Emma Renzi

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Emma Renzi
Emma Renzi as Tosca saam met Giuseppe Campora in Johannesburg in 1963.
Agtergrondinligting
GeboortenaamEmmerentia Scheepers
Gebore8 April 1926 (1926-04-08) (98 jaar oud)
Heidelberg, Gauteng
Beroep(e)Operasopraan

Emma Renzi (gebore 8 April 1926 as Emmerentia Scheepers op Heidelberg) is 'n Suid-Afrikaanse sopraan.

Jeugjare[wysig | wysig bron]

Op skool reeds het dit duidelik geword dat sy musiektalent het toe sy lesse begin neem het in klavier, viool en harp. Later het sy ook sanglesse begin neem. Nadat sy in 1943 aan die hoërskool op haar tuisdorp gematrikuleer het, het sy haar aan die Suid-Afrikaanse Musiekkollege in Kaapstad vir die graag B.Mus. ingeskryf. Hier het sy haar eerste operarol gesing.

In 1947 maak sy haar Suid-Afrikaanse studie klaar en vertrek die volgende jaar Londen toe waar sy drie jaar lank onder Joan Cross aan die Nasionale Operaskool studeer. Daarna was sy verbonde aan die Carl Rosa-operageselskap.

Operadebuut[wysig | wysig bron]

Haar eerste belangrike rol was dié van Giuletta in Jacques Offenbach se Verhale van Hoffmann. Van 1954 sing sy vir die English Opera Group, waarmee die komponis Benjamin Britten ook vereenselwig is. Sy was een van die hoofsangers in 'n Londense opvoering van sy The Turn of the Screw. Intussen het deeltydse werk vir die BBC gedoen, konserte in Brittanje gehou en opnames vir die platemaatskappy Parlophone gemaak.

Engelse sukses[wysig | wysig bron]

In 1956 was sy die eerste Suid-Afrikaner wat tydens die Edinburgh-fees gesin gesing en wen sy ook 'n internasionale medalje tydens die Concours in Genève. In dié tydperk het sy ook gesing vir Charles Farncombe se baanbreker Handel Opera Society en verskyn as Morgana in die geselskap se 1957-konsertweergawe van Alcina teenoor die opkomende ster Joan Sutherland.

In Italië[wysig | wysig bron]

Emma Renzi vier haar 90ste verjaardag in 2016 in Johannesburg.

Sy onderneem 'n konserttoer in Suid-Afrika en verhuis na Sisilië waar sy stemonderrig ontvang van die Maestro Santo. Hy het die dramatiese eienskappe van haar stem ontwikkel en geskikte rolle in operahuise op dié Italiaanse eiland het haar besluit bevestig dat die Italiaanse sangstyl haar stem die beste gepas het.

Van 1961 tot 1966 is sy in diens geneem vir dramatiese rolle in Karlsruhe, Johannesburg (Amelia in Un Ballo in Maschera tydens die inhuldiging van die Stadsteater in 1962) en, van 1963, in verskeie Italiaanse teaters. Sy het haar in Milaan gaan vestig, maar haar geboorteland jaarliks van 1963 tot 1965 besoek. Tydens laasgenoemde jaar was haar rol dié van Abigaille in Truk se opvoering van Verdi se Nabucco, wat haar die kans sou bied om in La Scala in Milaan te gaan sing. Toe die Griekse sopraan Elena Souliotis nie in Desember 1966 haar opwagting maak om die rol te vertolk nie, is Emma Renzi gevra om in te staan – en behaal sy 'n groot sukses.

Daarna volg optredes in Portugal (1967), Turkye (1967), Joego-Slawië en die Verenigde State van Amerika (1968), Frankryk en Suid-Amerika (1969), Spanje (1970), Suid-Afrika (1971) en weer Amerika (1976).

Verdere sukses[wysig | wysig bron]

Sy behaal 'n triomf in 1971 toe sy gekies is om die rol van Aïda tydens die inhuldiging van die Nico Malan-skouburg te sing. Sy het in Italië onder meer ook in Parma, Venesië, Napels, Bologna, Palermo, Rome en Verona gesing. Sy was die eerste Suid-Afrikaner wat 'n hoofrol in La Scala in Milaan gesing het toe sy Montserrat Caballé ter elfder ure vir die vyftig-jarige viering van Puccini se Turandot moes vervang. Ook was sy die eerste Suid-Afrikaner wat in feitlik die hele Italië welslae behaal het.

Terug na Suid-Afrika[wysig | wysig bron]

Ná nog 'n besoek aan haar geboorteland in 1978 het sy haar Italiaanse loopbaan beëindig met die sing van die vroulike hoofrol in Boito se Mefistofele (1979). Sy is in daardie aangestel as direkteur van die Operasentrum van die Universiteit van die Witwatersrand se pasgestigde Musiekskool. Die daaropvolgende jaar is sy aangestel as direkteur van die Operasentrum van die Musiekskool aan die Pretoriase Tegnikon. Van 1992 tot 1994 was sy 'n stemafrigter in Italiaanse opera by Truk en van 1992 'n senior lektor aan Wits.

Toekennings[wysig | wysig bron]

  • 1987: Die Orde van Verdienstelikheid van die Suid-Afrikaanse staatspresident.
  • 1986: Vita-toekenning vir die beste optrede deur 'n vrou in 'n opera.
  • 1984: Adelaide Ristori-toekennig deur die Italiaanse regering.
  • 2022: Huberte Rupertprys vir Klassieke Musiek
  • Eredoktersgraad: Potchefstroomse Universiteit.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Camisani-Calzolari, Lorraine: Emma Renzi - Suid-Afrikaanse dramatiese sopraan. In: Lantern. Tydskrif vir Kennis en Kultuur. Jaargang 32, nr. 2, April 1983
  • Malan, J.P., South African Music Encyclopedia, 1986.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]