Gryssone (internasionale betrekkinge)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die gryssone (ook grys-sone, Engels: grey-zone) beskryf die sone tussen vrede en oorlog waarbinne staats- en nie-staatsakteurs meeding.

Definisie[wysig | wysig bron]

Die gebruik van die term gryssone is wydverspreid in nasionale veiligheidskringe, maar daar is geen universele ooreenkoms oor die definisie van gryssone nie, of selfs of dit 'n bruikbare term is, met sienings oor die term wat wissel van "modewoord" of "vaag" ", na "nuttig" of "briljant".[1]

Die gryssone word deur die Verenigde State se Spesiale Operasionele Bevel gedefinieer as "mededingende interaksies tussen en binne staat en nie-staat akteurs wat val tussen die tradisionele oorlog en vrede dualiteit."[2] 'n Sleutelelement van operasies binne die gryssone is dat hulle onder die drempel van 'n aanval bly wat 'n wettige konvensionele militêre reaksie (jus ad bellum) kan hê[3][4] Een referaat het dit gedefinieer as "dwingende staatskap-aksies kort van oorlog", en 'n "hoofsaaklik nie-militêre domein van menslike aktiwiteite waarin state nasionale hulpbronne gebruik om doelbewus ander state te vorseer".[1] Die Sentrum vir Strategiese en Internasionale Studies definieer die gryssone as "die betwiste arena iewers tussen roetine diplomasie en oop oorlogvoering."[5] Britse minister van verdediging, Ben Wallace, noem die gryssone "daardie limbo-gebied tussen vrede en oorlog."[6]

Volgens Vincent Cable sluit voorbeelde van gryssone-aktiwiteite die ondermyning van industriële waardekettings of olie- en gasvoorrade, geldwassery en die gebruik van spioenasie en sabotasie in.[7]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die konsep van die gryssone is gebou op bestaande militêre strategieë en inligtingstegnologie het egter radikale nuwe ruimtes geskep wat wat moontlik is uitgebrei het. Moderne hibriede oorlogvoering en politieke oorlogvoering vind hoofsaaklik in die gryssone plaas.[8]

In die laat 2010's het die Volksrepubliek van China geëskaleer na gryssone-oorlogvoering met Taiwan in 'n poging om vereniging met die selfregerende eiland te bewerkstellig.[9] Taiwan se kuswagadministrasie moes vinnig uitbrei om die toenemende gryssone-uitdaging die hoof te bied.[10] China se gryssone-bedrywighede teen Taiwan in die maritieme domein is bedoel om teenwoordigheid te vestig, terwyl geloofwaardige ontkenbaarheid gehandhaaf word.[11]

Bedreiging[wysig | wysig bron]

Daar word algemeen geglo dat nie-demokratiese state meer effektief in die gryssone kan funksioneer, aangesien hulle baie minder beperk word deur binnelandse wette en regulasies. Dit kan ook baie moeilik wees vir demokratiese state om op gryssone-bedreigings te reageer omdat hul regs- en militêre stelsels daarop ingestel is om konflikte te sien deur die gevoel van oorlog en vrede met min voorbereiding of oorweging vir enigiets tussenin. Dit kan daartoe lei dat demokratiese state óf dramaties oorreageer óf onderreageer wanneer hulle voor 'n gryssone-uitdaging te staan kom.[12]

Verwantskap met hibriede oorlogvoering[wysig | wysig bron]

Die konsep van gryssone konflikte of oorlogvoering verskil van die konsep van hibriede oorlogvoering,[13] hoewel die twee intiem verbind is soos in die moderne era state meestal onkonvensionele gereedskap en hibriede tegnieke in die gryssone toepas.[14] Baie van die onkonvensionele instrumente wat deur state in die gryssone gebruik word, soos propagandaveldtogte, ekonomiese druk en die gebruik van nie-staatsentiteite, gaan egter nie oor die drempel na geformaliseerde staatsvlak-aggressie nie.[12]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ 1,0 1,1 Dobbs, Thomas; Fallon, Garth; Fouhy, Sarah (9 September 2020). Grey Zone (Report). Australian Defence College. Archived from the original on 8 April 2022. https://web.archive.org/web/20220408063821/https://theforge.defence.gov.au/perry-group-papers/grey-zone. Besoek op 18 Maart 2022. 
  2. ↑ Kapusta, Philip. "The Gray Zone" (PDF). www.soc.mil. United States Special Operations Command. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 14 September 2021. Besoek op 18 Februarie 2021.
  3. ↑ "Challenging the Grey Zone". www.law.upenn.edu. University of Pennsylvania Law School. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 November 2021. Besoek op 18 Februarie 2021.
  4. ↑ Morris, Lyle J.; Mazarr, Michael J.; Hornung, Jeffrey W.; Pezard, Stephanie; Binnendijk, Anika; Kepe, Marta. "Gaining Competitive Advantage in the Gray Zone" (PDF). www.rand.org. RAND. Besoek op 18 Februarie 2021.
  5. ↑ Schaus, John; Federici, Joseph; Sheppard, Lindsey. "Gray Zone Project". www.csis.org. CSIS. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Desember 2021. Besoek op 24 Februarie 2021.
  6. ↑ Nicholls, Dominic. "SAS ordered to start disrupting Russian meddling around the world". news.yahoo.com. The Telegraph. Besoek op 21 Maart 2021.
  7. ↑ Korolev, Alexander (2023). "Political and Economic Security in Eurasia: English School Perspective". China and Eurasian powers in a Multipolar World Order 2.0: Security, Diplomacy, Economy and Cyberspace. Mher Sahakyan. New York: Routledge. p. 11. ISBN 978-1-003-35258-7. OCLC 1353290533.
  8. ↑ Dowse, Andrew; Bachmann, Sascha-Dominik. "Explainer: what is 'hybrid warfare' and what is meant by the 'grey zone'?". theconversation.com. The Conversation. Besoek op 24 Februarie 2021.
  9. ↑ LEE, YIMOU; LAGUE, DAVID; BLANCHARD, BEN. "China launches 'gray-zone' warfare to subdue Taiwan". www.reuters.com. Reuters. Besoek op 18 Februarie 2021.
  10. ↑ Chien-pang, Liu; Kui-hsiang, Wen; Lim, Emerson. "Taiwan coast guard ships add new livery to distinguish them from China's". focustaiwan.tw. Focus Taiwan. Besoek op 17 Februarie 2021.
  11. ↑ Chan, Eric (2 Junie 2021). "Escalating Clarity without Fighting: Countering Gray Zone Warfare against Taiwan (Part 2)". globaltaiwan.org. The Global Taiwan Institute. Besoek op 21 Junie 2021.
  12. ↑ 12,0 12,1 Belo, Dani; Carment, David. "Grey-Zone Conflict: Implications for Conflict Management". www.cgai.ca. CGAI. Besoek op 24 Februarie 2021.
  13. ↑ Stoker, Donald; Whiteside, Craig (Winter 2020). "Blurred Lines: Gray-Zone Conflflict and Hybrid War—Two Failures of American Strategic Thinking". Naval War College Review. 73 (1): 1–37.
  14. ↑ Carment, David; Belo, Dani. "Gray-zone Conflict Management: Theory, Evidence, and Challenges". www.airuniversity.af.edu. Air Force University. Besoek op 18 Februarie 2021.

Verdere leeswerk[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Gryssone_(internasionale_betrekkinge)&oldid=2632541"