FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
FIFA Sokker-Wêreldbeker
FIFA Fussball-Weltmeisterschaft 1954 (de)
Championnat du Monde de Football 1954 (fr)
Campionato mondiale di calcio 1954 (it)
Campiunadis mundials da ballape 1954 (rm)
Toernooi-inligting
Gasheerland Vlag van Switserland Switserland
Datums 16 Junie – 4 Julie
Spanne 16 (van 4 konfederasies)
Stadions (in 6 stede)
Finale uitslag
Kampioene Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland (1 titel)
Tweede plek Vlag van Hongarye Hongarye
Derde plek Vlag van Oostenryk Oostenryk
Vierde plek Vlag van Uruguay Uruguay
Toernooi-statistieke
Wedstryde gespeel 26
Doele 140 (5.38 per wedstryd)
Bywoning 889 500 (34 212 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Hongarye Sándor Kocsis (11 doele)[1]
Beste speler Vlag van Hongarye Ferenc Puskás
1950
1958

Die vyfde FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi (Duits: FIFA Fussball-Weltmeisterschaft 1954; Frans: Championnat du Monde de Football 1954; Italiaans: Campionato mondiale di calcio 1954; Romansch: Campiunadis mundials da ballape 1954; Engels: FIFA World Cup) is vanaf 16 Junie tot 4 Julie 1954 in Switserland aangebied. Dit was die eerste Sokker-Wêreldbekertoernooi wat in Switserland aangebied is en die derde in Europa.

Die Jules Rimet-trofee waarom meegeding is

16 nasionale sokkerspanne het aan die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954 deelgeneem. Die spanne is in vier groepe verdeel, waarvan die twee beste spanne van elke groep na die uitklopfase deurgedring het. Wes-Duitsland het die trofee gewen nadat hulle Hongarye met 3–2 in die eindstryd geklop en sodoende hul eerste wêreldbekertitel ingepalm het; hierdie gebeurtenis staan in Duitsland bekend as die Wunder von Bern (“Wonderwerk van Bern”). Die Hongaarse nasionale sokkerspan is as gunsteling op die titel gehandel, terwyl die Wes-Duitse nasionale sokkerspan net as buitestaander beskou is; dit was die eerste nederlaag vir die destydse “Goue sokkerspan” ná ’n vierjaarreeks van net oorwinnings of onbesliste wedstryde. Die Wes-Duitse nasionale sokkerspan het die wêreldbekertitel vyf jaar ná die stigting van die Bondsrepubliek Duitsland in 1949 en tydens die “ekonomiese wonder van Duitsland” (Wirtschaftswunder) verower. Oostenryk het in die derde en die verdedigende kampioen Uruguay in die vierde plek geëindig.

Die Suid-Afrikaanse nasionale sokkerspan het nie aan die toernooi deelgeneem nie omdat hulle nie ’n lid van FIFA was nie. Die nasionale sokkerspanne van Skotland, Suid-Korea en Turkye het vir die eerste keer aan ’n Sokker-Wêreldbekertoernooi deelgeneem; Wes-Duitsland se deelname aan die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954 word soms ook as ’n debuut beskou, alhoewel Nazi-Duitsland aan die toernooie in 1934 en 1938 deelgeneem het. Skotland en Turkye het reeds suksesvol vir die vorige FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950 gekwalifiseer, maar hulle nog voor dié toernooi se afskop weer hulleself onttrek. Tydens die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954 is ’n algehele rekord vir aangetekende doele opgestel, insluitende die hoogste gemiddelde doele wat per wedstryd behaal is, waarvan 27 doele deur die Hongaarse nasionale sokkerspan aangeteken is en 25 deur Wes-Duitsland.

