|
Die Wes-Indiese nasionale krieketspan (Engels: West Indies cricket team), met die bynaam Windies of Men in Maroon (“Mans in maroen”), is die nasionale krieketspan van Wes-Indië. Die span staan bekend as die Wes-Indiese Eilande of, in die omgangstaal, die Windies, en is ’n multinasionale krieketspan in ’n sportkonfederasie wat 15 hoofsaaklik Engelssprekende Karibiese lande, Britse afhanklikhede en nie-Britse afhanklikhede verteenwoordig; in die meeste van hierdie eilandstate is krieket die nasionale sport, hetsy de facto of de jure. Vervolgens gebruik die Wes-Indiese krieketspan nóg een van die lande se volksliedere, nóg een van hul vlae as ’n verteenwoordigende simbool; pleks daarvan gebruik die Wes-Indiese nasionale krieketspan sy eie vlag – dié van Krieket Wes-Indië – en lied. In internasionale krieket is daar net twee ander spanne wat meer as een krieketnasie verteenwoordig, hulle is Engeland – vir beide Engeland en Wallis – en Ierland, vir beide die Republiek Ierland en Noord-Ierland. Krieket word in Wes-Indië deur Krieket Wes-Indië geadministreer. Hulle is die enigste volle lid van die Internasionale Krieketraad (IKR) in die Amerikas en is die vierde oudste nasionale span in toetskrieket. Tydens die 1928-seisoen het hulle hul toetsdebuut gemaak, toe Wes-Indië ’n toerende Engelse nasionale krieketspan gehuisves het. Wes-Indië is tans (Januarie 2021) agtste op die IKR-toetsranglys, negende op die eendagranglys, en tiende op die Twintig20-wêreldranglys.
Vanaf die middel-1970’s tot die vroeë 1990’s was die Wes-Indiese span een van die sterkstes ter wêreld in beide toets- en internasionale eendagkrieket. ’n Hele aantal voormalige spelers, beskou as van die beste in die wêreld, is afkomstig van die Wes-Indiese Eilande: Sir Garfield Sobers, Lance Gibbs, George Headley, Brian Lara, Chris Gayle, Clive Lloyd, Malcolm Marshall, Alvin Kalicharan, Sir Andy Roberts, Rohan Kanhai, Sir Frank Worrell, Sir Clyde Walcott, Sir Everton Weekes, Sir Curtly Ambrose, Michael Holding, Courtney Walsh, Joel Garner, Sir Viv Richards en Sir Wes Hall is almal ingelyf in die IKR se Heldesaal.
Die Wes-Indiese Eilande het die IKR se Krieketwêreldbeker twee keer verower (in 1975 en 1979, toe dit die Prudentialbeker was), die IKR Twintig20-wêreldbeker eenkeer (in 2012), die IKR Kampioentrofee een keer (in 2004), en was naaswenners in die o/19-wêreldbekertoernooi (in 2004). Hulle was die eerste krieketspan om die krieketwêreldbekertoernooi twee keer te wen, maar hul rekord is later deur Australië se vier wêreldbekeroorwinnings verbeter en deur Indië in 2011 geëwenaar. Wes-Indië is ook die eerste span wat twee agtereenvolgende wêreldbekertoernooie kon wen, dit is sedertdien oortref deur drie agtereenvolgende wêreldbekeroorwinnings deur Australië (in 1999, 2003 en 2007). Wes-Indië was die eerste span om in drie agtereenvolgende wêreldbekertoernooieindstryde te verskyn (in 1975, 1979 en 1983), sedertdien oortref deur vier agtereenvolgende wêreldbekertoernooieindstrydverskynings deur Australië (in 1996, 1999, 2003 en 2007). Die Wes-Indiese Eilande het beide die Krieketwêreldbeker 2007 en die T20-wêreldbeker in 2010 gehuisves; hulle sal die volgende o/19-krieketwêreldbeker 2022 aanbied. In Junie 2019, gedurende die Krieketwêreldbeker 2019, het die Wes-Indiese Eilande hul 800ste EDI-wedstryd gespeel.
- ...lees verder
|
 Mariner 3 of 4, wat identies aan mekaar was. Mariner 4 (saam met Mariner 3 bekend as Mariner–Mars 1964) was die Amerikaanse Mariner-program se vierde ruimtetuig wat ontwerp is vir planetêre verkenning met 'n verbyvliegmodus. Die ruimtetuig was spesiaal ontwerp om wetenskaplike nabywaarnemings van Mars te doen en die waarnemings na die Aarde terug te stuur.
Die ruimtetuig is op 28 November 1964 gelanseer. Mariner 4 het die eerste suksesvolle verbyvlug van die planeet Mars op 14 Julie 1965 voltooi en het ook die eerste nabyfoto's van Mars se oppervlakte na die Aarde gestuur. Dit het dus die eerste foto's van 'n ander planeet in die diep ruimte geneem en suksesvol na die aarde gestuur. Die foto's, wat met 'n klein bandopnemer oor 'n lang periode teruggespeel is, het getoon dat die oppervlakte van Mars vol kraters is en dat die wêreld daar oënskynlik dood is. Wetenskaplikes se mening oor lewe op Mars het hierna verander.
Ander doelwitte van die sending was om veld- en deeltjiemetings in die omgewing van Mars te neem, en om ondervinding op te doen en kennis in te samel oor die ingenieursmoontlikhede vir interplanetêre vlugte met 'n lang tydsduur. Kommunikasie met Mariner 4 is op 21 Desember 1967 opgeskort.
- ...lees verder
|
_large.jpg)
