Koolstofsuboksied

**Eienskappe**
Algemeen
Naam	Koolstofsuboksied
IUSTC-naam	propa-1,2-dieen-1,3-dioon
Ander name	trikoolstofdioksied
Struktuurformule van
Chemiese formule	C₃O₂
Molêre massa	68,0309 [g/mol]
CAS-nommer	504-64-3
Voorkoms	Kleurlose gas
Reuk	Stink
Fasegedrag
Smeltpunt	-112,5 °C
Kookpunt	6,7 °C
Digtheid
Oplosbaarheid	Reageer met water
Termodinamies
Δ_fH^ɵ	47,4 kcal/mol
Suur-basis eienskappe
pKa
Veiligheid
Flitspunt
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

Portaal Chemie

Koolstofsuboksied is 'n chemiese verbinding met formule C₃O₂.

Die stof is ontdek deur Diels en Wolf in 1906.^[1] Die gas kan met P₂O₅ vervaardig word uit malonsuur CH₂(COOH)₂ of uit diasetiltartaarsuuranhidried, maar die bereiding uit malonsuur gee minder neweprodukte. Daar is ook berigte dat dit met 'n osonisator uit koolstofmonoksied vervaardig kan word volgens die reaksie:

4CO\to C_{3}O_{2}+CO_{2}

In beginsel kan koolstofsuboksied ook vervaardig word deur CO₂, soos dit by verbranding vrygestel word aan hoë energie bloot te stel soos gammastraling of hard ultraviolet:

CO_{2}+UV\to CO+1/2O_{2}

3CO+UV\to C_{3}O_{2}+1/2O_{2}

Dit sou 'n nuttige stof oplewer. Daar is navorsing om te sien of dit bruikbaar is om te help die koolstofdioksied probleem op te los, maar die energievereistes is baie hoog.^[2]

Infrarooi- en ramanspektroskopie bevestig dat dit 'n lineêre molekuul is, wat as O=C=C=C=O geskryf kan word. ^[3]

Die stof kan by -78 °C lank bewaar word, maar by kamertemperatuur tree polimerisasie op en dit lewer 'n rooi amorf produk. Watter produkte polimerisasie presies oplewer hang van die omstandighede af. By 100 °C is dit veral 'n heksameer (C₃O₂)₆^[1] Die stof reageer met water om weer malonsuur te vorm en met suurstof oksideer dit na koolstofdioksied. Met ammoniak gee dit malonamied volgens die reaksie:

C_{3}O_{2}+NH_{3}\to CH_{2}\left(CONH_{2}\right)_{2}

Met soutsuur reageer dit tot die suurchloried van malonsuur:

C_{3}O_{2}+HCl\to CH_{2}\left(COCl\right)_{2}

Die suboksied is 'n belangrike stof vir die organiese chemie omrede dit in talle van sinteses gebruik kan word, veral in sikloaddisies.^[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Cycloaddition Reactions of Heterocumulenes,Henri Ulrich, Elsevier, 2012, ISBN 0-323-16276-2, ISBN 978-0-323-16276-0
↑ Greenhouse Gas Carbon Dioxide Mitigation: Science and Technology, Martin M. Halmann, Meyer Steinberg, CRC Press, 1998, ISBN 1-56670-284-4, ISBN 978-1-56670-284-3
↑ The Chemistry of Carbon: Organometallic Chemistry. Pergamon international library of science, technology, engineering, and social studies,A. K. Holliday, G. Hughes, S. M. Walker, Elsevier, 2013, ISBN 1-4831-5194-8, ISBN 978-1-4831-5194-6, bls 1222ev.

[Ulrich-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Cycloaddition Reactions of Heterocumulenes,Henri Ulrich, Elsevier, 2012, ISBN 0-323-16276-2, ISBN 978-0-323-16276-0

[2] Greenhouse Gas Carbon Dioxide Mitigation: Science and Technology, Martin M. Halmann, Meyer Steinberg, CRC Press, 1998, ISBN 1-56670-284-4, ISBN 978-1-56670-284-3

[3] The Chemistry of Carbon: Organometallic Chemistry. Pergamon international library of science, technology, engineering, and social studies,A. K. Holliday, G. Hughes, S. M. Walker, Elsevier, 2013, ISBN 1-4831-5194-8, ISBN 978-1-4831-5194-6, bls 1222ev.

[1]

[2]

[3]