Toewysing[wysig | wysig bron]

Switserland is op 26 Julie 1946 in Luxemburg deur FIFA gekies as gasheer vir die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954; gelyktydig is die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950 aan Brasilië toegeken. Daar was geen ander lande wat hulself as kandidate beskikbaar gestel het nie. Dié Sokker-Wêreldbekertoernooi is oorspronklik vir 1951 beplan, maar dit is om organisatoriese redes na 1954 verskuif.[2]

Kwalifisering[wysig | wysig bron]

Die gasheer Switserland en die verdedigende kampioen Uruguay het regstreeks vir die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954 gekwalifiseer. Van die 14 oorblywende plekke is elf vir Europese nasionale sokkerspanne gereserveer, twee vir die Amerikas en een vir Asië.

Kwalifiserende spanne[wysig | wysig bron]

Die volgende 16 spanne het vir die finale toernooi gekwalifiseer:[3]

Uitslag van die kwalifisering:

   Geen deelname

   Land het homself onttrek of is nie deur FIFA aanvaar nie

   Land het nie gekwalifiseer nie

   Land het gekwalifiseer

Span Verskynings by eindstryde Agtereenvolgende deelnames Laaste verskyning Vorige beste prestasie
Vlag van België België 4de 1 1938 Agtste eindrondte (1934, 1938)
Vlag van Brasilië Brasilië 5de 5 1950 Naaswenner (1950)
Vlag van Engeland Engeland 2de 2 1950 Groepfase (1950)
Vlag van Frankryk Frankryk 4de 1 1938 Kwarteindrondte (1938)
Vlag van Hongarye Hongarye 3de 1 1938 Naaswenner (1938)
Vlag van Italië Italië 4de 4 1950 Kampioen (1934, 1938)
Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 3de 2 1950 Vierde plek (1930)
Vlag van Meksiko Meksiko 3de 2 1950 Groepfase (1930, 1950)
Vlag van Oostenryk Oostenryk 3de 1 1938 Vierde plek (1934)
Vlag van Skotland Skotland 1ste 1 Debuut
Vlag van Suid-Korea Suid-Korea 1ste 1 Debuut
Vlag van Switserland Switserland 4de 4 1950 Kwarteindrondte (1934, 1938)
Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye 3de 1 1938 Naaswenner (1934)
Vlag van Turkye Turkye 1ste 1 Debuut
Vlag van Uruguay Uruguay 3de 2 1950 Kampioen (1930, 1950)
Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland 1ste 1 Debuut

Stadions[wysig | wysig bron]

Wedstryde is in die volgende stede gespeel:

Basel Bern Genève
St. Jakob-Park Stadion Wankdorf Stade des Charmilles
47°32′29″N 7°37′12″O / 47.54139°N 7.62000°O / 47.54139; 7.62000 (St. Jakob-Park) 46°57′46″N 7°24′57″O / 46.96278°N 7.41583°O / 46.96278; 7.41583 (Stadion Wankdorf) 46°12′32.8″N 6°7′5.5″O / 46.209111°N 6.118194°O / 46.209111; 6.118194 (Stade des Charmilles)
Kapasiteit: 51 500 Kapasiteit: 64 000 Kapasiteit: 9 250
FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954 (Switserland)
Lausanne Lugano Zürich
Stade Olympique de la Pontaise Stadio di Cornaredo Hardturmstadion
46°32′1″N 6°37′30″O / 46.53361°N 6.62500°O / 46.53361; 6.62500 (Stade Olympique de la Pontaise) 46°1′25″N 8°57′42″O / 46.02361°N 8.96167°O / 46.02361; 8.96167 (Stadio di Cornaredo) 47°23′35″N 8°30′17″O / 47.39306°N 8.50472°O / 47.39306; 8.50472 (Hardturmstadion)
Kapasiteit: 54 000 Kapasiteit: 15 000 Kapasiteit: 27 500

Formaat[wysig | wysig bron]

