Jack Sparrow

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jack Sparrow
’n Beeld van die betrokke karakter.
Johnny Depp as Jack Sparrow, 2015.
Skepping
Eerste verskyning The Curse of the Black Pearl (2003)
Geskep deur Ted Elliott
Terry Rossio
Johnny Depp
Uitgebeeld deur Johnny Depp
Anthony De La Torre (jonk)
Stem Johnny Depp (2006)
Jared Butler (2007-tans)
James Arnold Taylor (2006)
Inligting
Byname Jackie/Jacky, Jackie boy/Jacky boy, Jack the Sparrow, Smith/Smithy, Justice Smith
Spesie Mens
Geslag Manlik
Beroep Seerower
Ander familie Edward Teague (vader)
Jack Teague (oom)
Nasionaliteit Engels

Kaptein Jack Sparrow is 'n fiktiewe karakter en die hoofkarakter van die Pirates of the Caribbean-rolprentreeks en -franchise. 'n Vroeë weergawe van Sparrow is deur die draaiboekskrywers Ted Elliott en Terry Rossio geskep, maar die finale karakter is geskep deur die akteur Johnny Depp, wat ook die rol vertolk.[1][2][3]

Keith Richards in 1982.

Die karakter, 'n seerower, is geskoei op 'n kombinasie van The Rolling Stones se kitaarspeler Keith Richards en Looney Tunes-strokiesprente, veral die karakters Bugs Bunny en Pepé Le Pew. Hy verskyn die eerste keer in die rolprent van 2003 Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl, en later in die opvolgprente Dead Man's Chest (2006), At World's End (2007), On Stranger Tides (2011) en Dead Men Tell No Tales (2017).

In die rolprente is Sparrow een van die seerowerlords in die Brethren Court, die Seerowerlords van die Sewe Seë. Hy kan verraderlik wees en oorleef hoofsaaklik deur sy brein te gebruik en te onderhandel, eerder as deur krag. Hy vlug van die gevaarlikste situasies en veg net indien nodig.

Sparrow word bekendgestel waar hy sy skip, die Black Pearl, probeer terugkry van sy muitsugtige eerste stuurman, Hector Barbossa. Nadat hy geslaag het, probeer hy ontsnap van sy slegte skuld aan die legendariese Davy Jones, terwyl hy teen die Oos-Indiese Kompanjie veg. Later, toe hy na die Fontein van Jeug soek, word hy ontvoer en op Swartbaard se Queen Anne's Revenge geneem, waar hy gedwing word om hom na die Fontein te lei terwyl die Black Pearl in 'n bottel vasgekeer is. In 'n latere avontuur, toe die Spaanse spookkaptein Armando Salazar hom jaag, soek hy na die Drietandvurk van Poseidon terwyl hy ook probeer om die Pearl tot sy oorspronklike vorm te herstel.

Die Pirates of the Caribbean-reeks is geïnspireer deur die Disney-temaparkrit met dieselfde naam. Toe die rit in 2006 opgeknap is, is die karakter Jack Sparrow bygevoeg. Hy is die onderwerp van ander boeke, onder meer die kinderreeks Pirates of the Caribbean: Jack Sparrow, wat van sy kinderjare vertel.

Konsep en skepping[wysig | wysig bron]

Karakter[wysig | wysig bron]

Toe hulle die draaiboek vir The Curse of the Black Pearl skryf, het Ted Elliott en Terry Rossio kaptein Jack Sparrow gevisualiseer as 'n ondersteunende karakter soos Bugs Bunny en Groucho Marx.[4] Die vervaardigers het hom hulle voorgestel as 'n jong Burt Lancaster.[5] Sparrow het 'n sedelike seerower verteenwoordig, met kaptein Barbossa as sy korrupte eweknie, maar albei was swendelaars.[4] Sparrow se ware motiewe bly gewoonlik duister, en of hy eerbaar of boos is, hang van die gehoor se perspektief af.[6]

Ná die sukses van The Curse of the Black Pearl, was die uitdaging volgens die regisseur, Gore Verbinski: "Jy wil nie net die Jack Sparrow-fliek hê nie. Dit is soos 'n knoffelmelkskommel. Hy is die spesery en jy het baie ander mans nodig... Laat ons hulle nie te veel Jack gee nie. Dit is soos te veel nagereg of te veel van 'n goeie ding."[7] Hoewel Dead Man's Chest geskryf is om die storielyn van die trilogie voort te dryf,[8] raak Sparrow se geestesgesteldheid terwyl hy deur Davy Jones agtervolg word, toenemend gespanne, en die skrywers het die kanibaalstorielyn uitgedink om te wys hy was in gevaar terwyl hy ter see of op land was. Sparrow is dronkgeslaan oor sy aangetrokkenheid tot Elizabeth Swann, en hy probeer dit deur die hele prent regverdig.

'n Tekening van Jack Sparrow se kop.

