Lotussoetra

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Lotussoetra
Die Lotussoetra (Honpoji, Toyama, Japan), omstreeks 1326-'28.
Die Lotussoetra (Honpoji, Toyama, Japan), omstreeks 1326-'28.
Vertalings
Sanskrit Saddharmapuṇḍarīka Sūtra
Tibettaans དམ་ཆོས་པད་མ་དཀར་པོའི་མདོ
Wylie dam chos padma dkar po'i mdo
Thai สัทธรรมปุณฑรีกสูตร
Viëtnamees Pháp hoa kinh
Tradisionele Sjinees 法華經
Vereenvoudigde Sjinees 妙法莲华经
Pinyin Fǎhuá jīng
Japannees 法華経 (Hokke-kyō)
Koreaans 묘법연화경 (Beophwa gyeong)
’n Geïllustreerde rol, omstreeks 1257 (ink, kleur en goud op papier).
Avalokitesvara verskyn vir die eerste keer in die Lotussoetra.

Die Lotussoetra (Sanskrit: Saddharmapuṇḍarīka Sūtra, letterlik "Soetra oor die wit lotus van die goddelike dharma")[1] is een van die gewildste en invloedrykste soetras van Mahayana-Boeddhisme en dien as grondslag van onder meer die Nichiren-skool. Volgens baie Oos-Asiatiese Boeddhiste bevat die Lotussoetra die volledige basiese leringe van die Boeddha en is die voordra van die teks baie gunstig.[2]

Hoofstukke[wysig | wysig bron]

