 'n ander groot voël soos 'n swart vlieër of grys reier oor. Die wyfie broei die eier vir ongeveer 45 dae en word deur die mannetjie gevoer, nadat sy uitgebroei het, bewaak sy die nes en die kleintjies terwyl die mannetjie al die kos verskaf. Die kuiken vlug na 70–75 dae. Dwergarende is monogaam en voer hofmakery rituele van gesofistikeerde vlugdemonstrasies uit.
Suider-Afrika[wysig | wysig bron]
Die populasie arende wat in die Kaapse streek van Suid-Afrika broei, doen dit gewoonlik kort nadat hulle in Augustus aangekom het. Die broeipare maak nes op kranslyste, dit is een van die maniere waarop hierdie populasie van die Palearktiese dwergarende verskil. Daar is waargeneem dat die inkubasietydperk vir hierdie bevolking ongeveer 40 dae is, en die nestydperk ongeveer twee maande. Daar is gevind in 'n studie wat in Suid-Afrika gedoen is dat tipies aan die spesie, dwergarende op kranse op 'n gemiddelde hoogte van 60m nes gemaak het. Die koppelaargrootte was ook vergelykbaar met Palearktiese bevolkings, met pare wat gewoonlik twee kuikens suksesvol grootgemaak het volgens bestaande bewyse. Die eiers is tipies 'n opvallende wit kleur soms met rooi spikkels. Die afmetings van die eiers stem ooreen met dié van Palearktiese bevolkings. Die neste van die stewelarende in Suider-Afrika blyk ook minder rigied te wees as dié van hul Palearktiese eweknieë.
Noord-Afrika[wysig | wysig bron]
Bevolkings van dwergarende migreer gedurende die Europese winter na dele van Noord-Afrika en broei daar. 'n Studie wat in Algerië gedoen is, het bepaal dat hierdie voëls hul eiers tipies vir 'n tydperk van 33 tot 38 dae broei. Net soos bevolkings verder noord en suid, was dit heel waarskynlik dat kloue uit twee eiers bestaan (67,6%).
Bewaring en bedreiging[wysig | wysig bron]
Daar is 'n groot gebrek aan navorsing oor hierdie trekspesie. Die Suider-Afrikaanse bevolkings is relatief onlangs in die 1980's ontdek, wat moontlik daarop dui dat hulle gemigreer het as gevolg van veranderende klimaat en omgewingstoestande. Veranderinge in menslike grondgebruik het moontlik die veranderinge in migrasiepatrone van hierdie voëls gedryf. Daar word ook gedink dat hierdie spesie in Suider-Afrika oor die hoof gesien is weens die afgeleë en diskrete aard van hul nesplekke. Dit beklemtoon die behoefte aan verdere navorsing om die ekologie en bewaringstatus van hierdie spesie ten volle te verstaan.[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Gmelin, Johann Friedrich (1788). Systema naturae per regna tria naturae : secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis (in Latin). 1, Part 1 (13th uitg.). Lipsiae [Leipzig]: Georg. Emanuel. Beer. p. 272.AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
- ↑ Brisson, Mathurin Jacques (1760). Ornithologie, ou, Méthode Contenant la Division des Oiseaux en Ordres, Sections, Genres, Especes & leurs Variétés (in French en Latin). 6, Supplement. Paris: Jean-Baptiste Bauche. pp. 22–25, Plate 1.AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
- ↑ Thiebaud, François (2018). "Une femme collectionneuse au XVIIIe siècle, Marie-Anne Catherine Bigot de Graveron, Présidente de Bandeville" (PDF). Bulletin De La Societe Historique et Archeologique de L'Essonne et du Hurepoix. 88: 19–37.
- ↑ Kaup, Johann Jakob (1844). Classification der Saugethiere und Vogel (in German). Darmstadt: Carl Wilhelm Leske. p. 120.AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
- ↑ Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, reds. (Augustus 2022). "Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors". IOC World Bird List Version 12.2. International Ornithologists' Union. Besoek op 5 Desember 2022.
- ↑ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. p. 192, 296. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- ↑ Collinson, Martin (Junie 2006). "Splitting headaches? Recent taxonomic changes affecting the British and Western Palaearctic lists". British Birds. 99: 306–323.
- ↑ "Booted Eagle - Aquila pennata". The Eagle Directory. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Desember 2015. Besoek op 2016-11-03.
- ↑ Lerner, H.; Christidis, L.; Gamauf, A.; Griffiths, C.; Haring, E.; Huddleston, C.J.; Kabra, S.; Kocum, A.; Krosby, M.; Kvaløy, K.; Mindell, D.; Rasmussen, P.; Røv, N.; Wadleigh, R.; Wink, M.; Gjershaug, J.O. (2017). "Phylogeny and new taxonomy of the Booted Eagles (Accipitriformes: Aquilinae)". Zootaxa. 4216 (4): 301–320. doi:10.11646/zootaxa.4216.4.1.
- ↑ "Booted Eagle Hieraaetus pennatus (Gmelin, JF, 1788)". Avibase. Denis Lepage. Besoek op 2016-11-03.
Sien ook[wysig | wysig bron]
- Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
- Lys van Suid-Afrikaanse voëls (gegroepeer)
- Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name
Bronne[wysig | wysig bron]
- Sasol Voëls van Suider-Afrika. Struik Nature. Vierde Uitgawe 2011. ISBN 978-1-77007-926-7
- Newman se Voëls van Suider-Afrika, Struik Nature, Gedenkuitgawe 2010, ISBN 978-1-77007-877-2