At World's End was bedoel om dit weer 'n karakterstuk te maak. Sparrow is op die punt van waansin ná sy lang eensame opsluiting deur Davy Jones,[8] en begeer nou onsterflikheid.[9] Sparrow het 'n stryd met wat dit vat om 'n morele mens te wees[10] nadat sy eerlike streep in die tweede rolprent amper tot sy ondergang gelei het. Dit is duidelik uit sy toenemend wisselvallige gedrag en sy hallusinasies, waar dit lyk of dosyne "Jack Sparrows" die skip beman in sy afwesigheid, maar dan word die hallusinasies belangriker en daar is hoofsaaklik twee "Jacks" wat voortuderend stry oor watter pad om te volg: die onsterflike of die sterflike. Die laaste hallusinasie vind plaas terwyl Jack op die Dutchman gevange gehou word, en waar sy eerlike streep wen.[11] Teen die einde van At World's End seil Sparrow na die Fontein van Jeug, 'n vroeë konsep vir die tweede prent.[12]

Rossio het in 2007 gesê 'n vierde prent is moontlik,[13] en die vervaardiger, Jerry Bruckheimer. het sy belangstelling in 'n splinterreeks laat blyk.[14] Verbinski het gesê "al die stories wat in die eerste prent begin het, is klaargemaak. As daar ooit nog 'n Pirates of the Caribbean-roprent is, sal ek van voor af begin en op die verdere avonture van kaptein Jack Sparrow fokus."[15]

On Stranger Tides is op 28 September 2008 die eerste keer aangekondig, tydens 'n Disneygeleentheid in die Kodakteater. Verbinski het nie die vierde prent geregisseer nie en is deur Rob Marshall vervang. Die fliek gebruik elemente van Tim Powers se roman van dieselfde naam, veral Swartbaard en die Fontein van Jeug, maar die prent is nie 'n regstreekse verwerking van die roman nie.[16]

Die mederegisseurs van die vyfde rolprent, Dead Men Tell No Tales, was Joachim Rønning en Espen Sandberg.[17]

Johnny Depp[wysig | wysig bron]

Johnny Depp was op soek na 'n gesinsfliek om te maak toe hy die Walt Disney-ateljee in 2001 besoek en hoor van planne om die Pirates of the Caribbean-pretparkrit in 'n rolprent te verwerk. Hy was opgewonde oor die moontlikheid om 'n ou Hollywoodgenre te laat herleef.[5] Hy het die draaiboek in die hande gekry en daarvan gehou. Die vervaardiger Jerry Bruckheimer het gevoel Depp sal aan die rolprent 'n skerpte gee wat jong en volwasse gehore sal lok ondanks Disney se reputasie vir kindervermaak.[18]

Volgens verskeie berigte en onderhoude het Depp vir die rol voorberei in die stoomkamer van 'n sauna. Soms het hy na bewering die temperatuur tot die maksimum verhoog. Die akteur is aangehaal waar hy sê: "Kaptein Jack is eintlik in 'n sauna gebore – my sauna. Ek het gemeen dit is 'n ou wat moontlik sy hele lewe lank op see was, of minstens vir die grootste deel van sy lewe, en hy het dus 'n groot mate van onontsnapte hitte aan sy brein ervaar."[19] Depp se dogter was toe klein en hy het ook baie kinderprente gekyk.[20][21]

Met die eerste leessessie het Depp die ander spelers verbaas met sy ongewone uitbeelding.[22] Hy het 18de-eeuse seerowers nagevors en ooreenkomste met moderne rocksterre gesien; hy het dus sy spel op Keith Richards geskoei.[18] Richards het later in twee kameerolle verskyn as Jack se vader, kaptein Teague: in At World's End en On Stranger Tides.

Verbinski en Bruckheimer het vertroue in Depp gehad, deels omdat Orlando Bloom die tradisionele Errol Flynn-tipe karakter sou speel. Disney se uitvoerende beamptes was aanvanklik verward oor Depp se spel, en het gevra of die karakter dronk of gay is. Disney se uitvoerende beampte, Michael Eisner, het verklaar Depp ruïneer die prent.[22] Depp het geantwoord Disney moet hom óf vertrou óf in die pad steek.[18] Baie mense in die rolprentbedryf het Depp in die rol bevraagteken, want hy was 'n onkonvensionele akteur wat nie bekend daarvoor was dat hy in die tradisionele ateljeestelsel gewerk het nie.[23]

Depp se toneelspel het byval gevind by die resensente. Alan Morrison het gedink dit is "heerlik ekstreem... Wat presisie en verbale inset betref, is dit 'n meestersklas in komedietoneelspel."[24] Roger Ebert het Depp geprys omdat hy die karakter anders vertolk het as hoe dit geskryf is en het gedink Depp se spel is uiters oorspronklik. "Daar was nog nooit so 'n seerower, of eintlik enige mens, in enige ander fliek nie;... sy optrede toon 'n leeftyd van inoefening."[25] Depp het 'n Screen Actor's Guild-prys vir sy toneelspel gewen, asook 'n benoeming vir 'n Golden Globe[26] en 'n Oscar vir beste akteur, die eerste in sy loopbaan.[27]

Depp se terugkeer in Dead Man's Chest was die eerste keer dat hy in 'n opvolgprent gespeel het.[22] Hy het 'n MTV Movie Award[28] en 'n Teen Choice Award gewen vir Dead Man's Chest, en is benoem vir 'n Empire Award en nog 'n Golden Globe.[29] Vir sy spel in At World's End het Depp 'n MTV Movie Award, People's Choice Award, Kids' Choice Award en nog 'n Teen Choice Award gewen.

