Groothertog Aleksander Michailowitsj van Rusland
Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Michailowitsj en die van is Romanof.
| Aleksander Michailowitsj | |
|---|---|
| Groothertog | |
.jpg) | |
| Huis | Romanof |
| Vader | Groothertog Michail Nikolajewitsj |
| Moeder | Prinses Cecilie van Baden |
| Gebore | 13 April 1866, Tiflis, Russiese Ryk |
| Oorlede | 26 Februarie 1933 (op 66), Roquebrune-Cap-Martin, Frankryk |
| Eggenote | Groothertogin Ksenia Aleksandrowna |
Groothertog Aleksander Michailowitsj van Rusland (Russies: Александр Миха́йлович; 13 April 1866 - 26 Februarie 1933) was die vierde oudste seun van groothertog Michail Nikolajewitsj van Rusland, die kleinseun van tsaar Nikolaas I en die swaer en raadgewer van Nikolaas II. Hy was ook ’n vlootoffisier, skrywer en ontdekkingsreisiger. Hy was algemeen bekend as Sandro.
Groothertog Aleksander was getroud met sy neef se dogter, groothertogin Ksenia Aleksandrowna, die oudste dogter van tsaar Aleksander III en suster van Nikolaas II.
Voor die Russiese Rewolusie het die groothertog daarvan gehou om in Frankryk vakansie te hou, veral in Biarritz[1] en aan die Franse Riviera, waar sy ouer broer groothertog Michail in 1908 die bou van die Hôtel Carlton in Cannes gefinansier het.[2]
Sy impak op die tsaar het beide kritiek en lof ontlok. Volgens sy memoires was hy openlik gekant teen tsarina Aleksandra se politieke invloed op die tsaar. Toe sy kinders ouer word, het hy ’n beroep op tsaar Nikolaas gedoen om die vereiste van gelyke huwelike vir lede van die Huis van Romanof af te skaf, maar die tsaar het dit afgekeur. Al sewe Sandro se kinders is later getroud met Russe wat aristokrate was, maar nie koninklikes nie. Toe sy oudste seun, Andrei Aleksandrowitsj, in 1918 in Jalta op die Krim trou, was Nikolaas II en sy gesin gevangenes in Jekaterinburg. Hulle is ’n paar dae later deur die Bolsjewiste tereggestel.
Aleksander het die Krim in Desember 1918 verlaat saam met sy seun en swanger skoondogter. Sy vrou, sy skoonma, die keiserinmoeder, Maria Fjodorowna, sy seuns en ander Romanofs is in 1919 deur ’n Britse oorlogskip van die Krim af gered. Hy het in Parys gewoon en sy memoires geskryf. Once a Grand Duke (Farrar & Rinehart, 1933) is ’n bron van inligting oor die hoflewe in die laaste halfeeu van die Russiese Ryk.
Hy is in 1933 in Roquebrune-Cap-Martin, Frankryk, oorlede. Hy was die laaste oorlewende wettige kleinkind van Nikolaas I van Rusland. Sy vrou, Ksenia, is in 1960 oorlede.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Alexander Mikhailovich of Russia in the history of the Hotel du Palais, 1910". Grand Hotels of the World.
- ↑ "Michael Mikhailovich of Russia in the history of the Hotel Carlton". Grand Hotels of the World.
Skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Groothertog Aleksander Michailowitsj van Rusland.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
