Yoon Suk-yeol

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Yoon Suk-yeol
Yoon Suk-yeol
Yoon in 2021
13de president van Suid-Korea
Ampsbekleër
Termynaanvang
10 Mei 2022
Eerste minister Kim Boo-kyum
Choo Kyung-ho
Han Duck-soo
Voorafgegaan deur Moon Jae-in
Aanklaer-generaal van Suid-Korea
Ampstermyn
25 Julie 2019 – 4 Maart 2021
President Moon Jae-in
Voorafgegaan deur Moon Moo-il
Opgevolg deur Kim Oh-soo
Persoonlike besonderhede
Gebore 18 Desember 1960 (1960-12-18) (63 jaar oud)
Seoel, Suid-Korea
Politieke party People Power Party
Ouers Yoon Ki-jung (vader)
Choi Seong-ja (moeder)
Eggenoot/-note Kim Keon-hee (2012–hede)
Alma mater Seoel Nasionale Universiteit (LLB)
Religie Katoliek
Handtekening

Yoon Suk-yeol (Koreaans: 윤석열; gebore 18 Desember 1960) is 'n Suid-Koreaanse politikus, voormalige staatsaanklaer en prokureur wat dien as die 13de en huidige president van Suid-Korea sedert 2022. Voor sy presidentskap het hy tussen 2019 en 2021 as die aanklaer-generaal van Suid-Korea gedien.

Yoon, gebore in Seoel, het aan die Seoel Nasionale Universiteit gestudeer. In sy hoedanigheid as die hoof van die Seoel se sentrale distriksaanklaer se kantoor, het hy 'n sleutelrol gespeel in die skuldigbevinding van voormalige presidente Park Geun-hye en Lee Myung-bak vir magsmisbruik.[1][2] Yoon is in Julie 2019 deur president Moon Jae-in as aanklaer-generaal van Suid-Korea aangestel. Tydens Yoon se leierskap het die Hooggeregsaanklaer se kantoor omstrede ondersoeke gedoen na Cho Kuk, 'n invloedryke figuur in president Moon se administrasie, wat tot Cho se bedanking sou lei.[3][4] Yoon se botsings met die Moon-administrasie tot sy bedanking as aanklaer-generaal in Maart 2021 het gelei tot sy opgang as presidentskandidaat.

In Junie 2021 het Yoon sy kandidatuur in die 2022 Suid-Koreaanse presidensiële verkiesing aangekondig. Hy het in Julie by die konserwatiewe People Power Party aangesluit en in November die PPP-benoeming gewen. Yoon het op 9 Maart 2022, benoemde van die Demokratiese Party, Lee Jae-myung, net-net verslaan en op 10 Mei 2022 die amp as president aanvaar.[5]

Biografie[wysig | wysig bron]

Yoon is gebore in Bomun-dong in die Seongbuk-distrik van Seoel in 1960 gebore[6] en het in Yeonhui-dong in die Seodaemun-distrik grootgeword.[7][8] Sy pa, Yoon Ki-jung, is in Nonsan gebore[9] en was 'n emeritusprofessor in ekonomie aan die Yonsei Universiteit en 'n volle lid van die Nasionale Akademie van Wetenskappe van die Republiek van Korea.[7] Sy ma, Choi Seong-ja, is in Gangneung gebore en was 'n dosent aan die Ewha Womans Universiteit voordat sy die pos verlaat het om te trou.[7]

Yoon het Laerskool Daegwang en Laerskool Joongrang byggewoon voordat hy na Laerskool Choongam oorgeplaas is nadat hy graad ag voltooi het. Hy het aan Hoërskool Choongam gematrikuleer[10] en daarna regte aan die Seoel Nasionale Universiteit gestudeer.[7][11][12]

Yoon is in 1982 van nasionale diens vrygestel weens anisometropie.[13] Yoon het later bygevoeg dat hy weens die toestand nie 'n bestuurslisensie kon kry nie.[13]

Yoon het in sy vierde-jaar die eerste gedeelte van die nasionale balie-eksamen geslaag maar die tweede gedeelte gedruip.[7][11] Hy het dit vir nege jaar aanhou druip totdat hy in 1991 die balie-eksamen geslaag het.[7][10][11][12][8]

Loopbaan as 'n aanklaer[wysig | wysig bron]

Yoon het in 1994 sy loopbaan in die Daegu-aanklaer se kantoor begin.[7][10][11][12][8] Hy was hoof van die Spesiale Tak en Sentrale Ondersoekafdeling, wat albei korrupsieverwante sake ondersoek.[7] In 1999 het hy vir assistent-kommissaris Park Hui-won, wat korrup was,[14][8] laat arresteer ten spyte van sterk besware van burokrate in die Kim Dae-jung kabinet.[7]