Grimering en kostuums[wysig | wysig bron]

Johnny Depp tydens verfilming, met Jack se bokbaard wat tydens die grimeringsessies aangesit is.

Depp dra 'n pruik met rastalokke in 'n ruk-en-rol-benadering tot die seerowervoorkoms.[30] Hy dra 'n rooi bandana en verskeie voorwerpe in sy hare, wat beïnvloed is deur Keith Richards se gewoonte om herdenkings van sy reise te versamel;[31] Sparrow se versierings sluit sy "piece of eight" in.[32] Hy dra kohl om sy oë, wat geïnspireer is deur Depp se bestudering van nomades, wat hy met seerowers vergelyk het,[33] en kontaklense.[34] Sparrow het verskeie goue tande en hy dra sy bokbaard in twee vlegsels.[35] Hy het verskeie tatoes.[32]

Depp het met die kostuumontwerper Penny Rose saamgewerk om die karakter se voorkoms te skep en het 'n driepunthoed as Sparrow se leerhoed gekies; om Sparrow uniek te maak dra die ander karakters nie leerhoede nie.[36] Depp het daarvan gehou om net een kostuum tydens verfilming te dra: 'n liggewig-sy-tweed-jas.[37]

Sparrow se wapens was egte 18de-eeuse stukke: Sy swaard dateer van die 1740's en sy pistool van die 1760's. Albei is in Londen gemaak.[34][38] Depp het twee pistole op die stel gebruik; die een was van rubber. Sparrow se towerkompas is ook deur die hele reeks gebruik.

Sparrow dra vier ringe, waarvan twee aan Depp behoort. Onder Depp se bykomede idees was die halssnoer van menslike tone wat Sparrow dra toe die Pelegosto voorberei om hom te eet,[39] en die septer is geskoei op een wat aan 'n vriend van Depp behoort het.[40]

Fiktiewe karakterbiografie[wysig | wysig bron]

Voor die flieks[wysig | wysig bron]

Pirates of the Caribbean: The Complete Visual Guide gee 'n agtergrond vir Jack Sparrow waarin hy tydens 'n tifoon in die Indiese Oseaan op 'n seerowerskip gebore is en deur 'n Italianer in die skermkuns opgelei is.[41]

Boeke wat Jack Sparrow se avonture volg voordat die flieks verfilm is, sluit in 'n reeks van 12 boeke wat op sy tienerjare fokus met die titel Pirates of the Caribbean: Jack Sparrow,[42] en 'n reeks van 5 boeke, Pirates of the Caribbean: Legends of the Brethren Court.[43]

In 2011 het Ann C. Crispin 'n roman met die titel Pirates of the Caribbean: The Price of Freedom geskryf wat meer op die rolprente fokus as op die vorige boeke. Dit volg Sparrow se avonture as 'n handelaarskaptein in diens van die Oos-Indiese Kompanjie, waarop in At World's End geskimp is. Crispin het die draaiboek voor die tyd gelees, maar die tonele is eindelik uit die prent gesny.[44][45]

Die Wicked Wench was 'n seerowerslip onder bevel van 'n kaptein met die naam Morgan, wat dood is in 'n geveg met die Spaanse vlootkaptein Armando Salazar. Die stuurman, Jack Sparrow, word kaptein van die Wicked Wench nadat hy die bemanning tydens 'n geveg gered het. Sparrow vervoer later vir Cutler Beckett verskillende vragte, maar weier om slawe te vervoer. In die hoop om Sparrow aan te stel as een van die "operateurs", sien Beckett wat hy beskou as 'n "sondetjie" van Sparrow oor die hoof: Beckett het Sparrow gestuur om die verlore eiland Kerma te vind, asook die skat in die middel van die eiland. Sparrow het egter gesê hy kon nie die eiland opspoor nie. Beckett het vermoed dat Sparrow wel die eiland en die skat opgespoor het, maar hy het nie vir hom die presiese ligging gegee nie. Beckett het toe geëis dat die jong kaptein 'n vrag slawe na die Nuwe Wêreld vervoer. Sparrow het aanvanklik ingestem, maar toe hy besef hy verraai die Wicked Wench, sowel as homself, het hy in opstand gekom en die slawe bevry en na Kerma geneem.

Woedend omdat Sparrow sy bevele veronagsaam het en die skat gesteel het, laat Beckett vir Sparrow in die tronk gooi. Ná 'n paar maande in die tronk vergesel Beckett vir Sparrow na waar die Wicked Wench voor anker lê, aan die kus van Wes-Afrika. Nadat hy Sparrow persoonlik met die "P"-merk gebrandmerk het, sodat hy vir altyd as 'n seerower (pirate) identifiseerbaar sal wees, gee Beckett opdrag dat die Wicked Wench afgebrand word. Sparrow bevry hom van sy wagte, duik in die see in en probeer sy skip red, maar hy is te laat. Die Wicked Wench sink, en Jack daarmee saam. Terwyl hy sterf, doen hy egter 'n beroep op Davy Jones om hom te red en vir nog 13 jaar toe te laat om 'n kaptein te wees, in ruil vir sy siel en 100 jaar diens aan boord van die Flying Dutchman. Hy vra ook dat die Wicked Wench gered word en in die vinnigste, gevaarlikste seerowerskip op die sewe seë omskep word. Jones stem in en hys die skip van die seebodem op. Dit is nou verbrand en het die beeld van 'n engel op sy boeg.[46] Na aanleiding van die verbrande voorkoms, verf Jack die skip swart en voeg swart seile by. Hy herdoop dit die "Black Pearl".

