Groothertog Boris Wladimirowitsj van Rusland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Wladimirowitsj en die van is Romanof.

Boris Wladimirowitsj
Groothertog

Huis Romanof
Vader Groothertog Wladimir Aleksandrowitsj
Moeder Marie of Mecklenburg-Schwerin
Gebore (1877-11-24)24 November 1877,
Sint Petersburg, Russiese Ryk
Oorlede 9 November 1943 (op 65),
Parys, Frankryk
Eggenote Zinaida Sergejewna Rasjefskaja

Groothertog Boris Wladimirowitsj van Rusland (Russies: Борис Владимирович; 24 November 1877 - 9 November 1943) was die derde seun van groothertog Wladimir Aleksandrowitsj van Rusland, die kleinseun van tsaar Aleksander II en ’n neef van Nikolaas II.

Groothertog Boris het ’n militêre loopbaan gevolg. Hy het in 1904 aan die Russies-Japannese Oorlog deelgeneem en in 1914 ’n generaal-majoor in die Russiese weermag geword. Tydens die Eerste Wêreldoorlog het hy in 1915 ’n regiment van die Ataman-Kosakke aangevoer. Hy was in Rusland bekend vir sy rustelose geaardheid en was ’n berugte pierewaaier.

Ná die val van die Russiese Ryk het die oorgangsregering hom in Maart 1917 in huisarres geplaas, maar hy het in September ontsnap en in die Kaukasus by sy ma en jonger broer aangesluit. Hy het Rusland in Maart 1919 saam met sy minneres van ’n lang tyd verlaat en is in bannelingskap met haar getroud. Hy het hom eindelik in Frankryk gevestig, waar hy die res van sy lewe deurgebring het. Hy is in 1943 in die besette Parys oorlede.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]