  1. Inleiding – Gautama Boeddha gaan ’n diep meditasie binne en bring ’n ligstraal voort wat veelvoudige wêrelde in alle rigtings verlig. Die bodhisattva Manjusri verklaar dan dat die Boeddha op die punt is om sy grondleringe te verduidelik.[3][4]
  2. Weë en Middele – Die Boeddha onthul die eindelike doel van die ware dharma wat hy leer, is om alle voelende wesens na nirwana te lei deur kundige middele (upaya).
  3. ’n Gelykenis – Die Boeddha vertel ’n gelykenis waarin ’n pa sy kinders speelgoedrytuie belowe om hulle uit ’n brandende huis te kry. Toe hulle almal buite is, gee hy almal een groot rytuig om in te reis. Dit simboliseer hoe die Boeddha die Drie Voertuie gebruik om alle mense te bevry, selfs al is daar net Een Voertuig.[5] Die Boeddha belowe Sariputra ook dat hy verligting sal behaal.
  4. Geloof en Begrip – Die gelykenis van die arm seun en ryk pa, wat die seun lei om sy selfvertroue te herwin en "sy eie Boeddha-wysheid" te herken.[6][7]
  5. Gelykenis van die Plante – Volgens dié gelykenis is die Boeddha soos ’n groot moesonreën wat verskillende soorte plante voed. Dié verteenwoordig sravakas, pratyekaboeddhas en bodhisattvas,[8] asook alle wesens wat die leringe ontvang volgens hul onderskeie vermoëns.[9]
  6. Gerusstellings om ’n Boeddha te Word – Die Boeddha voorspel die verligting van Mahakasyapa, Subhuti, Mahakatyayana en Mahamaudgalyayana.
  7. Die Towerstad – Die Boeddha vertel ’n gelykenis van ’n groep mense wat ’n groot skat soek. Hulle is moeg ná hul reis en wil moed opgee. Hul gids skep vir hulle ’n magiese skynstad waarin hulle kan rus en laat dit dan verdwyn.[10] Die Boeddha verduidelik die towerstad is die voorlopige leringe van Boeddhisme en die skat is verligting.
  8. Versekering vir 500 Arhats – Altesaam 500 arhats word verseker van hul toekomstige boeddhaskap en hulle vertel die gelykenis van ’n man wat aan die slaap raak nadat hy gedrink het. Sy vriend werk ’n juweel in sy klere vas en toe die man wakker word, sit hy ’n lewe van armoede voort sonder om te besef hy is ryk. Hy ontdek eers die juweel toe hy weer sy ou vriend raakloop.[11][12] Dit dui waarskynlik daarop dat die innerlike boeddha in voelende wesens verberg word deur negatiewe denke.[13]
  9. Versekering vir die Leerlinge en Ingewydes – Ananda, Rahula en 2 000 sravakas word verseker van hul toekomstige boeddhaskap.[14]
  10. Onderwyser van die Dharma – Dié hoofstuk stel die praktyke bekend vir die onderrig van die soetra. Dit sluit in die aanvaarding, omhelsing, lees, dreunsang, skryf, verduideliking en verspreiding daarvan, en om daarvolgens te lewe.
  11. Die Skatstoepa – ’n Groot stoepa met juwele verrys uit die aarde en dryf in die lug. ’n Stem word gehoor van binne af wat die Lotussoetra prys. Daar word onthul dat ’n ander Boeddha in die stoepa woon, die Boeddha Prabhutaratna ("Baie-skatte") en dat daar tallose ander Boeddhas in die tien rigtings is wat ook nou deur die Boeddha byeengeroep word. Dié hoofstuk onthul die ewigdurende aard van boeddhaskap en die leerstelling van die gelyktydige bestaan van talle Boeddhas.
  12. Devadatta – Deur die stories van die Drakekoning se dogter en Devadatta, leer die Boeddha dat almal verlig kan word – vroue, diere en selfs die grootste sondaars.
  13. Aanmoediging om die Soetra te Gehoorsaam – die Boeddha moedig alle wesens aan om die leringe van die soetra te alle tye na te kom, selfs in die moeilikste tye wat wag. Die Boeddha voorspel dat 6 000 nonne wat teenwoordig is, boeddhas sal word.
  14. Vrede en Genoegdoening – Dié hoofstuk verduidelik dat ons vreedsaam, gelukkig en tevrede sal wees as ons die dharma getrou beoefen deur denke, woorde en dade, al is die lewe vol uitdagings. Deugde soos geduld, sagmoedigheid, ’n kalm gemoed, wysheid en weldade moet aangekweek word.
  15. Verrysing uit die Aarde – In hierdie hoofstuk verrys tallose bodhisattvas uit die aarde, gereed om te onderrig. Die Boeddha onthul daar is al eons lank tallose bodhisattvas wat die dharma versprei. Dit verwar sommige dissipels, onder andere Maitreya, maar die Boeddha bevestig dat hy al hierdie bodhisattvas self onderrig het.
  16. Die Ewige Bestaan van die Tathagata – Die Boeddha verduidelik hy is die ware, ewige en alwetende een. Hy vertel die gelykenis van die uitstekende dokter wat sy seun oorreed om sy medisyne te drink deur voor te gee hy is dood.[15]
  17. Voordele en Deugde van Verligting – Die Boeddha verduidelik dat sedert hy begin onderrig het, is so baie mense gered as die sand van die Ganges.
  18. Voordele en deugde van Blye Aanvaarding – Geloof in die leringe van die soetra hou groot voordele in en lei tot goeie hergeboortes.
  19. Voordele en Deugde vir ’n Onderwyser van die Dharma – Voordele soos bonormale kragte word hier verduidelik.
  20. Die Bodhisattva Sadaparibhuta – Die Boeddha vertel ’n storie oor die tyd toe hy ’n bodhisattva met die naam Sadaparibhuta was en hoe hy elke mens wat hy ontmoet het, goed of sleg, met respek behandel het en altyd onthou het hule sal ook boeddhas word.[16]
  21. Die Spirituele Krag van die Tathagata – Hier word onthul die soetra bevat al die geheime sprituele kragte van die Ewige Boeddha. Die bodhisattvas wat uit die aarde verrys het, vereer die soetra en belowe om dit te versprei.
  22. Die Oordrag van die Lotussoetra – Die Boeddha dra die Lotussoetra oor aan sy gemeente en vertrou die bewaring daarvan aan hulle toe.[17]
  23. Die Bodhisattva Bhaisajyaraja – Die Boeddha vertel die storie van die medisynekoning-bodhisattva. Dit fokus op die praktyke van selfopoffering, onder meer die brand van vingers, sowel as die diagnose en heling van siektes. Die aanhoor en dreunsing van die Lotussoetra heel ook glo siektes.
  24. Die Bodhisattva Gadgadasvara – Die Bodhisattva "Wonderlike Stem" verskyn om die Boeddha te vereer en sy verhaal word vertel.
  25. Die Bodhisattva Avalokitesvara – Die bodhisattva Avalokitesvara (Guanyin), wie se naam beteken "luisterend na die geween van die wêreld", maak ’n offerande aan die Boeddha en die stoepa. Daar word vertel enigiemand wat tot dié bodhisattva bid, sal gehoor word.
  26. Dharani – Dié hoofstuk gaan oor die verskillende gebede en gesange.
  27. Koning Wonderlik Getooi – ’n Hoofstuk oor sy verhaal.
  28. Aanmoediging van die Bodhisattva Samantabhadra – ’n Bodhisattva met die naam "Universele Deug" vra die Boeddha hoe om die soetra in die toekoms te bewaar. Samantabhadra belowe om almal wat dié soetra in die toekoms predik te beskerm en bewaak.