Rolprente[wysig | wysig bron]

The Curse of the Black Pearl[wysig | wysig bron]

Kaptein Jack Sparrow verskyn die eerste keer in The Curse of the Black Pearl (2003). In sy debuuttoneel kom Sparrow in Port Royal, Jamaika, aan in 'n sinkende skip, en soek 'n nuwe skip om aan te voer. Hy red Elizabeth Swann, die dogter van goewerneur Weatherby Swann, van verdrinking, maar word vir seerowery tronk toe gestuur. Daardie nag val 'n vervloekte skip met die naam die Black Pearl Port Royal aan en Elizabeth word ontvoer. Die Black Pearl se kaptein, Hector Barbossa, soek desperaat een laaste goue munt om 'n antieke Asteekse vloek te verbreek waaronder hy en sy bemanning is.

Straatkuns van Jack Sparrow in Chili.

'n Grofsmid met die naam Will Turner bevry Sparrow om hom te help om Elizabeth te red. Hulle gebruik die skip Interceptor en kry 'n deurmekaar bemanning byeen in Tortuga, Haïti, voordat hulle vertrek na Isla de Muerta, waar Elizabeth aangehou word. Op pad verneem Will dat Sparrow die Black Pearl se oorspronklike kaptein was totdat Barbossa 10 jaar tevore 'n muitery gelei en die skip oorgeneem het, waarna hy Sparrow op 'n eiland agtergelaat het om te sterf. Sparrow vertel vir Will sy pa was 'n seerower bekend as "Bootstrap" Bill Turner.[47]

Die reddingspoging misluk en Barbossa laat Jack en Elizabeth op dieselfde eiland agter waarop hy Sparrow vroeër gelos het. Elizabeth skep 'n vuursein en hulle word deur die vloot gered. Sparrow wil 'n ooreenkoms met kommandeur James Norrington sluit om Norrington na die Black Pearl te lei. Norrington weier totdat Elizabeth, wat desperaat is om Will te red, skielik Norrington se vroeëre huweliksaanbod aanvaar. Net voor die rolprent se klimaksgeveg met die seerowers by Isla de Muerta, haal Sparrow 'n vervloekte munt uit die skatkis, en maak homself onsterflik en in staat om teen Barbossa te veg. Hy skiet sy vyand dood met die pistool wat hy al 10 jaar lank dra, net toe Will die vloek verbreek. Al het Sparrow die vloot gehelp, word hy gevonnis om te hang.[47]

By Sparrow se teregstelling in Port Royal red Will hom, maar hulle word gou gevang. Elizabeth tree tussenbeide en verklaar haar liefde vir Will. Hy word begenadig, maar Sparrow ontsnap deur in die see te spring. Die Black Pearl en sy bemanning daag betyds op om hom te red en hy word weer die skip se kaptein. Norrington is beïndruk deur die seerower, en gee hom 'n dag voorsprong voordat hy hom agternasit.[47]

Dead Man's Chest[wysig | wysig bron]

'n Jaar ná die gebeure van die eerste rolprent soek Sparrow die Dead Man's Chest, wat die hart van Davy Jones bevat. Dertien jaar voor die gebeure in die prent het Sparrow 'n ooreenkoms met Jones aangegaan om die gesinkte Black Pearl te red en Sparrow vir 13 jaar kaptein te maak. Die skuld moet nou betaal word. Jack glo as hy die Dead Man's Chest kan opspoor, kan hy sy siel bevry en Jones en die seë beheer.[48]

Intussen wil lord Cutler Beckett van die Oos-Indiese Kompanjie self die kis hê. Beckett neem Will Turner en Elizabeth Swann in hegtenis en dwing Will om na Sparrow en sy towerkompas te soek. Will spoor Sparrow se bemanning op Pelegosto op, wat deur kannibale oorgeneem is wat Sparrow wil eet. Hulle ontsnap en reis na Tia Dalma ('n toweragtige vrou onthul later sy is die godin Kalipso, wat as Dalma in 'n menslike vorm gevange gehou word, en die voormalige minnares van Jones). Dalma gee vir Sparrow 'n fles met grond – Jones kan net elke 10 jaar aan land kom, en omdat die land die plek is waar Sparrow veilig is, stel Dalma met die grond voor hy neem die land saam met hom.

