Ernst van der Walt

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ernst Jacobus van der Walt
Dr. Ernst van der Walt, agtereenvolgens leraar van vyf NG gemeentes, waarvan NG gemeente Rondebosch van 1982 tot 2008 die langste en ook sy laaste.
Dr. E.J. van der Walt

Naam Ernst Jacobus van der Walt
Geboorte 2 Maart 1942 (1942-03-02) (82 jaar oud)
Johannesburg, Suid-Afrika
Kerkverband Nederduits Gereformeerd
Gemeente(s) Willowmore, Mosselbaai, Paarl, Vredelust, Rondebosch
Jare aktief 1967–2008
Kweekskool Stellenbosch

Dr. Ernst Jacobus van der Walt (Johannesburg, 2 Maart 1942 - ) was vandat hy in 1967 in die NG gemeente Willowmore bevestig is totdat hy sy emeritaat op 2 Maart 2008 op sy 66ste verjaardag in die NG gemeente Rondebosch aanvaar het, 'n leraar in die Nederduitse Gereformeerde Kerk en ook lank voorsitter van die Ring van Wynberg.[1] Hy het hom veral vir die sending in sowel Suid-Afrika as die buiteland beywer, ook nadat hy sy emeritaat aanvaar het.

Agtergrond[wysig | wysig bron]

Ernst van der Walt is in Johannesburg gebore, maar matrikuleer in November 1959 op Excelsior in die Vrystaat. Hy verwerf in Desember 1962 sy B.A. Admissie aan die Universiteit Stellenbosch. Terwyl hy aan die Kweekskool op Stellenbosch studeer het, was hy in 1965 primarius van die koshuis Eendrag en ondervoorsitter van Maties se studenteraad. Einde 1965 verwerf hy die graad B.Th. aan die U.S. Op 5 Februarie 1966 trou hy op Somerset-Wes met Frieda Vivier, in latere jare die direkteur van Famsa Wes-Kaap.[2] Uit dié huwelik is drie seuns, Petrus (1970) en Franci (1975), en 'n dogter, Helena (1972), gebore.

In November 1966 ontvang Van der Walt sy lisensiaat in teologie en word hy gelegitimeer. Die maand daarna vertrek hy na Groot-Brittanje met die Abe Bailey-reisbeurs, die eerste van vele besoeke aan die buiteland oor die volgende sowat 50 jaar.

Willowmore[wysig | wysig bron]

Dr. Van der Walt se meer as 40 jaar lange bediening het in 1967 in die NG gemeente Willowmore begin. Dié kerkgebou is drie jaar voor sy bevestiging voltooi en het die ou kerk in die neo-Gotiese boustyl en ontwerp deur die vermaarde kerkargitek Carl Otto Hager vervang.

In Maart 1967 word die jong leraarspaar in hul eerste gemeente, Willowmore, bevestig. Twee jaar later, en wel op 7 Maart 1969, vyf dae ná sy 27ste verjaardag, ontvang ds. Van der Walt die graad M.Th. aan Stellenbosch. In Oktober daardie jaar woon hy sy eerste sinodesitting in Kaapstad by.

Mosselbaai[wysig | wysig bron]

Ds. Van der Walt aanvaar in die eerste helfte van 1970 'n beroep na die moedergemeente op Mosselbaai en word op 22 Mei bevestig, waarna hy sy intreepreek op 24 Mei lewer. Die egpaar se tweede seun, Petrus, word net die volgende dag op George gebore. In 1972 lê ds. Van der Walt sy doktorale eksamens af en op 18 Junie daardie jaar word die egpaar se enigste dogter, Helena, gebore. Skaars twee maande later speel Frieda van der Walt haar orreleksamen. Van Januarie tot Februarie 1973 neem ds. Van der Walt studieverlof op Stellenbosch. In Oktober daardie jaar woon hy sy tweede sinodesitting in Kaapstad by en lewer op 11 November sy afskeidspreek op Mosselbaai.

Paarl[wysig | wysig bron]

Ds. Van der Walt was van 1973 tot 1978 medeleraar van die NG gemeente Paarl, die derde van sy altesaam vyf gemeentes, waarvan almal buiten NG gemeente Willowmore in die Wes-Kaap geleë is.