Die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954 is oor 19 dae tussen 16 verskillende nasies oor 26 wedstryde uitgespeel. Dit het op 16 Junie 1954 op die Stade des Charmilles in Genève met ’n wedstryd tussen Brasilië en Meksiko afgeskop. Die toernooi het geëindig by die Stadion Wankdorf in Bern op 4 Julie met die eindstryd tussen Hongarye en Wes-Duitsland, waartydens Wes-Duitsland die Jules Rimet-trofee ingepalm het.[4]

Kalender[wysig | wysig bron]

Die volgende tabel dui die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954 se daaglikse program aan. ’n Pers blokkie dui op wedstryde tydens die groepfase, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die uitklopfase, ’n blou blokkie op die bronseindstryd en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi
Groepfase
Junie
Wo
16
Do
17
Vr
18
Sa
19
So
20
Ma
21
Di
22
Wo
23
Do
24
Vr
25
Groep 1 2 2
Groep 2 2 2 1
Groep 3 2 2
Groep 4 2 2 1
Uitklopfase
Junie/Julie
Sa
26
So
27
Ma
28
Di
29
Wo
30
Do
1
Vr
2
Sa
3
So
4
Uitklopfase 2 2 2 1 1
Legende

   Groepwedstryde

   Uitklopfase

   Derde plek

   Eindstryd

Groepfase[wysig | wysig bron]

Vir die groepfase was daar agt vaste spanne wat glo die toernooi se sterkste spanne was. Hulle was: Brasilië, Engeland, Frankryk, Hongarye, Italië, Oostenryk, Spanje en Uruguay. Teen einde van minder wedstryde en om ’n vroeë uitskakeling van gunstelingspanne – wat glo meer toeskouers sou aanlok – te verhoed, het elke groep uit twee vaste en twee ander spanne bestaan, wat nie teen mekaar moes speel nie. Nadat Spanje nie gekwalifiseer het nie, is sy plek deur Turkye ingeneem wat sodoende teen sterker spanne as verwag te staan gekom het.

Twee punte is vir ’n oorwinning toegeken, een vir ’n gelykop en geen punte vir ’n nederlaag.

Klassifisering binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • Twee wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • Een vir ’n gelykop;
  • geen vir ’n nederlaag.

Aan die einde van die groepfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vierde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee top spanne wat na die kwarteindrondte deurgedring het. As die eerste twee spanne gelyk op punte was, is hul rangorde deur loting bepaal, as die twee en derde span gelyk op punte was, moes hulle in ’n uitspeelwedstryd teen mekaar speel. Eers in latere toernooie is weer die aantal doele ingespan om spanne se rangorde te bepaal.

Uitklopfase[wysig | wysig bron]

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derdeplekwedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die groepe het na die uitklopfase deurgedring. Groepwenners het teen ander groepwenners en naaswenners teen ander naaswenners in die kwarteindstryde gespeel.

Elke wedstryd in die uitklopstadium moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná negentig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om die wenner te bepaal. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, 15 minute in elke rigting. As daar steeds nie ’n wenner was ná 120 minute nie is die wenner deur ’n lot bepaal. Die eindstryd sal ná ’n gelykopuitslag die daaropvolgende dag herhaal word en eers daarna sou dit deur ’n lot beslis word.

Wedstryde[wysig | wysig bron]

Kwalifiseer vir die kwarteindrondte.
Uit die toernooi geskakel.

Die wedstryde is in twee fases opgedeel, naamlik die groep- en die uitklopfase. Die loting is op 30 November 1953 in die Saint Gotthard Hotel in Zürich gehou.

Groepfase[wysig | wysig bron]

16 spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die boonste twee spanne in elke groep het na die uitklopfase deurgedring.

Groep 1[wysig | wysig bron]

Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Brasilië Brasilië 2 1 1 0 6 1 +5 3
Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 2 1 1 0 2 1 +1 3
Vlag van Frankryk Frankryk 2 1 0 1 3 3 ±0 2
Vlag van Meksiko Meksiko 2 0 0 2 2 8 –6 0
  • Brasilië het bo Joego-Slawië geëindig weens loting.