Sparrow gaan 'n nuwe ooreenkoms met Jones aan dat hy 100 siele aan hom sal lewer in ruil vir sy eie. Jones hou Will se siel as die eerste een . Sparrow maak matrose in Tortuga bymekaar toe hy Elizabeth Swann en James Norrington teenkom. Laasgenoemde het hom aan alkohol oorgegee. Sparrow oortuig Elizabeth dat Will bevry kan word deur die towerkompas te gebruik om die kis op te spoor. Die twee gaan na Isla Cruces en vind Will, wat van Jones se skip ontsnap en die sleutel van die kis gesteel het. Will wil Jones deur die hart steek en sy vader uit Jones se diens bevry, terwyl Norrington beplan om sy loopbaan te herstel deur die hart aan Beckett te besorg. Sparrow wil dit hê om Jones te oorreed om die Kraken weg te hou wat hy stuur om mense te vang.[48]

Norrington ontsnap met die hart te midde van 'n geveg met Jones se bemanning en Jones roep die Kraken. Elizabeth, wat besef Sparrow is die teiken, keer die Kraken aan boord van die Black Pearl vas terwyl die bemanning dit verlaat, en sy soen hom terwyl sy hom aan die mas vasmaak. Toe verorber die monster vir Sparrow en sleep die skip en Sparrow se siel na Davy Jones's locker. Die oorblywende bemanning soek skuiling by Tia Dalma, wat te voorskyn kom met 'n kaptein wat sê hy kan Sparrow red: 'n ontwaakte Hector Barbossa.[48]

At World's End[wysig | wysig bron]

Twee maande ná die gebeure in die tweede prent begin Cutler Beckett, met Davy Jones se hart in sy besit en die Flying Dutchman onder sy bevel, om alle seerowers te vermoor. Om hom te keer kom die nege seerowerlords van die Brethren Court byeen by Shipwreck Cove. Net Jack Sparrow is nie daar nie; hy is aan die einde van die vorige prent vermoor en na Davy Jones's locker gestuur. Sparrow, as seerowerlord van die Karibiese See, moet egter teenwoordig wees, want hy het nie sy piece of eight, 'n seerower se kenteken, aan 'n aangewese opvolger gegee nie. Al nege pieces of eight is nodig om die seegodin Kalipso te bevry om Beckett te verslaan. Saam met Elizabeth en Will lei Barbossa Sparrow se bemanning na Davy Jones's locker met gesteelde kaarte van die seerowerlord Sao Feng. Nadat die bemanning vir Sparrow opgespoor het, ontsyfer Sparrow 'n leidraad op die kaarte wat hulle uit die Locker help ontsnap.[32]

By die Brethren Court volg Elizabeth kaptein Sao Feng op as seerowerlord en word sy gekies as "Pirate King" nadat Sparrow se stem 'n dooie punt beëindig het. Sparrow word vir 'n kort ruk met sy vader herenig. Tydens 'n onderhandeling met Beckett en Jones word Sparrow geruil vir Will, vir wie Jones en Beckett gevange geneem het. Die Black Pearl veg tydens 'n maalstroom wat Kalipso geskep het, met die Flying Dutchman. Sparrow veg teen Jones vir die kis sodat hy Jones se hart kan bekom om onsterflik te word. Toe Jones Will noodlottig wond, verkies Sparrow egter om Will te red deur hom te help om die hart te steek, wat Jones doodmaak en Will die Dutchman se kaptein maak. Saam vernietig die Pearl en die Dutchman Beckett se skip. Op die ou end voer Barbossa weer die bevel op die Pearl met Sao Feng se kaarte, en hy laat Sparrow en Joshamee Gibbs in Tortuga agter. Sparrow het egter die navigasiedeel van die kaarte uitgesny en begin na die Fontein van Jeug soek.[32]

On Stranger Tides[wysig | wysig bron]

Voor die gebeure in die rolprent word Jack Sparrow taamlik bekend as die seerower wat die ligging van die Fontein van Jeug ken en dit gememoriseer het. In die prent word Joshamee Gibbs in Londen verhoor totdat Sparrow self arriveer om hom te red, vermom as 'n regter. Hulle word egter by die Sint James-paleis gevang. Jack word gesleep na 'n gedwonge oudiënsie met koning George II, wat wil hê Sparrow moet 'n ekspedisie na die Fontein lei. Hector Barbossa, nou 'n kaapvaarder met 'n kunsbeen in diens van die Britte, onthul aan Jack dat hy sy been en die Black Pearl verloor het, en hy dink laasgenoemde het gesink. Jack Sparrow ontsnap en sy pad kruis met dié van 'n "Jack Sparrow"-nabootser, Angelica, 'n vrou uit Sparrow se verlede en 'n roekelose bedrieër. Angelica ontvoer Jack na die Queen Anne's Revenge, die skip van Swartbaard.[49]

Angelica sê vir Jack sy gee voor sy is Swartbaard se dogter, maar onthul later sy is wel sy dogter, en dat Swartbaard die Fontein wil ontdek om sy voorspelde dood vry te spring. Hoewel Jack 'n muitery inisieer, 'n sendeling met die naam Philip Swift red en teen zombiemanskappe veg, onderdruk Swartbaard self die muiters met 'n swaard wat skepe beheer, 'n mag waarvan Jack se muiters onbewus was. Swartbaard beoefen ook voedoeïsme en maak 'n voedoepop om Jack se wil te beheer. Jack hoor by Angelica die ritueel vir die Fontein vereis 'n traan van 'n meermin en twee silwerkelke op Ponce de León se skip, die Santiago. Die persoon wat die water met die traan dink, kry al die lewensjare van die ander een. Angelica wys vir Jack ook Swartbaard se versameling skepe in bottels, insluitende die Black Pearl.