Ds. Van der Walt word op 30 November 1973 as medeleraar van die moedergemeente in die Paarl bevestig. lei ds. Van der Walt op die 18de sy eerste Tienerbybelstudie op 'n Vrydagmiddag. Op 26 Oktober kom die opening van die Jeugkoffiekroeg in die Paarl aan die beurt en op 1 November die Paarlse Jeugsentrum. Franci, die jongste seun word in 1975 gebore. Einde Maart neem ds. van der Walt deel aan 'n evangelisasieweek in die gemeente Noorder-Paarl en 'n jaar later woon die gesin 'n Van der Walt-fees op Potchefstroom by. Op 9 April 1978 lewer hy sy afskeidspreek in die Strooidakkerk ná 'n dienstyd van minder as vyf jaar.

Vredelust[wysig | wysig bron]

Op 30 April 1978 lewer ds. Van der Walt sy intreepreek in Vredelust, 'n groot gemeente in Kaapstad se noordelike stadsgebiede. Tydens daardie Desembervakansie skryf hy sy doktorale tesis en weer in die daaropvolgende wintervakansie. Op 11 Desember 1979 verwerf hy sy doktorsgraad tydens 'n gradeplegtigheid van die Universiteit Stellenbosch. In Junie daardie jaar begin mev. Van der Walt as maatskaplike werker by Tygerberg-hospitaal. In Oktober woon die gesin die eeufees van Petrusville in die Noord-Kaap by en van 26 Oktober tot 4 November lê dr. Van der Walt besoek af aan Israel. Middel 1982 koop die Van der Walts 'n vakansiehuis op Petrusville vir R200.

Rondebosch[wysig | wysig bron]

Dr. Van der Walt was van 1982 tot 2008 leraar van die NG gemeente Rondebosch in Kaapstad se suidelike voorstede. Tot omstreeks 1994 was dit die geestelike tuiste van talle kabinetsminsters, eerste ministers en staatspresidente omdat die Groote Schuur-landgoed binne die gemeente val. Ten tyde van sy aftrede het die gemeentegrense 'n reuse-gebied beslaan nadat albei dogtergemeentes, NG gemeente Die Vlakte (deels in 1989) en NG gemeente Keurboom (volledig in 1990) by die moedergemeente ingelyf is weens die afname in die getal Afrikaanse inwoners van dié deel van die Kaapse Skiereiland.
Ontvangs

Ook in Vredelust sou hulle nie lank bly nie, want op 30 November 1982 verhuis hulle na die suidelike Kaapse voorstad Rondebosch, waar dr. Van der Walt sy intreepreek in die meer as 90 jaar oue NG gemeente Rondebosch op 5 Desember lewer. In die daaropvolgende wintervakansie gaan hou die gesin die eerste keer vakansie op Petrusville. Dit sou daarna 'n gereelde jaarlikse instelling tydens Junie en Julie word.

Phildalphia-konferensiesentrum[wysig | wysig bron]

Onder dr. Van der Walt het die gemeente Rondebosch in 1986 die Philadelphia-konferensiesentrum op dié klein Swartlandse dorpie gestig as 'n maatskappy sonder winsbejag. Die kerkraad het van die behoefte vir 'n konferensiesentrum vir jong mense bewus geword en toe 'n kommissie onder voorsitterskap van dr. Van der Walt aangestel om 'n geskikte tuiste vir die sentrum te soek. Mev. Rina Rauch, 'n lidmaat, is gekoöpteer. Geld is vir die koop van 'n geskikte plek ingesamel. Dit is gebruik vir Christelike konferensieseminare en om jong mense geestelik toe te rus. Tussen 80 en honderd jong mense kon daar tuisgaan. Die opstal staan op 'n plaaswerf en is later as 'n pastorie gebruik. Die kompleks is teen 'n nominale bedrag van die Philadelphia-gemeente gekoop en gerestoureer. Die grootste bydraes het van lidmate van die NG Kerk gekom, maar die sentrum se gebruik was nie beperk tot lidmate van dié kerkverband nie. Die sentrum het 'n sterk geestelike klem gehad en die landelike karakter is behou. Heelwat toerusting en meubels is van skenkers ontvang.[3]

