Tibettaanse Boeddhisme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die 14de Dalai Lama van Tibet.

Tibettaanse Boeddhisme is die Boeddhistiese tradisie in Tibet, Mongolië, Tiwa, Bhoetan, Kalmikië en streke van die Himalaja, insluitende Noord-Nepal en Indië, en die staatsgodsdiens van Bhoetan.[1]

Volgens die godsdienstige geskrifte is Tibettaans die spirituele taal van hierdie gebiede. Tibettaanse Boeddhisme volg die Vajrayana-leringe van die 8ste eeuse Indië.[2]

Tibettaanse Boeddhisme het na baie Westerse lande versprei waar dit in gewildheid toeneem.[3] Dit het na raming tussen 10 miljoen en 20 miljoen volgelinge.[4] Die bekendste van hulle is waarskynlik die 14de Dalai Lama van Tibet, ’n lama van die Gelug-skool van Tibettaanse Boeddhisme.[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. State.gov Amerikaanse Departement van Buitelandse Sake
  2. White, David Gordon (ed.) (2000). Tantra in Practice. Princeton University Press. p. 21. ISBN 0-691-05779-6. {{cite book}}: |first= has generic name (hulp)
  3. Statistics on Religion in America Report
  4. Adherents.com estimates twenty million for Lamaism (Vajrayana/Tibetan/Tantric). Geargiveer 15 Maart 2015 op Wayback Machine
  5. Dr. Alexander Berzin (November 2014). "Special Features of the Gelug Tradition - para. on Administration". The Buddhist Archives of Dr Alexander Berzin. Berzin Archives. URL besoek op 8 Mei 2015. Die Dalai Lamas is nie die hoofde van die Gelug-tradisie nie.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]