Gaan na inhoud

Groothertog Nikolaas Michailowitsj van Rusland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Michailowitsj en die van is Romanof.

Nikolaas Michailowitsj
Groothertog

Huis Romanof
Vader Groothertog Michail Nikolajewitsj
Moeder Prinses Cecilie van Baden
Gebore (1859-04-26)26 April 1859,
Tsarskoje Selo, Russiese Ryk
Oorlede 28 Januarie 1919 (op 59),
Petrograd, Sowjetunie

Groothertog Nikolaas Michailowitsj van Rusland (Russies: Никола́й Миха́йлович; 26 April 1859 - 28 Januarie 1919) was die oudste seun van groothertog Michail Nikolajewitsj van Rusland en ’n neef van tsaar Aleksander III. Hy was ’n geleerde en ’n gesiene historikus en het belangrike bydraes gelewer tot die bestudering van die Russiese geskiedenis tydens die bewind van Aleksander I. Sy werk is in Russies en Frans gepubliseer.

Hy was polities liberaal en geneig in die rigting van wat hy genoem het "outoritêre republikanisme". Hy het hard geveg vir hervormings binne die stelsel. Sy hervormingsidees het hom ongewild gemaak binne sy eie familie en erkenning van sy prestasies het eerder van buite Rusland as van binne gekom. Hy het veral ongewild geraak tydens die laaste deel van die bewind van Nikolaas II, want sy liberale idees het nie aanklank gevind by tsarina Aleksandra nie. Terwyl die politieke situasie in Rusland vererger het, het hy die tsaar sonder sukses aangepor om hervormings in te stel.

Ná die val van die monargie is hy na Wologda verban. Die Bolsjewiste het hom later in Petrograd aangehou en saam met sy broer groothertog Georgi en twee van sy neefs buite die Petrus-en-Paulusfort doodgeskiet.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Skakels

[wysig | wysig bron]