Huang Xianfan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie



Huang Xianfan
Foto geneem deur Huang Wenbin, omstreeks 1932

Chinese geskiedskrywer, etnoloog, antropoloog, volkskundige en zhuangoloog


Akademiese stroming

Positivisme


Beduidende werke

Omskryf van Chinese geskiedenis (1932–1934)
Geen slaafgemeenskap in Chinese geskiedenis (1981)
Algemene geskiedenis van die Zhuang (1988)


Plek van geboorte van die Huang Xianfan: Qusi klein nedersetting in Fusui, Chongzuo.
Foto geneem deur Zh5194444, omstreeks 2010

Huang Xianfan (Tradisionele Chinees: 黄現璠; Vereenvoudigde Chinees: 黄现璠) (13 November 189918 Januarie 1982) was 'n beroemde Chinese geskiedskrywer, etnoloog, antropoloog, volkskundige en zhuangoloog. Huang word beskou as die vader van die zhuangologie.[1]Hy word deur sommige deskundiges as een van die baanbrekers van die moderne Sjinese etnologie beskou.[2]

Verder was hy oprigter van die "Bagui-skool"(eerste etnologiese skool in China)[3] en die "Wunu-skool" (moderne geskiedenisskool in China).[4]

Afkoms en opleiding[wysig | wysig bron]

Huang Xianfan is op 13 November 1899 in Fusui (Chinese Guangxi) gebore. Sy ouers was Zhuang. Sy moeder sterf toe hy net vier jaar oud was. Van kindsbeen af het hy graag gelees. Toe hy omstreeks twaalf jaar oud was, het hy begin om in geskiedenis en etnologie belang te stel. Hy voltooi sy hoërskoolloopbaan in sy tuisdorp. In 1922 het hy die Derde Normale Kollege van Guangxi begin bywoon (1922–1926). Van 1926 tot 1935 het hy akademiese opleiding aan die Fakulteit Geskiedenis van die Normale Universiteit van Beijing ontvang, waar hy oor nege jare sy nagraadse kursusse voltooi het. Tussen 1932 en 1934 publiseer hy sy eerste boek oor die Chinese geskiedenis waarvoor hy baie lof ontvang. In 1935 nadat hy gegradueer het, gaan hy na die Tokio Keiserlike Universiteit (tans Tokio Universiteit) in Japan om verder te studeer, waar hy saam met die geskiedskrywer Wase Da studeer. As 'n nagraadse student het Huang 'n belangstelling ontwikkel in die probleem van geskiedenis en skryf hy sy tesis oor die onderwerp wat later verwerk word in sy vyfde boek Patriotiese Beweging van Kollegestudente in die Song-dinastie (1936).

Loopbaan[wysig | wysig bron]

In November 1937 ná die voltooiing van sy studies keer hy terug na China om hoërskoolgeskiedenis in Nanning te onderrig. In 1938 doseer hy aan die Universiteit van Guangxi en in 1940 word hy 'n professor aan die Universiteit van Guangxi. Hy was die eerste universiteitsprofessor van die Zhuang.[5]

Van 1943 tot 1953 was hy geskiedenisprofessor in die Fakulteit Geskiedenis aan die Universiteit van Guangxi en Direkteur van die Fakulteit Letterkunde, asook kurator van die biblioteek aan dié universiteit. Van 1953 tot 1982 was hy geskiedenisprofessor in die Fakulteit Geskiedenis aan die Normale Kollege van Guangxi (tans Normale Universiteit van Guangxi) en kurator van die biblioteek aan dié kollege. Hy het as professor in geskiedenis by die universiteit gewerk tot en met sy dood in 1982. Gedurende sy leeftyd het Huang Xianfan aan baie universiteite gewerk en vele studente onderrig. In sy latere jare het hy die Li Jiang Sparetime-kollege gestig en was die hoof van hierdie kollege (eerste president).[6]

Met die stigting van die Volksrepubliek China in 1949 is Huang Xianfan verkies as 'n direkteur van die "Chinese volk se vereniginge vir vriendskap met vreemde lande" in sy eerste kongres. Hy was die enigste verteenwoordiger van Guangxi in kulturele en opleidingsirkels. Van 1954 tot 1958 was hy 'n lid van die Kongres van die Volksrepubliek China en 'n lid van Etniese Komitee van die Kongres.[7]Van 1980 tot 1982 was hy 'n lid (Kongreslid) van die Nasionale Komitee van die Chinese Mense politieke Raadplegende Kongres.[8]

Verder was hy een van die stigters van die Chinese Etnologie-vereniging en die Chinese Baiyue Etnologie-vereniging.[9]

Akademiese studie en werke[wysig | wysig bron]

Huang Xianfan het altyd "die belangrikheid van onafhanklike akademiese navorsing" beklemtoon, en het baanbrekernavorsing en akademiese vryheid as sy lewenslange aspirasies gehou. Sy akademiese beginsel was eerlikheid maar nie onderdanigheid tot die owerhede. Gebaseer op hierdie konsep van geskiedenis het sy geskrifte 'n impak op 'n wye reeks akademiese werke gehad.

