Outisme
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
| Outisme | ||
| Klassifikasie en eksterne bronne | ||
 |
||
| ’n Seun speel deur blikkies opmekaar te pak. As hy dit oor en oor doen, is dit ’n aanduiding dat hy moontlik outisties kan wees. | ||
| ICD-10 | F84.0 | |
| ICD-9 | 299.00 | |
| OMIM | 209850 | |
| DiseasesDB | 1142 | |
| MedlinePlus | 001526 | |
| eMedicine | med/3202ped/180 | |
| MeSH | D001321 | |
 Mediese waarskuwing |
||
Outisme is ’n neuro-biologiese ontwikkelingsteuring wat deur die volgende eienskappe gekenmerk kan word, maar nie noodwendig nie:
- Beperkte sosiale interaksie.
- Min tot geen oogkontak.
- Beperkte verbale en nie-verbale kommunikasie.
- Herhalende en stereotiepe gedrag.
Outisme beïnvloed inligtingsprosessering in die brein deur die manier te verander waarop senuselle en senuselbrûe verbind en georganiseer word. Dit is nog nie heeltemal duidelik hoe dit gebeur of ontstaan nie. Dit is een van drie steurings wat volgens die nuutste uitgawe van die Diagnostiese en Statistiese Handleiding van Geestesteurings (DSM) onder die outismespektrum val; die ander twee is Aspergersindroom en ontwykende-ontwikkelingsteuring.[1]