16 Junie 1954
18:00
Vlag van Brasilië Brasilië 5–0 Vlag van Meksiko Meksiko Stade des Charmilles, Genève
Toeskouers: 13 000
Skeidsregter: Raymon Wyssling (Switserland)
Baltazar Doelpunt na 23 minute 23'
Didi Doelpunt na 30 minute 30'
Pinga Doelpunt na 34 minute 34', Doelpunt na 43 minute 43'
Julinho Doelpunt na 69 minute 69'
Verslag

16 Junie 1954
18:00
Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 1–0 Vlag van Frankryk Frankryk Stade Olympique de la Pontaise, Lausanne
Toeskouers: 27 000
Skeidsregter: Benjamin Griffiths (Wallis)
Milutinović Doelpunt na 15 minute 15' Verslag

19 Junie 1954
17:00
Vlag van Brasilië Brasilië 1–1 (e.t.) Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië Stade Olympique de la Pontaise, Lausanne
Toeskouers: 40 000
Skeidsregter: Charlie Faultless (Skotland)
Didi Doelpunt na 69 minute 69' Verslag Doelpunt na 48 minute 48' Zebec

19 Junie 1954
17:10
Vlag van Frankryk Frankryk 3–2 Vlag van Meksiko Meksiko Stade des Charmilles, Genève
Toeskouers: 19 000
Skeidsregter: Manuel Asensi (Spanje)
Vincent Doelpunt na 19 minute 19'
Cárdenas Doelpunt na 49 minute 49' (e.d.)
Kopa Doelpunt na 88 minute 88' (straf)
Verslag Doelpunt na 54 minute 54' Lamadrid
Doelpunt na 85 minute 85' Balcázar

Groep 2[wysig | wysig bron]

Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Hongarye Hongarye 2 2 0 0 17 3 +14 4
Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland 2 1 0 1 7 9 –2 2
Vlag van Turkye Turkye 2 1 0 1 8 4 +4 2
Vlag van Suid-Korea Suid-Korea 2 0 0 2 0 16 –16 0
  • Wes-Duitsland het bo Turkye geëindig deur die wen van ’n uitspeelwedstryd.

17 Junie 1954
18:00
Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland 4–1 Vlag van Turkye Turkye Stadion Wankdorf, Bern
Toeskouers: 39 000
Skeidsregter: Jose da Costa Vieira (Portugal)
Schäfer Doelpunt na 14 minute 14'
Klodt Doelpunt na 52 minute 52'
O. Walter Doelpunt na 60 minute 60'
Morlock Doelpunt na 84 minute 84'
Verslag Doelpunt na 2 minute 2' Suat

17 Junie 1954
18:00
Vlag van Hongarye Hongarye 9–0 Vlag van Suid-Korea Suid-Korea Hardturmstadion, Zürich
Toeskouers: 18 000
Skeidsregter: Raymond Vincenti (Frankryk)
Puskás Doelpunt na 12 minute 12', Doelpunt na 89 minute 89'
Lantos Doelpunt na 18 minute 18'
Kocsis Doelpunt na 24 minute 24', Doelpunt na 36 minute 36', Doelpunt na 50 minute 50'
Czibor Doelpunt na 59 minute 59'
Palotás Doelpunt na 75 minute 75', Doelpunt na 83 minute 83'
Verslag

20 Junie 1954
16:50
Vlag van Hongarye Hongarye 8–3 Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland St. Jakob-Park, Basel
Toeskouers: 65 000
Skeidsregter: William Ling (Engeland)
Kocsis Doelpunt na 3 minute 3', Doelpunt na 21 minute 21', Doelpunt na 69 minute 69', Doelpunt na 78 minute 78'
Puskás Doelpunt na 17 minute 17'
Hidegkuti Doelpunt na 52 minute 52', Doelpunt na 54 minute 54'
J. Tóth Doelpunt na 75 minute 75'
Verslag Doelpunt na 25 minute 25' Pfaff
Doelpunt na 77 minute 77' Rahn
Doelpunt na 84 minute 84' Herrmann