Hy het die ondersoekspan van die Sosiale Geskiedenis oor Etniese Minderhede in 1943 gestig. Hy het begin om kulture geskiedenis van die etniese minderhede te bestudeer en baie van sy tyd is later gewy aan die bevordering van etniese minderhede en zhuangologie studie. Teen die 1950's was Huang Xianfan reeds die bekendste geskiedskrywer en antropoloog in China. Toe hy in 1982 oorlede is, is hy by een van die bekendste skrywers van die Chinese etnologie. Geen Slawe Gemeenskap in die Chinese Geskiedenis en Algemene Geskiedenis van die Zhuang word meestal as sy belangrikste werk beskou. Amptelike biografieë beskryf hom as 'n bekendste geskiedskrywer wie se loopbaan vol bewonderenswaardige prestasies in 'n wye reeks vakgebiede is.[10]

Sy akademiese artikels oor volksverhale onderwerpe sluit Chinese menslike haarversiering (1937), Vorm en verandering van Chinese etiket (1941), Vreemde huwelike van die Mongole in die Yuan-dinastie (1941), Vreemde kostuums in die Yuan-dinastie (1941), Verspreiding van die rookgewoonte (1941–1942), Soetpatats Insette (1942), Chinese kleremodes (1942), Studie oor Chinese mans- en vroueklere (1943), Studie oor eetgerei (1943), Studie oor Chinese Lewenswetenskap (2007, publiseer ná sy dood)[11]

Sy boeke en akademiese artikels oor etnologie onderwerpe sluit in: Onderwys van die Miao (1946, Miao is een van 55 etniese minderhede wat amptelik deur die Volksrepubliek China erken word), Sosiale Organisasie van die Miao (1947), Studie oor volksliedjies van die Zhuang (1957), Opperhoofstelsel in die Wes-Guangxi (1962), Zhuang se naamsverandering (1980), Ooreenkomste en verskille van die Baiyue en die Baipu (1982), Nong Zhigao (1983, publiseer ná sy dood), Huashan-rotskuns en grotbegrafnis in Ningming (1983, publiseer ná sy dood), Studie oor Tonggu en Patrone (1985, publiseer ná sy dood), Beoordeling en Oorweging van die Etniese Opnames en Navorsing vir 40 jaar (2007, publiseer ná sy dood), Kritiese biografie van die Wei Baqun (2008, publiseer ná sy dood)[12]

Sy boeke oor antropologie onderwerpe sluit Veldwerk Verslag oor Yao in Hechi (1953, Yao is een van 55 etniese minderhede wat amptelik deur die Volksrepubliek China erken word), Veldwerk Verslag oor Mulao in Luocheng (1954, Mulao is een van 55 etniese minderhede wat amptelik deur China erken word), Veldwerkverslag oor Zhuang in Daxin.[13]

Sy boeke oor linguistiek onderwerpe sluit in sy studie oor Chinese paleografie (2004, publiseer ná sy dood)

Hierdie werke (seleksie) het 'n blywende uitwerking op intellektuele denke van die Chinese akademici gehad.

Belangrikste werke[wysig | wysig bron]