Leringe[wysig | wysig bron]

’n Geïllustreerde manuskrip van die Lotussoetra, omstreeks 1340.
’n Draagbare altaar wat Boeddha Sakyamuni uitbeeld waar hy die Lotussoetra predik (Walters-kunsmuseum).

Die Lotussoetra is bekend vir sy uigebreide riglyne vir die begrip en gebruik van "kundige middele". Daar word onthul die baie kundige middele en die Drie Voertuie is alles deel van die Een Voertuig.

Dit onthul ook vroue, bose mense en selfs diere kan bodhisattvas wees en het die potensiaal om boeddhas te word. Alle wesens is dus spiritueel gelyk.[18]

Die Boeddha het baie gedaantes en dit is die tallose bodhisattva-dissipels. Dié bodhisattvas verkies om in dié wêreld te bly om ander te red en die leringe lewend te hou. Gene Reeves sê: "Omdat die Boeddha en sy Dharma in sulke bodhisattvas lewe, lewe hyself voort. Die fantastiese lang lewe van die Boeddha is dus minstens gedeeltelik omdat hy in ander vergestalt word."[19] Hierdie bodhisattvas beskerm en onderrig ander uit medelye. Die lotusblom verwys na dié eienskap van die bodhisattvas, wat in die modder staan maar bo die water blom in die ope lug van verligting.[20]

Nog ’n begrip wat deur die Lotussoetra bekendgestel is, is die idee dat die Boeddha ’n ewige entiteit is wat eons gelede nirwana behaal het, maar in die wêreld bly om ander wesens oor en oor die dharma te leer. Selfs ná die "parinirwana" (oënskynlike fisieke dood) van ’n Boeddha, bly dié Boeddha werklik en kan hy met die wêreld kommunikeer. Boeddhas is dus uiteindelik onsterflik en daar is deur ’n onbekende aantal eons ’n oneindigende reeks Boeddhas.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Emmanuel 2013, p. 512.
  2. Williams 1989, p. 149.
  3. Apple 2012, p. 99.
  4. Murano 1967, p. 25.
  5. Pye 1978, p. 37-39.
  6. Lai 1981, p. 91.
  7. Pye 1978, p. 40-42.
  8. Murano 1967, p. 34-35.
  9. Pye 1978, p. 42-45.
  10. Pye 1978, p. 48.
  11. Murano 1967, pp. 38-39.
  12. Pye 1978, p. 46.
  13. Zimmermann 1999, p. 162.
  14. Murano 1967, p. 39.
  15. Pye 1978, p. 51-54.
  16. Zimmermann 1999, p. 159.
  17. Murano 1967, pp. 65-66.
  18. Reeves 2008, p. 6.
  19. Reeves 2008, p. 14.
  20. Reeves 2008, p. 1.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Shields, James Mark (2013), Emmanuel, Steven M., ed., "Political Interpretations of the Lotus Sutra", A Companion to Buddhist Philosophy (London: John Wiley & Sons): 512 
  • Williams, Paul (1989), Mahāyāna Buddhism: the doctrinal foundations, Routledge, p. 142, ISBN 9780415356534 
  • Apple, James B. (2012). The Structure and Content of the Avaivartikacakra Sutra and Its Relation to the Lotus Sutra, 東洋哲学研究所紀要 28, 106-87
  • Murano, Senchu (1967). An Outline of the Lotus Sūtra, Contemporary Religions in Japan 8/1, 16-84
  • Pye, Michael (2003). Skilful Means - A concept in Mahayana Buddhism. Routledge. p. 173. ISBN 0203503791.
  • Lai, Whalen (1981), "The Buddhist "Prodigal Son": A Story of Misconceptions", Japanese Journal of Religious Studies 4 (2): 91–98, https://web.archive.org/web/20140810231550/http://journals.ub.uni-heidelberg.de/index.php/jiabs/article/viewFile/8551/2458 
  • Zimmermann, Michael (1999), The Tathagatagarbhasutra: Its Basic Structure and Relation to the Lotus Sutra, Annual Report of the International Research Institute for Advanced Buddhology at Soka University for the Academic Year 1998, pp. 143–168, https://web.archive.org/web/20111008013412/http://iriab.soka.ac.jp/orc/pdf/ARIRIAB-02.pdf 
  • Reeves, Gene (tr.) (2008). The Lotus Sutra: A Contemporary Translation of a Buddhist Classic. Boston: Wisdom Publications, ISBN 0-86171-571-3

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]