In Januarie 2002 het Yoon vir 'n kort rukkie as 'n prokureur by Bae, Kim & Lee gewerk. Hy het van die regsfirma bedank omdat hy gevoel het dat hy nie geskik was vir die pos nie.[8] Met sy terugkeer as 'n aanklaer het hy ondersteuners van Roh Moo-hyun soos Ahn Hee-jung en Kang Keum-won vervolg.[7] In 2006 het hy vir Chung Mong-koo aangekeer vir sy aandadigheid in 'n slenterfondssaak by die Hyundai Motormaatskappy.[7][8] In 2008 het hy vir die onafhanklike raadspan gewerk om die BBK-aandeleprysmanipulasie-voorval op te los.[7]

In 2013 het Yoon 'n spesiale ondersoekspan gelei wat na die Nasionale Intelligensiediens (NIS) se betrokkenheid by die 2012 NIS-publiekemeningmanipulasieskandaal gekyk het. Yoon het die voormalige hoof van die NIS, Won Sei-hoon vervolg vir sy oortreding van die Openbare Amptelike Verkiesingswet. Hy het die minister van justisie Hwang Kyo-ahn daarvan beskuldig dat hy sy ondersoek beïnvloed het.[15] As gevolg hiervan is hy van die Seoel-aanklaerskantoor na die Daegu en Daejeon Aanklaerskantoor gedemoveer.[16][15]

Yoon is later as hoof van ondersoeke in die spesiale aanklaerspan van Park Young-soo aangestel, wat bewerings ondersoek het oor die 2016 Suid-Koreaanse politieke skandaal waarby Choi Soon-sil, Samsung ondervoorsitter Lee Jae-yong en destydse president Park Geun-hye betrokke was.[16]

Op 19 Mei 2017 het nuutverkose president Moon Jae-in vir Yoon as die hoof van Seoel se sentrale distriksaanklaerskantoor aangestel.[12] Die vervolging het twee voormalige presidente Lee Myung-bak en Park Geun-hye, drie voormalige NIS-hoofde, voormalige hoofregter Yang Sung-tae en meer as 100 ander voormalige amptenare en sakebestuurders onder sy ampstermyn aangekla.[17] Yoon het ook 'n ondersoek na rekeningkundige bedrog by Samsung gelei.[15]

Op 17 Junie 2019 het Moon vir Yoon vir die amp van anklaer-generaal van Suid-Korea genomineer.[11][8] Yoon is op 16 Julie amptelik tot die pos aangewys en het nege dae later met sy termyn begin.[18]

Op 24 November 2020 het minister van justisie Choo Mi-ae vir Yoon uit sy pos geskors. Choo het beweerde etiese skendings, magsmisbruik en inmenging in ondersoeke van sy medewerkers en familielede as sy redes vir die skorsing gegee.[19] Yoon het 'n aansoek vir 'n interdik teen die minister se skorsingsbevel ingedien, wat op 1 Desember deur die Seoul Administratiewe Hof goedgekeur is, wat die skorsing tydelik gestop het.[20][21] Op 16 Desember het die Ministerie van Justisie vir Yoon vir twee maande geskors en vier van die ses groot aanklagte vir dissiplinêre stappe aanvaar.[22] Die besluit is daarna deur president Moon goedgekeur. Op 24 Desember, na 'n bevel wat by die Seoel Administratiewe Hof ingedien is, is die skorsing egter omgekeer aangesien die hof Yoon se bewering aanvaar het dat die proses om hom te skors onbillik was.[23]

Presidentskap van Suid-Korea[wysig | wysig bron]

Op 4 Maart 2021 het Yoon as aanklaer-generaal van Suid-Korea bedank.[24] Yoon het op 29 Junie 2021 sy kandidatuur vir die 2022 presidentsverkiesing aangekondig.[25] Hy was eers 'n onafhanklike kandidaat.[26]

Op 30 Julie 2021 het Yoon by die konserwatiewe People Power Party aangesluit.[26] Hy het op 5 November 2021 die party se boenoeming vir die presidentsverkiesing gewen.[27][28]

