Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1974
Die Suid-Afrikaanse parlementsverkiesing van 1974 het op 24 April 1974 plaasgevind.
Die Nasionale Party het sy posisie van 1970 verbeter, en vyf meer setels gewen. Die regse Herstigte Nasionale Party van Albert Hertzog het weer geen setels gewen nie. Die amptelike opposisie, die Verenigde Party van De Villiers Graaff, het 6 setels verloor. Die grootste wenner was die Progressiewe Party, wat 5 setels wen. Later het die party nog een setel gewen, na die verkiesing in Pinelands. Die party, wat vanaf 1961 met een setel in die parlement verteenwoordig is (in die persoon van Helen Suzman), is beloon vir haar doeltreffende opposisie teen apartheid.
Uitslag
[wysig | wysig bron]Party | Leier | % | Setels | Verskil |
---|---|---|---|---|
Nasionale Party | John Vorster | 57,1% | 123 | +5 |
Verenigde Party | De Villiers Graaff | 32,7% | 41 | -6 |
Progressiewe Party | Helen Suzman | 5,3% | 7 | +6 |
Herstigte Nasionale Party | Albert Hertzog | 3,6% | 0 | - |
Demokratiese Party | Theo Gerdener | 0,9% | 0 | - |
Ander | 0,4% | 0 | - | |
Totaal | 100% | 171 | +5 |
Nasleep
[wysig | wysig bron]Een jaar na die verkiesing het vier progressiewe lede van die Verenigde Party weggebreek. Ontevrede oor die konserwatiewe koers van die party, het hulle die Reformiste Party gestig, onder die leierskap van Harry Schwartz. Op 25 Julie 1976 het die Reformiste Party en die Progressiewe Party saamgesmelt, onder die naam van die Progressiewe Reformiste Party en die leierskap van Colin Eglin.
Die party het nooit 'n verkiesing betwis nie, want op 5 September 1977 smelt dit saam met 'n groep lede van die Verenigde Party wat nie bereid was om by die Nuwe Republiek Party aan te sluit nie. Die eerste leier was weer Eglin. Die nuwe party het as die Progressiewe Federale Party bekend gestaan.