Gaan na inhoud

Groothertog Sergei Michailowitsj van Rusland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Michailowitsj en die van is Romanof.

Sergei Michailowitsj
Groothertog

Huis Romanof
Vader Groothertog Michail Nikolajewitsj
Moeder Prinses Cecilie van Baden
Gebore 7 Oktober [O.S. 25 September] 1869,
Tiflis, Russiese Ryk
Oorlede 18 Julie [O.S. 5 Julie] 1918,
Alapajefsk, USSR

Groothertog Sergei Michailowitsj (Russies: Серге́й Миха́йлович; 7 Oktober [O.S. 25 September] 1869 – 18 Julie [O.S. 5 Julie] 1918) was die vyfde oudste seun en sesde oudste kind van groothertog Michail Nikolajewitsj van Rusland, en ’n neef van keiser Aleksander III.

Groothertog Aleksander Michailowitsj, Sergei (voor), prins George van Griekeland en Denemarke (staande) en Nikolaas II, toe nog die troonopvolger.

Hy is in die Kaukasus gebore, waar sy pa onderkoning was, en het daar grootgeword. In 1881 het die gesin na Sint Petersburg verhuis. Sergei was groot vriende met Nikolaas II, toe nog tsesarewitsj Nikolaas, totdat laasgenoemde die troon bestyg het.

Hy het nooit getrou nie, maar het ’n lang verhouding gehad met die beroemde ballerina Mathilde Ksjesinska, wat vroeër Nikolaas se minnares was. Sy het later ook ’n verhouding gehad met groothertog Andrei Wladimirowitsj.[1] Groothertog Sergei het lojaal aan die ballerina gebly, maar die verhouding tussen die twee groothertoë was gespanne. Hulle het mekaar probeer ignoreer terwyl hulle amper twee dekades lank ’n verhouding met dieselfde vrou gehad het.

Mathilde het later ’n seun gehad[2] wat Sergei as syne erken het. Hy het tot aan die einde van sy lewe vir hulle gesorg. Wie die seun se biologiese pa was, is tot vandag onbekend.

Die mynskag waar die oorskot van Alapajefsk-gevangenes ontdek is.

Soos wat die familietradisie vereis het,[3] het Sergei ’n weermagloopbaan gehad. Hy was dol oor die weermag en het belanggestel in wiskunde en fisika.[3]

Hy het ook koor gesing en het ’n amateurkoor van meer as 60 stemme gestig, met onder andere ’n paar professionele sangers.[3] Die groep het ’n dekade lank, tot met die Japannees-Russiese Oorlog, elke Maandagaand by Sergei se paleis byeengekom.[3]

Ná die val van die Romanof-dinastie het hy in die hoofstad gebly en ’n lae profiel gehandhaaf. Met die bewindsoorname van die Bolsjewiste is hy saam met ander lede van die keiserlike familie na Alapajefsk, ’n dorpie in die Oeralgebergte, verban. Daar is hy verskeie maande lank aangehou saam met onder andere groothertogin Elizaweta Fjodorowna (die tsarina se suster).

In die nag van 17-18 Julie 1918 (24 uur nadat Nikolaas II en sy gesin in Jekaterinburg doodgeskiet is) is die Alapajefsk-gevangenes deur die Bolsjewiste lewend in ’n mynskag afgegooi nadat Sergei na bewering doodgeskiet is omdat hy hom verset het.[4] ’n Paar handgranate is ook in die skag afgegooi.[5] Daarna is die opening met droë takke toegegooi en aan die brand gesteek.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Hall, Imperial Dancer, p. 73
  2. Hall, Imperial Dancer, p. 84
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Cockfield, White Crow, bl. 20
  4. Perry & Pleshakov
  5. Van Der Kiste, The Romanovs, p. 198

Bronne

[wysig | wysig bron]

Skakels

[wysig | wysig bron]