Lood(II)oksied

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Lood(II)oksied
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule PbO
Molêre massa 223 [g/mol][1]
CAS-nommer 1317-36-8[1]  
Voorkoms rooi tot geel kristalle[1]
Fasegedrag  
Fase β-PbO T<489 °C 
Selkonstantes a=397,29pm; c=502,17pm [2]  
Ruimtegroep P4/nmm [2] 
Nommer 129  
Strukturbericht B10 
Fase α-PbO T>489 °C 
Selkonstantes 589,3pm; 549,0pm; 475,3pm [3]  
Ruimtegroep Pbcm 
Nommer 57
Smeltpunt 887 °C[1]
Kookpunt 1472 °C[1]
Digtheid 9,53 [g/cm3] (α); 9,6 [g/cm3] (β)[1]
Oplosbaarheid 0,0504 g/L @ 25 °C α-vorm; 0,1065@ 25 °C β-vorm[1]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Lood(II)oksied of loodglit, geellood[4] is n verbinding van lood in sy +2 oksidasietoestand met suurstof. Dit het die formule PbO.

Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]

Die stof kom in twee modifikasies voor wat albei as mineraal aangetref word:

  • Loodglit (Lat. lithargyrum, Eng. litharge β-PbO) is rooierig, tetragonaal en stabiel onder 498 °C.[2]
  • Massicot (α-PbO) is geel, metastabiel en ortorombies. Dit is stabiel teen hoë temperature. [3]

Die tetragonale stuktuur van loodglit is die argetipe van die B10-struktuur van die strukturbericht-klassifikasie.

Die struktuur van massicot (α-PbO) bestaan uit lae wat 271pm dik is en in die [100] rigting deur 319 pm geskei word. Die lae is parallel aan [001] geriffel. Die Pb-atome is op die oppervlak van hierdie lae geleë en hulle posisies verskil min van dié in die metaal Pb, behalwe dat die loodatome aan die binnekant van die lae vierkantig-piramidaal aan vier O-atomegebind is. Die O-atome is in verwronge tetraëdriese koördinasie deur Pb. Die lae word slegs aan mekaar gebind deur van der Waals-interaksies tussen die eensame-elektronpare op Pb-atome. Hulle is oor die tussenlaaggaping geskei deur 397,7(2)pm en 420,6(1). Die geplooide geometrie van die lae word gestabiliseer deur soortgelyke interaksies tussen Pb-atome geskei deur 3728(2)pm oor die golwe binne een laag.[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "Lead monoxide". PubChem NIH.
  2. 2,0 2,1 2,2 "Litharge". mindat 2466.
  3. 3,0 3,1 "Massicot". mindat 2587.
  4. Francois Retief, Louise Cilliers (2000). "Loodvergiftiging in antieke Rome". Acta Academica. 32 (2): 167–184.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  5. Hill, R.J. (1985). "Refinement of the structure of orthorhombic PbO (massicot) by Rietveld analysis of neutron powder diffraction data". Acta Cryst. C. 41: 1281–1284. doi:10.1107/S0108270185007454.