Nadat Swartbaard die meermin Syrena by Whitecap Bay gevang het, stuur hy vir Jack om die kelke te kry. Hy vat Jack se towerkompas en dreig sy eie dogter met 'n geweer. Aan boord van die Santiago ontmoet Jack vir Barbossa. Voordat Barbossa die kelke gaan haal, onthul hy sy ware agenda: wraak teen Swartbaard vir die aanval op die Black Pearl, wat Barbossa glo gesink het; hy weet nie die skip is in 'n bottel nie. Jack gee die kelke vir Swartbaard in ruil vir Angelica se veiligheid en Jack se kompas, waarmee Jack vir Gibbs wegstuur.[49]

Nadat hulle die Fontein van Jeug gevind het, ontstaan 'n geveg totdat Angelica haar hand sny in 'n poging om Barbossa se vergiftigde swaard uit Swartbaard se bors te kry. Jack kry die kelke van Syrena, wat vir hom sê hy moenie haar traan mors nie. Sparrow vul die kelke met die oorblywende waterdruppels van die Fontein en kul Swartbaard om uit die kelk sonder die meermin se traan te drink. Al wou Swartbaard haar doodmaak sodat hy kon lewe, is Angelica kwaad vir Jack oor haar pa se dood. Hulle beken hulle gevoelens vir mekaar en Jack laat Angelica agter op 'n klein eiland, Sola Fide Beach, onseker of hy haar kan vertrou. Die woedende Angelica gebruik die een skoot van haar pistool om Jack dood te maak toe hy wegvaar, maar sy skiet mis.

Jack sluit weer by Gibbs aan, en dié gebruik Sparrow se kompas om die gekrimpte Black Pearl op te spoor. Hoewel hy die geleentheid misgeloop het om onsterflik te word, vertel Sparrow vir Gibbs dis vir hom genoeg om beroemd te wees as die een wat die Fontein van Jeug opgespoor het, en hy belowe om aan te hou om die lewe van 'n seerower te lei. Nadat die rolprent se krediete aan die einde verbygerol het, word gewys hoe die Jack Sparrow-voedoepop na die eiland dryf waarop Angelica agtergebly het.[49]

Dead Men Tell No Tales[wysig | wysig bron]

Voor die gebeure in die rolprent het Jack Sparrow se teenstander Hector Barbossa die rykste en magtigste seerower van die sewe seë geword, en die aanvoerder van 10 skepe. Intussen het Sparrow die Black Pearl teruggekry, steeds in 'n bottel. Sparrow se nuwe skip, die Dying Gull, het nooit sy ankerplek verlaat nie en sy jongste planne het misluk.[50]

Sparrow en sy bemanning probeer die nuwe bank van Sint Maartin beroof. Die rooftog is 'n sukses, maar al die goud in die sluitkas val uit toe hulle dit wegsleep, en Sparrow se bemanning verlaat hom. Die moedelose Jack ruil sy towerkompas vir 'n drankie. Dié verraad teenoor die kompas ontsluit egter 'n ou vyand, wat 'n enrstige wrok teen Sparrow het: die roekelose seerowerjagter kaptein Armando Salazar. Jare tevore het Sparrow vir Salazar verslaan deur hom te kul om sy skip na die Duiwel se Driehoek te vaar, waar hy en sy bemanning vervloek is om as die ondooies te lewe. Salazar sê Jack het in die skip se touwerk gaan sit soos 'n "voëltjie", en dit het hom die naam "Jack the Sparrow" besorg.[50]

Terwyl hy in die tronk is, word Sparrow gekontak deur Henry Turner, die seun van Will Turner en Elizabeth Swann. Hy vra hulp om die Drietandvurk van Poseidon op te spoor, want Sparrow en Will het albei sy mag nodig om vloeke te verbreek wat met die see te doen het: Die vurk sal Sparrow help red van die wraak van Salazar en Will bevry van die Flying Dutchman. Sparrow huiwer eers, maar stem dan in. Die volgende dag word Jack gevonnis om onder die valbyl te sterf, maar hy word deur sy bemanning gered. Met die hulp van die aspirerende sterrekundige Carina probeer Jack en Henry die vurk opspoor. Barbossa stel die Pearl uit die bottel vry en gee hulle 'n kans om vir Salazar weg te vaar.

Hulle spoor die Drietandvurk op. Hoewel Salazar amper vir Sparrow doodmaak, is hulle in staat om die vurk te vernietig. Met die vernietiging van die vurk word Salazar en sy bemanning weer lewend. Jack, Henry en Carina ontsnap terwyl Barbossa homself opoffer om Salazar dood te maak. Ondanks hulle verskille, treur Sparrow oor Barbossa se dood. Later sien Sparrow hoe Will en Elizabeth herenig word voordat hy vertrek, met die Black Pearl en sy kompas weer in sy besit.[50]

Karakterisering[wysig | wysig bron]

Volgens die draaiboekskrywers Ted Elliott en Terry Rossio is Sparrow 'n swendelaar wat vernuf en misleiding gebruik om sy doeleindes te bereik. Hy verkies om verskille verbaal op te los, eerder as deur krag.[51][52][53] Hy loop met 'n windmakerige, effens dronk stappie, praat onduidelik en het swaaiende handgebare. Sparrow is uitgeslape, berekenend en eksentriek.