Huang Xianfan gesinsgraf
  • Omskryf van Chinese geskiedenis (drie volumes). Beijing: Verl. Kulture, 1932–1934.
  • Vreemde hoërskoolgeskiedenis (twee volumes). Beijing:Verl. Lida, 1933.
  • Boerelewe in die Yuan-dinastie. Beijing: Verl. Beilei,1933.
  • Sosiale situasie in die Tang-dinastie. Sjanghai: Verl. Sake, 1936,1937; Jilin: Verl. Jilin, 2008. ISBN 978-7-80762-492-9
  • Patriotiese Beweging van die Kollegestudente in Song-dinastie. Sjanghai: Verl. Sake, 1936; Taipei: Verl. Wenxin,1956,1965; Sjanghai: Verl. Sjanghai,1996; Jilin: Verl. Jilin, 2008. ISBN 978-7-80762-492-9
  • Kort geskiedenis van die Zhuang. Nanning: Verl. Guangxi Mense, 1957.
  • Veldwerk Verslag oor Zhuang in Daxin. Nanning: Ondersoekspan van die Sosiale Geskiedenis oor Etniese Minderhede, 1957.
  • Geen slaafgemeenskap in Chinese geskiedenis. Guilin: Normale Kollege van Guangxi, 1981.
  • Nong Zhigao (publiseer ná sy dood). Nanning: Verl. Guangxi Mense, 1983.
  • Algemene geskiedenis van die Zhuang (publiseer ná sy dood). Nanning: Verl. Guangxi Etniese,1988. ISBN 7-5363-0422-6/K·13
  • Studie oor Chinese Paleografie (publiseer ná sy dood). Guilin: Verl.Normale Universiteit van Guangxi,2004. ISBN 7-5633-4743-7
  • Kritiese Biografie van die Wei Baqun (publiseer ná sy dood). Guilin: Verl.Normale Universiteit van Guangxi, 2008. ISBN 978-7-5633-7656-8

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Mo Jun: Huang Xianfan-vader van moderne Zhuangologie. Nanning:Guangxi Daily, 3 September 2002. Sien ook:[1] Geargiveer 5 September 2011 op Wayback Machine. www.zhuangzu.nev.cn./URL besoek op 10 Februarie 2010.
  2. Huang Xianfan-baanbrekers van moderne Sjinese etnologie Geargiveer 1 Julie 2017 op Wayback Machine. www.china.com.cn. / URL besoek op 8 Desember 2008.
  3. Chen Jisheng: Studie oor Bagui skool van die Chinese etnologie. Nanning: Maatskaplike Wetenskappe van Guangxi, Vol.7-11, 2008. ISSN 1004-6917.[2][dooie skakel]. Sien ook: Bagui skool[dooie skakel](en)
  4. Chen Jisheng:Studie oor Chinese Wunu-skool. Studie oor Chinese Antieke Geskiedenis. URL besoek op 1 Julie 2010. Sien ook:[3] Geargiveer 4 Maart 2016 op Wayback Machine. Net.Geskiedenis Studie./URL besoek op 1 Julie 2010.
  5. Eerste universiteitprofessor van die Zhuang: Huang Xianfan. Beijing:Sjinese Nuus Publishing Koerant, 22 Oktober 2008.Sien ook:[4] Geargiveer 14 Augustus 2011 op Wayback Machine. www.chinaxwcb.com./ URL besoek op 22 Oktober 2008.
  6. Yang Xiong: Kort Biografie van Huang Xianfan.Taipei: Verl. Biografie Letterkunde, Vol.1, 1998.
  7. Plan oor die Ondersoek van die Etniese Minderheid. Beijing: Etniese Komitee van die Nasionale Mense Kongres, 9 April 1956.
  8. Woordeboek van Moderne Chinese Kulturele Bekendes. Beijing: Verl. Chinese Radio en TV, 1992. bl. 519. ISBN 7-5043-1513-3/Z·72.
  9. Memorabilia van die Moderne Sjinese Etnologie Werk (1949–1988). Beijing: Verl. Etnologie, 1989. bl.305. ISBN 7-105-00894-6/D·231.
  10. Liang Li:Antropologie en Etnologie Studies bydrae tot die Nuwe Sjina. Beijing: Sjinese Etniese, Vol.5, 2008. Sien ook:[5] Geargiveer 28 Augustus 2011 op Wayback Machine. gov.people.com.cn./URL besoek op 12 Mei 2008.
  11. Baanbrekers van die moderne Chinese etnologie:Huang Xianfan Geargiveer 22 Maart 2012 op Wayback Machine. www.sinoss.net./URL besoek op 20 Oktober 2010.
  12. Baanbrekers van die moderne Chinese etnologie:Huang Xianfan Geargiveer 19 April 2020 op Wayback Machine. www.dzwww.com./URL besoek op 21 Desember 2011.
  13. Chinese etnoloog en antropoloog: Huang Xianfan Geargiveer 7 Maart 2016 op Wayback Machine. www.cuaes.org/CUAES

Bron[wysig | wysig bron]

  • Ma Shengzhi(马胜芝): Huang Xianfan-Een van die baanbrekers van die moderne Chinese etnologie(黄现璠:中国现代民族学奠基人之一 ). Chongzuo: Zuojiang Daily (《左江日报》第3版:文化长廊), 19 November 2010.[6]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]