Afrikaanse passiespel[wysig | wysig bron]

'n Vroeë hoogtepunt in Rondebosch was die eerste aanbieding van 'n Afrikaanse passiespel deur die gemeente op Goeie Vrydag 20 April 1984. Mev. Marie Hammann, vrou van die hoof van die Hoërskool Groote Schuur, was die regisseuse. Dr. Van der Walt het help skryf aan die teks, waaraan onder meer ook Anna M. Louw meegewerk het. Dié opvoering was so geslaagd dat dit van 1985 af, van toe af onder die spelleiding van Edith Mulder, groter en omvangryker geword het. Jaar na jaar is dit drie maal elke Paasnaweek in die Maynardville-buitelugteater in Wynberg[4] aangebied met dr. Van der Walt wat telkens die rol van Jesus vertolk het.[5] In 1985 is dit op uitnodiging tydens die Bybelfees op Stellenbosch opgevoer[6] en in 1990 op George. In 1991 het die passiespel 'n gesamentlike onderneming van die Rondebosse NG en Sendingkerk (later die Verenigende Gereformeerde gemeente) geword.

In 1987 woon dr. Van der Walt op uitnodiging die Amerikaanse gebedsontbyt by wat gereël word deur Christen-lede van die Amerikaanse Kongres en in Maart 1988 woon die Van der Walt-egpaar 'n byeenkoms van Christenleiers in Windsor, Engeland, by met die tema "Freedom and Responsibilty".

Buitelandse betrokkenheid[wysig | wysig bron]

In November 1988 skryf Petrus sy matriek-eindeksamen en die volgende maand vertrek dr. en mev. Van der Walt Europa toe. Helena het intussen die Hoërskool Groote Schuur vir die Hoërskool Jan van Riebeeck verruil waar sy in 1990 matrikuleer en daarna in 1993 die graad B.Com. aan die Universiteit Stellenbosch verwerf.

Inlywing van die gemeente Keurboom[wysig | wysig bron]

In die Rondebosse gemeente was 1990 'n belangrike jaar omdat die kerkraad hom in Augustus daardie jaar ten gunste van die inlywing van die dogtergemeente, Keurboom, by die moedergemeente uitspreek, nadat dié moontlikheid reeds in Maart 1985 op 'n kerkraadsvergadering bespreek is. Dit was sowat 16 maande nadat Rondebosch se enigste ander dogtergemeente, NG gemeente Die Vlakte, in April 1989 ontbind het en die meeste lidmate by die NG gemeente Van Riebeeck in Kenwyn ingeskakel het, maar 'n aantal ook by Keurboom en Rondebosch. Laasgenoemde twee gemeentes verenig op 1 Desember 1990 en ds. J.P. Theron word Rondebosch se derde medeleraar. Ds. P.G. Thirion is in Julie 1989 in Rondebosch as polisiekapelaan bevestig. Nog 'n belangrike datum vroeg in die jare 90 was die naweek van 6 tot 8 September 1991 toe Rondebosch sy eeufees vier.[7]

Die laaste van die vier kinders verlaat die huis einde 1993 toe Franci ook sy matriekeksamen skryf. In daardie jaar word dr. Van der Walt voorsitter van die uitvoerende raad van LSA, Love Southern Africa, die oorkoepelende sambreelorganisasie van verskeie sendingorganisasies in SA. In 1995 besoek hy weer die VSA en in 1998 kom eers Indië aan die beurt en daarna Ethiopië en Praag. In dié jaar word hy lid van die Kweekskool se eksamenkommissie en die kuratorium. Die volgende jaar bring besoeke aan onder meer Noorweë, Zimbabwe, Engeland, Skotland, Ethiopië en Hongarye.

