Sterrepatroon

Brocchi se Sterreswerm, of die Hanger-sterrepatroon, in die sterrebeeld Vos.

In sterrekunde is ’n sterrepatroon, asterisme of gesternte ’n groep sterre wat saam ’n prentjie vorm wat van die Aarde af gesien kan word. Dit kan deel wees van ’n amptelike sterrebeeld of bestaan uit sterre van verskillende sterrebeelde. Nes sterrebeelde word sterrepatrone gevorm deur sterre wat, hoewel hulle ’n prentjie vorm, nie noodwendig naby mekaar of ewe ver van die Aarde af is nie.

Agtergrond

Selfs voor die aanbreek van die beskawing was dit algemeen om sterre in die hemelruim saam te groepeer. Die groepering van sterre in sterrebeelde is taamlik willekeurig en verskillende kulture het verskillende sterrebeelde.

Die huidige lys sterrebeelde is gebaseer op dié van die sterrekundige Claudius Ptolemeus van Alexandrië (omstreeks 90 tot omstreeks 168 n.C.). Sy lys van 48 konstellasies is 1 800 jaar lank aanvaar as die norm. Omdat konstellasies net beskou is as die sterre wat die beeld vorm, was daar talle "orige" sterre om te kon gebruik vir die maak van nuwe prentjies. Twee sterrekundiges wat Ptolemeus se lys van sterrebeelde uitgebrei het, was Johann Bayer (1572–1625) en Nicolas Louis de Lacaille (1713–1762). Bayer het dosyne figure gelys wat sedert Ptolemeus se tyd voorgestel is en Lacaille het nuwe groepe geskep veral in die suidelike hemelruim, wat nie deur die antieke sterrekundiges verken is nie.

Baie van hul voorstelle is aanvaar, die ander het sterrepatrone gebly wat nou meestal nie meer erken word nie. ’n Stelsel was nodig om te bepaal watter sterrepatrone sterrebeelde is en watter nie, en in 1930 het die Internasionale Astronomiese Unie (IAU) die lugruim verdeel in 88 moderne sterrebeelde met presiese grense. Enige ander vorm van sterre is ’n nie-amptelike sterrepatroon.

Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia