Sarel Jacobus du Plessis

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Prof. dr. Sarel du Plessis
Prof. Sarel du Plessis
Prof. Sarel du Plessis

Naam Sarel Jacobus du Plessis
Geboorte 7 Desember 1920
Sterfte 11 Augustus 1972 (op 51)
Kerkverband Gereformeerde Kerk
Gemeente(s) Port Elizabeth, 1946–1947
Heidelberg/Volksrust, 1947–1953
Vanderbijlpark, 1953–1958
Jare aktief 1946–1958 (predikant); 1958–1972 (lektor)
Kweekskool Potchefstroom

Prof. Sarel Jacobus du Plessis (noemnaam Sarel, 7 Desember 192011 Augustus 1972) predikant in die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika en van 1963 af professor aan die Teologiese Skool Potchefstroom.

Sy bynaam was "Sarel Selfbeheersing". 'n Oudstudent van hom het 45 jaar ná sy dood vertel: "Dit is inderdaad die mees gepaste bynaam wat vir hom gegee kon word. Ek het die man nooit sy humeur sien verloor nie; as jy vir hom sê: 'Jammer, professor, ek het nie voorberei nie,' sou prof. Sarel kalm en met vaderlike liefde en geduld sê: 'Is goed. Moet net nie agterraak nie.' Studente het hard gewerk vir prof. Sarel, gewoon omdat hy soveel agting afgedwing het."[1]

Skool- en studentejare[wysig | wysig bron]

Du Plessis het in 1938 aan die Colesberg Collegiate High School gematrikuleer met ’n onderskeiding in chemie in ’n tyd toe alles behalwe Afrikaans en geskiedenis deur medium Engels onderrig is. Hy studeer van 1939 tot 1945 voltyds aan die Potchefstroomse Universiteitskollege (PUK) en verwerf die B.A.-graad in 1941 met ’n onderskeiding in Hebreeus, en die B.D.-graad (later genoem Th.B.) in 1944 met lof. Daarna het hy die M.Div.-graad (nou Th.M.) in Ou-Testamentiese teologie aan die PUK, en in 1950 ’n doktorsgraad in Ou-Testamentiese teologie verwerf met ’n proefskrif, “Jesus en die Kanon van die Ou Testament”.

Daarna het hy die M.A.-graad in Semitiese tale aan die Universiteit van Pretoria voltooi, gevolg deur die Th.M. (Nuwe Testamentiese Teologie) aan die Potchefstroomse Universiteitskollege vir Christelike Hoër Onderwys (PUK vir CHO) en die D.Litt. (Semietiese tale) met ʼn proefskrif getiteld “The Language of Qoheleth”. Met die oog op sy eerste doktorsgraad was Du Plessis in 1949 vier maande lank in Europa waar sy vrou, Judie, by hom aangesluit het.

As voltydse student was Du Plessis twee jaar lank lid van die studenteraad, waarvan hy een jaar ondervoorsitter was, voorsitter van Korps Veritas Vincet, lid van die redaksie van die Besembos en drie jaar lank voorsitter van die huiskomitee van al die destydse manskoshuise (Heimat, Ons Huis en Postma-huis). Hy het in 1941 die aanval deur soldate op die PUK beleef.

Gemeentebediening[wysig | wysig bron]

Dr. Du Plessis was van Januarie 1946 tot Januarie 1958 predikant in die Gereformeerde Kerk in die gemeentes Port Elizabeth, Heidelberg-Volksrust en Vanderbijlpark. Van Heidelberg af moes hy baie in Oos-Transvaal ry om konsulentgemeentes te besoek. Dit het gebeur dat hy dikwels die oggend op Volksrust sou preek, die middag op Vrede (in die Vrystaat) en die aand op Heidelberg.

As predikant was hy daarvoor bekend dat hy kort en kragtig gepreek het. Tydens die jare op Vanderbijlpark was hy medewerker aan die “Bybel met Verklarende Aantekeninge” wat in 1958 verskyn het. Hy was verantwoordelik vir die aantekeninge by Eksodus en Levitikus. Afgesien van die talle skoolkomitees waarin hy gedien het, was hy op Heidelberg sowel as Vanderbijlpark lid van die plaaslike skoolraad. Van die skoolraad van Vereeniging, waaronder Vanderbijlpark geval het, was hy die voorsitter. Hy was ook 'n stigterslid van die Rapportryerskorps. As predikant van Vanderbijlpark moes hy Sasolburg ook bedien en was hy in die beginjare dag en nag op 'n pont aangewese om die Vaalrivier oor te steek.

Lektor en professor[wysig | wysig bron]

Studente, dosente en besoekende predikante neem in April 1949 tydens die Sinode van die GKSA afskeid van Totius by die Teologiese Skool Potchefstroom. Eerste ry: D.F. Malan, G.P. Scheepers, C. Hatting, L.J. Botha, P.W. Buys, S.C.W. Duvenage, P.W. van der Walt, W.J. Postma, G.P.L. van der Linde, J.J.S. Venter, G.C.P. van der Vyver, M.J. Booyens, S.J. du Plessis, K.S. van Wyk de Vries. Tweede ry: J.V. Coetzee, P.J. Venter, P.J. Coetzee, J.W.J. van Ryssen, D.J. van der Walt, H.G. Stoker, J.C. van der Walt, J.H. Boneschans, prof. J.D. du Toit, B.J. de Klerk, D.G Venter, A.S.E. Yssel, H.S. van Jaarsveld, H.J. Venter, D.N. Kotzé, N.T. Snyman. Derde ry: D.C.S. van der Merwe, B.R. Kruger, J. Postma, R.S.J. van Wyk, M. Postma, J.L. de Bruin, C.E.G. Malan, J.J.H. Booysen, B.J. de Klerk, A.L. Aucamp, J.A. Schutte, I.J. van der Walt, L.S. van der Walt, S. du Toit, A. Duvenage, W.J. Snyman, P.J.S. de Klerk, T.T. Spoelstra.Vierde ry: D.J. Delport, J.L. Vorster, J.P. Jooste, A.A. Venter, J.F. du Plooy, H.F.V. Kruger, Jacs van Rooy, I.J. Lessing, J.M. de Wet, S.P. van der Walt, P.J. de Klerk.

In 1958 aanvaar hy 'n lektoraat in Semitiese tale aan die PU vir CHO, en word in 1963 tot professor bevorder. Sy eerste doktorsgraadstudent was 'n Joodse rabbi wat tans (2017) in Jerusalem woon. Die Jode in Potchefstroom het Du Plessis bestempel as 'n "ere-Jood", wat 'n aanduiding van hulle toegeneentheid teenoor hom was.

In 1968 woon hy 'n internasionale kongres van Ou-Testamentici in Rome by, waar hy en twee ander Suid-Afrikaners ’n privaat oudiënsie met die pous gekry het. Hierdie kongres was merkwaardig omdat vir die eerste keer afgevaardigdes suid van die Alpe teenwoordig was. Gedurende 1966 en 1967 is hy as adjunkdirekteur na die departement van ontwikkeling van die PU vir CHO gesekondeer.

Uit Du Plessis se huwelik met Judie Goossens is vier kinders gebore, onder wie Daniël Jacobus (Kobus) op 10 November 1947. Sy jongste dogter, Antionia, is met Herman Botes getrou. Die ander dogter was getroud met die rugbyspeler Eugene van Wyk.

Bron[wysig | wysig bron]

  • (af) Odendaal, Hubertus la Grange. 1995. Die familie Goossens.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (af) Kommentaar gelewer op 'n Facebook-inskrywing. URL besoek op 6 Desember 2017.