Plakkies

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Plakkies met voetbrugbande. Hierdie soort begin naderhand stink weens die sweet wat deur die voetbrugband geabsorbeer word.
'n Paar plakkies met Y-bandjies

Plakkies is skoene wat 'n mens maklik kan aan- en uittrek. Dit bestaan uit 'n sool van redelik stewige materiaal wat aan die voet bly deur een of meer Y-bandjies van sagte materiaal wat deur die tone vasgeknyp word. 'n Plakkie kan ook aan die voet gehou word deur 'n enkele voetbrugband vooraan die skoen.

Hierdie tipe skoeisel word deur verskillende kulture van dwarsoor die wêreld gedra en vind sy oorsprong terug by Antieke Egipte in 4 000 v.C. Die moderne plakkie is afkomstig van die Japannese zōri, wat gewild geword het ná die Tweede Wêreldoorlog toe soldate met hierdie skoene na die Verenigde State teruggekeer het. Dit het veral gewild geword as slenterdrag sedert die 1960's. Ten spyte van kritiek, het sommige soorte ook in formeler drag, veral by dames, byval gevind.

Plakkies is ideaal om mee oor warm sand te loop tydens 'n strandvakansie, maar dit bemoeilik wandelings oor ruwer terrein. Plakkies word ook gereeld by swembaddens, gimnasiums en sauna's opgemerk. Plastiekplakkies word ook dikwels op die strand gebruik om daarmee in die vlak see te loop. Dit voorkom snywonde aan die voetsole deur skerp rotse en koraalriwwe onder die water.

Hierdie skoene kan egter ook beserings tot gevolg hê. Indiwidue wat lank daarmee geloop het kla van voet-, enkel- en kuitpyn. Behalwe die weinige ondersteuning vir die voet, sak die voete onnatuurlik binnewaarts tydens wandelings, wat beserings weens ooreising kan meebring. Dit kan ook tot platvoete en peesontsteking lei.

Omrede plakkies oop skoene is, kan tone stukkend gestamp word en snye of kneusplekke opgedoen word. Dit kan ook tot enkelverstuitings en gebreekte bene aanleiding gee.