Middle East Airlines

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Middle East Airlines – Air Liban
طيران الشرق الأوسط ـ الخطوط الجوية اللبنانية
IATA ICAO Roepteken
ME MEA CEDAR JET
Gestig31 Mei 1945; 78 jaar gelede (1945-05-31)
HoofspilleBeiroet-Rafic Hariri Internasionale Lughawe
LojaliteitsprogramCedar Miles
AlliansieSkyTeam[1]
Subsidiêre
  • Cedar Executive
  • Lebanese Beirut Airport Catering Company (LBACC) (77.5%)
  • Middle East Airlines Ground Handling (MEAG)
  • Middle East Airports Services (MEAS)
  • Mideast Aircraft Services Company (MASCO)
Vlootgrootte24
Bestemmings34
HouermaatskappyBanque du Liban
HoofkantoorBeiroet, Libanon
SleutelpersoneMohammad El Hout (voorsitter)
Wins VS$-45 000 000 (2021)[2]
Werknemers5000+ (2023)
Webwerfwww.mea.com.lb

Middle East Airlines (IATA: ME – ICAO: MEA – Roepsein: CEDAR JET) (Arabies: طيران الشرق الأوسط ـ الخطوط الجوية اللبنانية‎) is die vlagdraer van Libanon, met sy hoofkantoor naby die lughawe in Beiroet. Dit bedryf geskeduleerde internasionale vlugte na Asië, Europa, die Midde-Ooste en Afrika vanaf sy basis by die Beiroet-Rafic Hariri Internasionale Lughawe.

Middle East Airlines (MEA) is 'n lid van die SkyTeam-lugrederyalliansie. MEA het vroeg in 2006 by 'n perskonferensie in New York sy belangstelling uitgespreek om 'n SkyTeam-assosieerde lid te word. Op 28 Februarie 2011 het die lugredery die vennootskapsooreenkoms met SkyTeam by 'n seremonie in Beiroet onderteken, en op 28 Junie 2012 amptelik by die alliansie aangesluit, wat dit 17de lid en die tweede lidlugredery in die Midde-Ooste gemaak het.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Middle East Airlines – Air Liban is op 31 Mei 1945 gestig deur Saeb Salam en Fawzi EL-Hoss met operasionele en tegniese ondersteuning van die Britse BOAC-redery. Operasies het op 1 Januarie 1946 begin met drie de Havilland DH.89A Dragon Rapides op vlugte tussen Beiroet en Nicosia, gevolg deur vlugte na Irak, Egipte en Sirië. Twee Douglas DC-3's is in 1946 aangeskaf. Pan American World Airways het in September 1949 'n belange- en bestuurskontrak verkry.

Pan Am is vervang toe BOAC 49% van MEA se aandele in 1955 verkry het. 'n Vickers Viscount is in Oktober 1955 bekendgestel terwyl 'n Avro York -vragvliegtuig in Junie 1957 gehuur is. Op 15 Desember 1960 het die eerste van vier de Havilland Comet 4C's aangekom. Nadat die assosiasie met BOAC op 16 Augustus 1961 beëindig is, het MEA op 7 Junie 1963 met Air Liban saamgesmelt, wat aan Air France 'n 30%-belang gegee het. Die volle titel was toe Middle East Airlines–Air Liban.

In 1963 het MEA ook Lebanese International Airways oorgeneem. Die vloot is gemoderniseer met die toevoeging van drie Sud Aviation Caravelle in April 1963, drie Boeing 720B's in Januarie 1966, een het Vickers VC10 in Maart 1967 gehuur, en 'n aantal Boeing 707-320C's vanaf November 1967.

Die huidige naam is in November 1965 aangeneem toe die lugredery heeltemal met Air Liban saamgesmelt is. Alhoewel bedrywighede onderbreek is deur die 1967 Arabies-Israeliese oorlog, en deur die Israeliese aanval op Beiroet-lughawe in 1968 - waarin die lugredery drie Comet 4C's, twee Caravelles, 'n Boeing 707, die Vickers VC10 en die Vickers Viscount verloor het - MEA herbegin deur 'n Convair 990 A van American Airlines te verkry, wat op 24 Junie 1969 in diens gestel is.

'n Boeing 747-200B het in Junie 1975 diens op die Beiroet-Londen-roete begin, en later op die Beiroet-Parys-New York-roete van April 1983 tot middel-1985. MEA moes sy bedrywighede aanpas as gevolg van die Libanese Burgeroorlog tussen 1975 en 1991, maar het dienste voortgesit ten spyte van verskeie sluitings van sy basis by Beiroet Internasionale Lughawe. Airbus A310-300's is in 1993 en 1994 bekom, gevolg deur 'n A321-200 in 1997 en die A330-200 (wat die A310's vervang het) in 2003.