20 Junie 1954
17:00
Vlag van Turkye Turkye 7–0 Vlag van Suid-Korea Suid-Korea Stade des Charmilles, Genève
Toeskouers: 3 000
Skeidsregter: Esteban Marino (Uruguay)
Suat Doelpunt na 10 minute 10', Doelpunt na 30 minute 30'
Lefter Doelpunt na 24 minute 24'
Burhan Doelpunt na 37 minute 37', Doelpunt na 64 minute 64', Doelpunt na 70 minute 70'
Erol Doelpunt na 76 minute 76'
Verslag
Uitspeelwedstryd

23 Junie 1954
18:00
Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland 7–2 Vlag van Turkye Turkye Hardturmstadion, Zürich
Toeskouers: 18 000
Skeidsregter: Raymond Vincenti (Frankryk)
O. Walter Doelpunt na 7 minute 7'
Schäfer Doelpunt na 12 minute 12', Doelpunt na 79 minute 79'
Morlock Doelpunt na 30 minute 30', Doelpunt na 60 minute 60', Doelpunt na 77 minute 77'
F. Walter Doelpunt na 62 minute 62'
Verslag Doelpunt na 21 minute 21' Mustafa
Doelpunt na 82 minute 82' Lefter

Groep 3[wysig | wysig bron]

Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Uruguay Uruguay 2 2 0 0 9 0 +9 4
Vlag van Oostenryk Oostenryk 2 2 0 0 6 0 +6 4
Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye 2 0 0 2 0 7 –7 0
Vlag van Skotland Skotland 2 0 0 2 0 8 –8 0
  • Uruguay het bo Oostenryk geëindig weens loting.

16 Junie 1954
18:00
Vlag van Uruguay Uruguay 2–0 Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye Stadion Wankdorf, Bern
Toeskouers: 20 500
Skeidsregter: Arthur Ellis (Engeland)
Míguez Doelpunt na 72 minute 72'
Schiaffino Doelpunt na 81 minute 81'
Verslag

16 Junie 1954
18:00
Vlag van Oostenryk Oostenryk 1–0 Vlag van Skotland Skotland Hardturmstadion, Zürich
Toeskouers: 30 000
Skeidsregter: Laurent Franken (België)
Probst Doelpunt na 33 minute 33' Verslag

19 Junie 1954
16:50
Vlag van Uruguay Uruguay 7–0 Vlag van Skotland Skotland St. Jakob-Park, Basel
Toeskouers: 43 000
Skeidsregter: Vincenzo Orlandini (Italië)
Borges Doelpunt na 17 minute 17', Doelpunt na 47 minute 47', Doelpunt na 57 minute 57'
Míguez Doelpunt na 30 minute 30', Doelpunt na 83 minute 83'
Abbadie Doelpunt na 54 minute 54', Doelpunt na 85 minute 85'
Verslag

19 Junie 1954
17:00
Vlag van Oostenryk Oostenryk 5–0 Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye Hardturmstadion, Zürich
Toeskouers: 25 000
Skeidsregter: Vasa Stefanovic (Joego-Slawië)
Stojaspal Doelpunt na 3 minute 3', Doelpunt na 70 minute 70'
Probst Doelpunt na 4 minute 4', Doelpunt na 21 minute 21', Doelpunt na 24 minute 24'
Verslag

Groep 4[wysig | wysig bron]

Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Engeland Engeland 2 1 1 0 6 4 +2 3
Vlag van Switserland Switserland 2 1 0 1 2 3 –1 2
Vlag van Italië Italië 2 1 0 1 5 3 +2 2
Vlag van België België 2 0 1 1 5 8 –3 1
  • Switserland het bo Italië geëindig deur die wen van ’n uitspeelwedstryd.

