Bell-bottoms

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Klokbroek in die 1970's
Illustrasie van matrose in uniform, 1854

Klokbroeke (algemeen bell-bottoms in die volksmond genoem) is 'n broekstyl wat geleidelik wyer uit die knieë ondertoe loop, met die vorming van 'n klokagtige vorm aan die onderbeen.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

In die vroeë 19de eeu, toe 'n gestandaardiseerde uniform nog nie bestaan het in die Amerikaanse Vloot nie, het 'n paar matrose 'n styl van 'n wye broek eindigend in 'n klokvormige manchette begin dra.[1] In 1813 was een van die eerste aangetekende beskrywings van die matrose se uniforms, geskryf deur kommodoor Stephen Decatur, wat opgemerk het dat die manne op die fregatte United States en Macedonia blou baadjies losweg geknoop oor onderbaadjies, en blou broeke met bell bottoms dra."

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Ohl, Bob (22 Junie 1955). "Have Bell Bottoms...Will Travel". All Hands. 460: 28–30. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 April 2007. Besoek op 9 April 2017.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.