Yoon het die presidentsverkiesing op 11 Maart 2012 net-net gewen en hy is op 10 Mei 2022 ingehuldig.[29]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Shin, Hyonhee (5 November 2021). "S.Korea's ex-top prosecutor to challenge Moon's party in 2022 presidential election". Reuters (in Engels). Besoek op 13 Februarie 2022.
  2. ↑ Shin, Mitch (5 November 2021). "Yoon Suk-yeol Wins People Power Party's Presidential Primary". The Diplomat. Besoek op 9 Mei 2022.
  3. ↑ Gibson, Jenna (16 Oktober 2019). "South Korea's Cho Kuk Saga Ends". thediplomat.com. Besoek op 2 November 2022.
  4. ↑ Gibson, Jenna (10 Desember 2020). "South Korea's Prosecution Reform Saga Heads Toward Final Showdown". thediplomat.com. Besoek op 2 November 2022.
  5. ↑ Kim, Eun-Joong (10 Mei 2022). "尹 대통령, 0시 임기 시작… 국군통수권 이양 받아". 조선일보 (in Koreaans). Besoek op 9 Mei 2022.
  6. ↑ "文정권 적폐청산 칼잡이, 정권교체 '별의순간' 잡다...尹인생역정". Yonhap News Agency. 10 Maart 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Maart 2022. Besoek op 17 Maart 2022.
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 "Unlikely white knight brought conservatives back to power". Korea JoongAng Daily. 10 Maart 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 April 2022. Besoek op 26 Mei 2022.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 "윤석열 검찰총장 후보자는? "강직한 성품 원리원칙주의자"" [Who is the candidate for Prosecutor General Yoon Seok-yeol? "A strong character with principles"]. 19 Junie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Maart 2022. Besoek op 20 Januarie 2020.
  9. ↑ "[윤석열 당선] "가문의 영광" 부친 고향 논산·공주 문중, 자부심·기대". 10 Maart 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Maart 2022. Besoek op 11 Maart 2022.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 "Chronology of major events in President-elect Yoon Suk-yeol's biography". Yonhap News Agency. 10 Maart 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Maart 2022. Besoek op 17 Maart 2022.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 "검찰총장 직행 윤석열은 누구?...대학때 전두환에 사형구형". 17 Junie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2022. Besoek op 20 Januarie 2020.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 "[프로필] '강골 검사'의 컴백... 윤석열 서울중앙지검장". 19 Mei 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2021. Besoek op 20 Januarie 2020.
  13. ↑ 13,0 13,1 "윤석열 '부동시' 군면제·아내 예금 50억, 청문회 쟁점 되나". 21 Junie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2022. Besoek op 20 Januarie 2020.
  14. ↑ "[치안감 영장 '수사권 독립' 겹쳐 파문]". 20 Mei 1999. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2022. Besoek op 20 Januarie 2020.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 "South Korea's maverick prosecutor takes aim at heart of Samsung". Nikkei Asian Review (in Engels (VK)). 18 Junie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2021. Besoek op 8 Mei 2020.
  16. ↑ 16,0 16,1 "Pulling out a Sword Against Deep-Rooted Irregularities: Surprise Nomination of Yoon Seok-yeol". The Kyunghyang Sinmun (in Engels (VK)). 18 Junie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2022. Besoek op 8 Mei 2020.
  17. ↑ "[Kim Myong-sik] Defender of justice or enforcer for power?". The Korea Herald (in Engels (VK)). 31 Julie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2022. Besoek op 9 Mei 2020.
  18. ↑ "文, 윤석열 검찰총장 임명..."살아있는 권력에도 엄정하게"(종합)". Newsis (in Koreaans). 25 Julie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2022. Besoek op 20 Januarie 2020.
  19. ↑ "Justice minister orders suspension of top prosecutor from duty amid feud over reforms, investigations". The Korea Times. 24 November 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2022. Besoek op 29 November 2020.
  20. ↑ "Chief prosecutor seeks injunction against justice minister's order to suspend him". The Korea Times. 26 November 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2022. Besoek op 29 November 2020.
  21. ↑ Kang, Seung-woo (2 Desember 2020). "Conflicts with minister further pushes top prosecutor's popularity as presidential hopeful". The Korea Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2022. Besoek op 17 Desember 2020.
  22. ↑ Ock, Kee-won (16 Desember 2020). "Justice Ministry suspends Yoon Seok-youl for 2 months, recognizes 4 out of 6 charges levied". Hankyoreh. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2022. Besoek op 17 Desember 2020.
  23. ↑ "Editorial: Respect court's decision". Korea Times. 25 Desember 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2022. Besoek op 3 Januarie 2021.
  24. ↑ "Top Prosecutor Resigns to Protest Taking Away Investigative Power from Prosecution". world.kbs.co.kr (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Maart 2022. Besoek op 4 Maart 2021.
  25. ↑ Ko, Jun-tae (29 Junie 2021). "Ex-Prosecutor General Yoon Seok-youl announces presidential bid". The Korea Herald. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2021. Besoek op 2 Augustus 2021.
  26. ↑ 26,0 26,1 Kim, Sarah (30 Julie 2021). "Yoon Seok-youl signs on with opposition PPP". Korea JoongAng Daily. JoongAng Holdings Ltd. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Maart 2022. Besoek op 2 Augustus 2021.
  27. ↑ Lee, Haye-ah (5 November 2021). "(LEAD) Ex-Prosecutor General Yoon wins presidential nomination of main opposition People Power Party". Yonhap News Agency (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2021. Besoek op 5 November 2021.
  28. ↑ Jun-tae, Ko (5 November 2021). "Yoon Seok-youl picked as presidential nominee for People Power Party". The Korea Herald (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 November 2021. Besoek op 5 November 2021.
  29. ↑ Hyun-woo, Nam (9 Maart 2022). "Yoon Suk-yeol wins presidential election". Korea Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2022. Besoek op 9 Maart 2022.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Yoon_Suk-yeol&oldid=2640585"