Datsun 120Y

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Datsun 120Y/Nissan Sunny
Oorsig
Vervaardiger Nissan Motors
Ook genoem Datsun B-210, 120Y, 140Y, Sunny[1]
Produksie 1977-1983 (Suid-Afrika)
Bakwerk en onderstel
Klas Subkompak
Bakstyl 4-deursedan
2-deur luikrug (GX koepee)
Uitleg Voorenjin, agterwieldryf
Spesifikasies
Enjin(s) 1.2 L Nissan A12 OHV inlynviersilinder
1.4 L Nissan A14 OHV I4
1.4 L Nissan L14 I4
1.6 L Nissan L16 I4 (slegs Suid-Afrika)
Ratkas 4-gang of 5-ganghandrat
3-gang outomaties
Lengte 3950 mm[2]
Breedte 1545 mm
Hoogte 1360 mm
Massa 907 kg
Asafstand 2340 mm
Plek in geskiedenis
Variante Nissan Silvia S10

Die Japannese Nissan Sunny is as die Datsun 120Y in Suid-Afrika gebou van 1977 tot 1983, en as die Datsun B-210 van Japan na Noord-Amerika uitgevoer. Die derde geslag (1973-1978) Sunny was baie gewild omrede dit tydens die brandstofkrisis van die 1970's vrygestel is. Dit is die eerste keer in Japan vertoon op 1 Mei 1973, as die 1.2 en die 1.4 liter Excellent. Beide enjins is in twee leweringsvlakke aangebied, van die laagsaangedrewe 50 kW 1200 cc tot die 70 kW Excellent GX Coupe.[3]

Enjins[wysig | wysig bron]

Die A12 is 'n 1.2-liter (1171 cc) enjin met 'n boorwydte van 73 mm, soos die vorige A10 enjin, maar met die suierslag vergroot tot 70 mm. Die inlynviersilinderenjin is uiters glad en duursaam met sy vyf hooflaers op 'n gegote staalkrukas. Die tweelingkeel Hitachi-vergasser is aansienlik verbeter met die toevoeging van 'n kragklepkring. Dit het 70 perdekrag (51.45 kW) en 70 lb·vt (95 Nm) se stukrag geproduseer.

'n Spesiale weergawe van die A12 genoem die "A12 GX" enjin is later beskikbaar gestel. Met twee Hitachi systroomvergassers, 'n langer nokastyd en 10:1 drukverhouding het die enjin 62 kW (83 pk) teen 6400 rpm geproduseer, 20% meer as die standaard A12 enjin. Die GX enjin is in plaaslike Japannese Nissan Sunny 1200 GX sedans en koepees verkoop. 'n Identiese spesifikasie A12T-enjin is in die voorwielaangedrewe Nissan Cherry X-1 gebruik.

'n Uitgeboorde weergawe van die A12 is gebruik in tydrenmotors, insluitend Nissan fabriekswedren-Sunnys. Baie van hulle is van die oorspronklike 73 mm tot 76.76 mm vergroot met behulp van Tomei-gegote suiers vir 'n verplasing van 1296 cc, terwyl ander die Datsun-kompetisie gegote suiers van 76 mm gebruik het om 1270 cc te verplaas. Hierdie legendariese enjins het in Japan se Touring Sedan-klasrenne meegeding teen die aartsvyand van die 1200, die Toyota Starlet.

Bakstyle[wysig | wysig bron]

Ses bakstyle is aangebied: 'n vierdeursedan, tweedeursedan, tweedeur "fastback", driedeur stasiewa, vyfdeur stasiewa, en 'n driedeur paneelwa (slegs in Japan). Die koepee het sy "fastback" stilering behou, maar is toe gekenmerk deur 'n volle luikrugdeur eerder as die klein kattebakdeksel van die vorige geslag Sunny. Die stasiewa en paneelwa was nie in Noord-Amerika en Suid-Afrika beskikbaar nie. In 1975 is alle Japannese modelle toegerus met emissiebeheertegnologie, in ooreenstemming met die Japannese regering se uitlaatgasregulasies wat daardie jaar afgekondig is.

Variante[wysig | wysig bron]

Die "Datsun Honeybee" en die "Datsun SSS" is beperkte uitgawe B-210s; die Honeybee was net in Noord-Amerika en die SSS in Nieu-Seeland en Australië vrygestel. Beide het slegs geringe estetiese verskille van die gewone B-210s gehad. Nietemin word hierdie modelle nou as versamelaarsitems beskou onder Datsun-entoesiaste.

Op die Suid-Afrikaanse mark, waar die B210 plaaslik gemonteer is tot in 1983, het hulle ook L14- en L16-enjinopsies gehad, sowel as 'n spesiale uitgawe van die B210 koepee bekend as die 140Z en die 160Z. Die 140Z is gekenmerk deur 'n hoëverrigtingnokas, vryvloeiuitlaatstelsel en tweeling 40mm Dellortovergassers, terwyl die 160Z tweeling-SU-vergassers gehad het. Albei modelle was met 'n vyfgangratkas toegerus.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Quattroruote: Tutte le Auto del Mondo 77/78 (in Italiaans). Milaan: Editoriale Domus S.p.A. 1977. pp. 554–556.
  2. "Autotest: Datsun 120Y 4-door. Latest small car from major Japanese manufacturer. Excellent performance and economy, good handling. But bouncy ride, poor brakes (except handbrake) and cramped back seat for normal passengers. Remarkably well equipped and good value for money". Autocar/Datsun supplement. 141. (nbr4065): 10–16. 21 September 1974.
  3. "Nissan Sunny". 自動車ガイドブック: Japanese motor vehicles guide book (in Japannees). Japan: Japan Automobile Manufacturers Association. 20: 90. 30 Oktober 1973.{{cite journal}}: CS1 maint: date and year (link)


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.