As lid van die Bybelvertalingsbaan van LSA was dr. Van der Walt betrokke by Bybelvertaling in Ethiopië. Sendingwerk in Indië het ook 'n groot deel van sy sendinghart gevul. Hy was die koördineerder van die Indië-vennootskap in die Wes-Kaap asook die voorsitter van die Trust van die Evangeliese Kerk in Indië en besoek Indië die eerste keer in 1998 op uitnodiging waar hy 'n voordrag in Madras by die Festival 1000 lewer. Ná die eerste besoek sou nog vyf aan Indië en Nepal volg. Hy het die voorreg gehad om aan verskeie internasionale sendingbyeenkomste soos Mosbach (1991), Joshua Project 2000-bekendstelling (1995) in Colorado Springs, VSA, asook die Global Evangelisation Rountable in Oslo (1999) deel te neem.

Aftrede[wysig | wysig bron]

Dié foto van Rondebosch se kerkgebou van die saal se kant af is geneem op 2 Maart 2008 toe dr. Van der Walt afgetree het ná byna 26 jaar in die gemeente, die langste van enige van die gemeente se leraars en ook amper twee derdes van sy predikantskap.

In Januarie 2008 pak die Van der Walt-egpaar hulle besittings op in die pastorie by Argyleweg 9, Nuweland, en op 1 Maart volg 'n afskeidsete in Rondebosch se kerksaal. Op 2 Maart aanvaar dr. Van der Walt sy demissie ná meer as 'n kwarteeu in Rondebosch. Drie dae later verhuis hulle na Vermont naby Hermanus en op 2 April, net mooi 'n maand ná sy 66ste verjaardag, vertrek die egpaar op 'n uitgebreide Europese reis wat onder meer Haarlem, Interlaken, Genève, Londen, Athene, Naxos, Santorini, Paros en Mykonos ingesluit het en tot vroeg September geduur het. In 2009 reis hulle wyd en syd in Suid-Afrika en in 2010 stap hulle die Camino in Spanje.

Humanitêre hulp, maatskaplike ontwikkeling[wysig | wysig bron]

  • 1992–1994: Voorsitter uitvoerende raad van Operasie Mobilisasie.
  • 1992–1999: Voorsitter van Love Southern Africa.
  • 1994–1999: Lid van Lausanne Internasionale Komitee.
  • 1994–1995: Verteenwoordig Suid-Afrika in die AD2000 Internasionale Raad.
  • 1997: Lid van die Raad van Goewerneurs vir Global Consultation on World Evangelization '97 in Pretoria.
  • 2000: Suid-Afrikaanse verteenwoordiger van die Evangeliese Kerk in Indië.
  • 2002: Woon Sacla (Assembly of the SA Christian Leaders) by in Pretoria.
  • 2006 – hede: Lid van die uitvoerende komitee van African Leadeship, Khayelitsha.
  • 2009–2013: President van Ten Forty Outreach and Africa Arise 2010 International, Kaapstad.
  • 2010- hede: Konsultant, raadgewer, kapasiteitsbouer, netwerk, geldinsameling en fasiliteerder van The Kraal Gallery and Weavers, De Waterkant, Groenpunt, Kaapstad.

Buitelandse besoeke[wysig | wysig bron]

  • 1966 – '67: Verenigde Koninkryk as Abe Bailey-beurshouer.
  • 1987: Verenigde State van Amerika op uitnodiging van die VSA Prayer Breakfast Group.
  • 1988: Windsor, Engeland, vir 'n seminaar oor Vryheid en Verantwoordelikheid en Internasionale Christenleierskap.
  • 1989: British Prayer Breakfast in Londen en 'n lesing in Skotland.
  • 1989: Duitsland vir Internasionale Sendingleierskap van Operasie Mobilisasie.
  • 1995: Suid-Korea vir GCOWE '95 in Seoel.
  • 1998: Ethiopië vir lesings in Addis Abeba.
  • 1999: Ethiopië vir nog lesings in Addis Abeba.
  • 1999: Hongarye vir lesings.
  • 2000: Nederland, bywoning van Amsterdam 2000.
  • 1998: Indië en Nepal, eerste van vyf besoeke tot op hede.
  • 1998: Internasionale spreker by Evangeliese Kerk in Indië se Festival 1000; ontvang die Moeder Teresa-prys.
  • 2009: Mosambiek, lesings aan kerkleiers in Maputo.
  • 2010: Besoeke aan die VSA op uitnodiging van Rotariërs Internasionaal om 54 Rotariërklubs toe te spreek oor werkskepping.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]