Hoewel Sparrow bekwaam met die swaard is, verkies hy om sy intelligensie te gebruik tydens gevegte, en hy gebruik die omgewing om die oorhand oor sy vyande te kry. Hy redeneer: "Hoekom veg as jy kan onderhandel?" Hy gebruik strategieë van niegewelddadige onderhandelings en steek sy vyande teen mekaar op.[48] Hy laat sy vyande afsien van hulle moorddadige bedoelings en spoor hulle aan om die groter prentjie te sien, soos toe hy Barbossa oorreed om uit te stel om na sy sterflike vorm terug te keer sodat hy teen die vloot kan veg.[47] Hy gebruik dikwels ingewikkelde woordspelings en woordeskat om sy vyande te verwar.[47][48] Daar word gesuggereer dat sy passifisme een van die redes is dat Barbossa en die bemanning van die Black Pearl gemuit het.[47]

"Gentlemen, m'lady, you will always remember this as the day that you almost caught Captain Jack Sparrow."
– Jack ontsnap amper uit nog 'n moeilike situasie[47]

Die karakter word uitgebeeld as dat hy sy eie reputasie geskep, of minstens daartoe bygedra, het. Toe Gibbs vir Will vertel dat Sparrow van 'n woestyneiland ontsnap het deur twee seeskilpaaie aan mekaar vas te bind, smuk Sparrow die storie op deur te vertel die tou was gemaak van hare op sy rug, terwyl Sparrow eintlik ontsnap het deur met rumhandelaars te onderhandel. Toe Norrington hom daarvan beskuldig dat hy die swakste seerower is waarvan hy nog gehoor het, antwoord Jack: "Maar jy hét van my gehoor."[47]

