Gaan na inhoud

Pakistanse Lugmag

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pakistanse Lugmag
Die Pakistanse Lugmag se embleem
Die Pakistanse Lugmag se embleem
Die Pakistanse Lugmag se embleem
Gestig 14 Augustus 1947
Land Vlag van Pakistan Pakistan
Onderdeel van Pakistanse Gewapende Magte
Tipe Lugmag
Rondeel
Hoofkwartier AHQ, Islamabad
Aantal lede 65 000 voltydse personeel
(insluitend 3 000 vlieëniers)
10 000 reserviste
Veldslae Indo-Pakistanse oorlog van 1947, 1965 Rann van Kutch Skermutselings, Indo-Pakistanse oorlog van 1965, Sesdaagse Oorlog, Indo-Pakistanse oorlog van 1971, Jom Kippoer-oorlog, Sowjet-oorlog in Afghanistan, 1999 Kargil-konflik, 2001-02 Indië-Pakistan nekslag, Oorlog in Noordwes-Pakistan

Die Pakistanse Lugmag (PAF) (Oerdoe: پاک فِضائیہ‎—, Pāk Fizāʾiyah, [pɑːk fɪzɑːɪjəɦ], verslagdoeningsnaam: PAF), is die lugoorlogvoeringstak van die Pakistanse Gewapende Magte, wat hoofsaaklik verantwoordelik is vir die lugverdediging van Pakistan met 'n sekondêre rol van die verskaffing van lugondersteuning aan die Pakistanse Leër en die Pakistanse Vloot.

Die PAF het ook 'n tersiêre rol in die verskaffing van strategiese lugvervoer en logistieke vermoë aan Pakistan. Die PAF het ongeveer 65 000 voltydse personeel (insluitende ongeveer 3 000 vlieëniers) in diens en bedryf tans 1032 vliegtuie.[1]

Sy primêre mandaat en missie is "om voorsiening te maak, in sinergie met ander inter-dienste, vir die mees doeltreffende, versekerde en koste-effektiewe lugverdediging van Pakistan." Sedert sy stigting in 1947 is die PAF betrokke by verskeie gevegsbedrywighede, die verskaffing van lugondersteuning aan die interdienste se bedrywighede asook humanitêre hulpverlening.[2] Volgens Artikel 243 Geargiveer 3 September 2001 op Wayback Machine van die Grondwet van Pakistan is die President van Pakistan die burgerlike bevelvoerder-in-beheer. Die Hoof van Lugpersoneel, volgens wet 'n viersterlugoffisier, word deur die President aangestel ná die nodige konsultasie en bevestiging van die Eerste Minister van Pakistan.[3]

Huidige lugvaartuie

[wysig | wysig bron]
'n PAF JF-17 Thunder styg op van Zhuhai Jinwan-lughawe in China.
A PAF F-16BM in vlug.
'n Lockheed L-100 Hercules styg op tydens die Royal International Air Tattoo in 2006.
’n Ilyushin Il-78 van die PAF in vlug oor Pisa internasionale lughawe, Italië.
’n Pakistan Hongdu JL-8 opleidingsvliegtuig.
Vliegtuig Oorsprong Tipe Soort In diens Notas
Vegvliegtuie
Mirage III Frankryk Aanval / vegvliegtuig IIIEP/OF/RP 87[4] waarvan 18 IIIBE/D/DP variante opleiding verskaf
Dassault Mirage 5 Frankryk Aanval / vegvliegtuig Dassault Mirage 5, 5EF/F/PA 92[4] waarvan 2 5DPA2-variante opleiding verskaf
JF-17 Thunder China / Pakistan Multi-rol/vegvliegtuig 107 3 op bestelling[4]
F-16 Fighting Falcon Verenigde State Multi-rol General Dynamics F-16 Fighting Falcon variant F-16A/C 76[4] waarvan 31 General Dynamics F-16 variante F-16A/B en F-16C/D, opleiding verskaf
Chengdu J-7 China Naby lugsteun / Onderskepper Chengdu J-7 variante J/F-7PG reeks 135[4]
Vroeë waarskuwing en lugbeheer (AWACS)
Saab 2000 Swede AEW&C 4[4] voorsien van die Erieye radar
Shaanxi Y-8 China AEW&C Shaanxi Y-8 variant ZDK-03 4[4]
Elektroniese oorlogvoering
Dassault Falcon 20 Frankryk Radarstoring en misleiding 2[4]
Lug brandstofvoorsiening
Ilyushin Il-78 Rusland In lug branstofvoorsiening Ilyushin Il-78MP 4[4]
Militêre vervoervliegtuie
C-130 Hercules Verenigde State Taktiese vervoer C-130B/E/Lockheed L-100 Hercules 16[4]
Saab 2000 Swede Vervoer 6[4]
CASA CN-235 Spanje / Indonesië Vervoer 3[4]
Harbin Y-12 China Nuts 3[4]
Helikopters
Bell AH-1 Cobra Verenigde State Aanval Bell Cobra AH-1F 1[4]
AgustaWestland AW139 Italië Soek en redding en nutshelikopter 12[4]
Aérospatiale Alouette III Frankryk Nuts 10[4]
Bell UH-1 Iroquois Verenigde State Nuts 5[4]
Bell 412 Verenigde State Nuts 1[4]
Mil Mi-17 Rusland Militêre vervoer Mil Mi-17/171 6[4]
Aérospatiale SA 330 Puma France Vervoer 1[4]
Opleiding vliegtuie
Super Mushshak Pakistan Opleiding 120[4]
Hongdu JL-8 China Spuitvliegtuig opleiding K-8/K-8P 38[4]
Cessna T-37 Tweet Verenigde State Opleiding 30[4]
Shenyang J-6 China Opleiding FT-6 9[4] lisensie vervaardigde weergawe van die MiG-19
Chengdu J-7 China Opleiding FT-7 7[4]
Aérospatiale Alouette III Frankryk Helikopter opleiding 8[4]
Onbemande vliegtuie
NESCOM Burraq Pakistan Grondaanval en verkenning 12[5]
CASC Rainbow CH-4 China Grondaanval en verkenning 4[6]
SATUMA Jasoos II Pakistan Waarneming SATUMA Jasoos Bravo+ 45[7]
GIDS Shahpar Pakistan Waarneming 5[8]
SELEX Galileo Falco Italië Waarneming 25[9] saamvervaardig by die Pakistan Aeronautical Complex

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Flightglobal - World Air Forces 2015 (PDF), Flightglobal.com
  2. "History of PAF" (in Engels). AIr Force ISPR. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Mei 2019. Besoek op 28 November 2014.
  3. "Article 243" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Oktober 2019. Besoek op 18 Januarie 2013.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 4,21 4,22 4,23 4,24 4,25 "World Air Forces 2020". Flightglobal Insight. 2020. Besoek op 10 Maart 2020.
  5. Pakistan to begin co-production of Falco UAV. Flightglobal. (26 Augustus 2009). Besoek op 1 Julie 2012.
  6. [1]. globalpost.com.
  7. Tactical Range UAV – Jasoos II (Bravo+) Geargiveer 10 September 2012 op Wayback Machine. Satuma.com.pk. Besoek op 1 Julie 2012.
  8. "IDEX: Explosion of UAVs at Exhibit". Defense News. 19 Februarie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Julie 2013. Besoek op 14 April 2013.
  9. "Pakistan to begin co-production of Falco UAV". Flightglobal. 26 Augustus 2009. Besoek op 10 Maart 2012.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.