Die lugredery het vanaf Julie 2010 self-instapSkiosks by Beiroet Internasionale Lughawe ingestel. Die lugredery beplan ook om die Arabesk Airline Alliance saam met ses ander Arabiese lugrederye te begin. Hul toekomsplanne sluit in om sowat 25% van hul aandele op die Beiroet-aandelebeurs (BSE) te verhandel as deel van 'n langtermynplan om die lugdiens ten volle te privatiseer.

Bestemmings[wysig | wysig bron]

Middle East Airlines vlieg na 31 bestemmings in die Midde-Ooste, Europa en Afrika. Verder word Medina seisoenaal bedien, terwyl Mykonos as 'n seisoenale huurbestemming aangebied word.

Kodedeel-ooreenkomste[wysig | wysig bron]

MEA het kodedeelooreenkomste met die volgende lugrederye:[3]

MEA neem ook deel aan SNCF (French National Railways) se tgvair-program.[7]

Vloot[wysig | wysig bron]

'n Middle East Airlines - Air Liban A321neo in die nuwe kleure op die Lughawe Londen-Heathrow.
'n Middle East Airlines - Air Liban Airbus A330-200 styg op by Lughawe Parys-Charles de Gaulle.
'n Middle East Airlines-Air Liban Airbus A320-200 in die SkyTeam-kleurskema land by die Genève Internasionale Lughawe

MEA (uitgesluit Cedar Executive) bedryf 'n slegs-Airbus-vloot. Dit bestaan uit die volgende vliegtuie:

Middle East Airlines - Air Liban se vloot
Vliegtuig In diens Bestellings Passasiers Notas
C E Total
Airbus A320-200 9 — 24 102 126 OD-MRL is tans in outydse kleurskema geverf
Airbus A321neo 9 2 28 132 160 T7-ME3 is die 10000ste Airbus A320-familievliegtuig gebou.
Airbus A321XLR — 4 — — 150 Bekenstellingskliënt.
Drie in 2024 en een in 2025 verwag.[8]
Airbus A330-200 4 — 44 200 244
Airbus A330-900neo — 4 42 238 280 Moet afgelewer word in 2026.
Cedar Executive Fleet
Embraer Legacy 500 2 — 12 — 12 OD-CXJ en OD-CXL
Totaal 24 10

Vlootontwikkeling[wysig | wysig bron]

Middle East Airlines - Air Liban het sy bestelling vir tien Airbus A320neo-familievliegtuie (vyf A320neo en vyf A321neo ) in Januarie 2013 bevestig Die bestelling vir die A320neo is later omgeskakel na nog vyf A321neo vliegtuie. Die eerste A321neo is op 10 Julie 2020 afgelewer; die derde, gelewer op 9 Oktober 2020, was die 10 000ste A320-familievliegtuig wat vervaardig is. Nog 2 A321neo-vliegtuie sal na verwagting in 2024 by die lugdiens se vloot aansluit, wat die hele A321neo-vlootgrootte tot 11 opsom.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ "Middle East Airlines Joins SkyTeam". SkyTeam. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2012.
  2. ↑ Kaminski-Morrow, David (24 November 2021). "MEA full-year financial performance hammered by successive calamities". Flightglobal.com.
  3. ↑ "Profile on Middle East Airlines". CAPA. Centre for Aviation. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Oktober 2016. Besoek op 31 Oktober 2016.
  4. ↑ Ltd. 2018, UBM (UK). "Air Europa / MEA expands codeshare routes from June 2018". Routesonline.
  5. ↑ "MEA - Middle East Airlines | Codeshare flight".
  6. ↑ "MEA – Inauguration of Code Share Flights between KUWAIT and BEIRUT". MEA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Maart 2018.
  7. ↑ MEA (2 June 2006). "SNCF, the first rail partner of MEA". Persberig. https://www.mea.com.lb/english/about-mea/news-and-press-releases/sncf-the-first-rail-partner-of-mea. Besoek op 1 March 2022. 
  8. ↑ Libnanews, Newsdesk (15 Junie 2019). "La MEA, compagnie de lancement de l'A321XLR". Libnanews, Le Média Citoyen du Liban (in Frans). Besoek op 15 Junie 2019.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Middle_East_Airlines&oldid=2615025"