Ondanks sy mooidoenery is Sparrow 'n seerower en moreel 'n dubbelsinnige karakter.[10] Toe hy instem om 100 siele, onder andere dié van Will, aan Davy Jones te lewer in ruil vir sy vryheid, vra Jones hom of hy 'n "onskuldige man – 'n vriend – aan 'n leeftyd van diens kan oorgee sodat jy kan vry rondloop". Ná 'n oomblik van weifeling sê Jack vrolik: "Jip! Ek is oukei daarmee!"[48] Tog gee hy vir ander om, soos vir Angelica. Hy erken aan die einde van On Stranger Tides dat hy haar liefhet. Hy red ook die sendeling Phillip Swift, wie hy nog nooit voorheen ontmoet het nie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ "Johnny Depp Explained How He Created Captain Jack Sparrow". GeekTyrant (in Engels (VSA)). 14 Oktober 2018. Besoek op 7 September 2023.
  2. ↑ "Johnny Depp created Captain Jack Sparrow by turning up sauna to '1000 degrees' until it affected him mentally". LADbible (in Engels). 16 November 2022. Besoek op 7 September 2023.
  3. ↑ updated, Dirk Libbey last (9 Februarie 2016). "How Cartoons Inspired Johnny Depp As He Created Captain Jack Sparrow". CINEMABLEND (in Engels). Besoek op 7 September 2023.
  4. ↑ 4,0 4,1 Ted Elliott, Terry Rossio, Stuart Beattie, Jay Wolpert. (2003). Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl: Audio Commentary. Buena Vista.
  5. ↑ 5,0 5,1 Sean Smith (26 Junie 2006). "A Pirate's Life". Newsweek. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Januarie 2014. Besoek op 30 Mei 2007.
  6. ↑ "Shipload of Characters Both New and Familiar". Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest Production Notes. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2007. Besoek op 31 Mei 2007.
  7. ↑ Jeff Otto (28 Junie 2006). "IGN Interviews Gore Verbinski". IGN. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Januarie 2012. Besoek op 31 Mei 2007.
  8. ↑ 8,0 8,1 Ian Nathan (27 April 2007). "Pirates 3". Empire. pp. 88–92.
  9. ↑ "Characters (video)". Pirates of the Caribbean: At World's End Official site. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Oktober 2013. Besoek op 31 Mei 2007.
  10. ↑ 10,0 10,1 "Success Can Be a Tough Taskmaster". Pirates of the Caribbean: At World's End Production Notes. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Mei 19, 2007. Besoek op Mei 31, 2007.
  11. ↑ "Chapter 3 – Revealing the True Nature of all the Characters". Pirates of the Caribbean: At World's End Production Notes. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Julie 2012. Besoek op 2 Junie 2007.
  12. ↑ (2006). Charting the Return. Buena Vista.
  13. ↑ "Exclusive interview: Terry Rossio". Moviehole. 12 Februarie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Oktober 2007. Besoek op 12 Februarie 2007.
  14. ↑ "Bruckheimer talks Pirates spin-off". Moviehole. 10 Mei 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2007.
  15. ↑ Steve Fritz (30 November 2007). "Talking Pirates with Gore Verbinski". Newsarama. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Augustus 2009. Besoek op 2 Desember 2007.
  16. ↑ "Johnny Depp (in Captain Jack Sparrow costume) surprises Disney D23 Expo audience". Los Angeles Times. 11 September 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Julie 2013. Besoek op 11 Mei 2011.
  17. ↑ Varma, Arjun (21 Desember 2014). "Pirates of the Caribbean 5 Plot: Will Orlando Bloom and Keira Knightley reunite with Captain Jack Sparrow?". International Business Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2014. Besoek op 21 Desember 2014.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 Stax (25 Junie 2003). "Depp & Bruckheimer Talk Pirates". IGN. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Januarie 2008. Besoek op 31 Mei 2007.
  19. ↑ Um, Did Johnny Depp Boil His Brain in a 1000-Degree Sauna? – E! Online
  20. ↑ A Conversation with… Johnny Depp at Zurich Film Festival – YouTube
  21. ↑ Johnny Depp on Creating Jack Sparrow and Fighting Disney – YouTube
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 Ian Nathan (1 Julie 2006). "Pirates of the Caribbean 2". Empire. pp. 66–69.
  23. ↑ Chris Nashawaty. "Box Office Buccaneer". Entertainment Weekly. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Oktober 2015. Besoek op 18 Mei 2007.
  24. ↑ Alan Morrison. "Pirates Of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl". Empire. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Oktober 2016. Besoek op 21 Mei 2007.
  25. ↑ Roger Ebert (9 Julie 2003). "Pirates Of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl". Chicago Sun-Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Desember 2014. Besoek op 21 Mei 2007.
  26. ↑ "Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl Awards". Allmovie. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Januarie 12, 2008. Besoek op Mei 31, 2007.
  27. ↑ "Pirates World's End: Johnny Depp's Farewell?". Emanuel Levy. 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2007. Besoek op 31 Mei 2007.
  28. ↑ MTV (4 Junie 2007). "The MTV Movie Awards Winners!". Comingsoon.net. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Desember 2014. Besoek op 4 Junie 2007.
  29. ↑ "Awards for Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest (2006)". Internet Movie Database. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Maart 2012. Besoek op 31 Mei 2007.
  30. ↑ (2006). Jack's Scarf And Wig. Buena Vista.
  31. ↑ (2006). Jack's Dingles. Buena Vista.
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 Gore Verbinski (regisseur). (2007). Pirates of the Caribbean: At World's End. Walt Disney Pictures.
  33. ↑ (2006). Jack's Eye Make-Up. Buena Vista.
  34. ↑ 34,0 34,1 (2003). An Epic At Sea: The Making of Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl. Buena Vista.
  35. ↑ (2006). Jack's Beard. Buena Vista.
  36. ↑ (2006). Jack's Hat. Buena Vista.
  37. ↑ (2006). Jack's Pirate Coat. Buena Vista.
  38. ↑ (2006). Jack's Sword. Buena Vista.
  39. ↑ (2006). Jack's Cannibal Toe Necklace. Buena Vista.
  40. ↑ (2006). Jack's Cannibal Scepter. Buena Vista]].
  41. ↑ Richard Platt; Glenn Dakin (2007). Pirates of the Caribbean: The Complete Visual Guide. Dorling Kindersley. pp. 12–15. ISBN 978-0-7566-2676-1.
  42. ↑ "Pirates of the Caribbean: Jack Sparrow series". Goodreads. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 November 2014. Besoek op 7 Desember 2014.
  43. ↑ "Pirates of the Caribbean: Legends of the Brethren Court". Goodreads. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Junie 2015. Besoek op 7 Desember 2014.
  44. ↑ "Pirates of the Caribbean: The Price of Freedom". Goodreads. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Junie 2015. Besoek op 7 Desember 2014.
  45. ↑ A.C. Crispin, Pirates of the Caribbean: The Price of Freedom, 2011
  46. ↑ "The Legend of the Black Pearl". Pirate Show Cancun (in Engels (VSA)). 11 April 2017. Besoek op 9 Junie 2022.
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 47,3 47,4 47,5 47,6 47,7 Gore Verbinski (regisseur). (2003). Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl. Walt Disney Pictures.
  48. ↑ 48,0 48,1 48,2 48,3 48,4 48,5 Gore Verbinski (regisseur). (2006). Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest. Walt Disney Pictures.
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 Rob Marshall (regisseur). (2011). Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. Walt Disney Pictures.
  50. ↑ 50,0 50,1 50,2 Joachim Rønning en Espen Sandberg (regisseurs). (2017). Pirates of the Caribbean: Dead Men Tell No Tales. Walt Disney Pictures.
  51. ↑ "Pirates Dead Man's Chest: Depp's Iconic Role". Emanuel Levy. 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2007. Besoek op 31 Mei 2007.
  52. ↑ POTC2 Presskit
  53. ↑ An Interview with Ted Elliott and Terry Rossio, writers of Pirates of the Caribbean – DVDizzy.com

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Jack_Sparrow&oldid=2650360"