17 Junie 1954
17:50
Vlag van Switserland Switserland 2–1 Vlag van Italië Italië Stade Olympique de la Pontaise, Lausanne
Toeskouers: 43 000
Skeidsregter: Mario Vianna (Brasilië)
Ballaman Doelpunt na 18 minute 18'
Hügi Doelpunt na 78 minute 78'
Verslag Doelpunt na 44 minute 44' Boniperti

17 Junie 1954
18:10
Vlag van Engeland Engeland 4–4 Vlag van België België St. Jakob-Park, Basel
Toeskouers: 40 000
Skeidsregter: Emil Schmetzer (Wes-Duitsland)
Broadis Doelpunt na 26 minute 26', Doelpunt na 63 minute 63'
Lofthouse Doelpunt na 36 minute 36', Doelpunt na 91 minute 91'
Verslag Doelpunt na 5 minute 5', Doelpunt na 71 minute 71' Anoul
Doelpunt na 67 minute 67' Coppens
Doelpunt na 94 minute 94' (e.d.) Dickinson

20 Junie 1954
17:00
Vlag van Italië Italië 4–1 Vlag van België België Stadio di Cornaredo, Lugano
Toeskouers: 26 000
Skeidsregter: Carl Erich Steiner (Oostenryk)
Pandolfini Doelpunt na 41 minute 41' (straf)
Galli Doelpunt na 48 minute 48'
Frignani Doelpunt na 58 minute 58'
Lorenzi Doelpunt na 78 minute 78'
Verslag Doelpunt na 81 minute 81' Anoul

20 Junie 1954
17:10
Vlag van Engeland Engeland 2–0 Vlag van Switserland Switserland Stadion Wankdorf, Bern
Toeskouers: 50 000
Skeidsregter: Istvan Zsolt (Hongarye)
Mullen Doelpunt na 43 minute 43'
Wilshaw Doelpunt na 69 minute 69'
Verslag
Uitspeelwedstryd

23 Junie 1954
18:00
Vlag van Switserland Switserland 4–1 Vlag van Italië Italië St. Jakob-Park, Basel
Toeskouers: 30 000
Skeidsregter: Benjamin Griffiths (Wallis)
Hügi Doelpunt na 14 minute 14', Doelpunt na 85 minute 85'
Ballaman Doelpunt na 48 minute 48'
Fatton Doelpunt na 90 minute 90'
Verslag Doelpunt na 67 minute 67' Nesti

Uitklopfase[wysig | wysig bron]

Die eindstryd tussen Hongarye en Wes-Duitsland
Kwarteindrondte Halfeindrondte Eindstryd
                   
27 Junie – Bern        
 Vlag van Brasilië Brasilië  2
30 Junie – Lausanne
 Vlag van Hongarye Hongarye  4  
 Vlag van Hongarye Hongarye  4
26 Junie – Basel
   Vlag van Uruguay Uruguay  2  
 Vlag van Uruguay Uruguay  4
4 Julie – Bern
 Vlag van Engeland Engeland  2  
 Vlag van Hongarye Hongarye  2
27 Junie – Genève
   Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland  3
 Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië  0
30 Junie – Basel
 Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland  2  
 Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland  6 Uitspeel om derde plek
26 Junie – Lausanne
   Vlag van Oostenryk Oostenryk  1   3 Julie – Zürich
 Vlag van Oostenryk Oostenryk  7
   Vlag van Uruguay Uruguay  1
 Vlag van Switserland Switserland  5  
 Vlag van Oostenryk Oostenryk  3

Kwarteindrondte[wysig | wysig bron]


26 Junie 1954
17:00
Vlag van Oostenryk Oostenryk 7–5 Vlag van Switserland Switserland Stade Olympique de la Pontaise, Lausanne
Toeskouers: 35 000
Skeidsregter: Charlie Faultless (Skotland)
Wagner Doelpunt na 25 minute 25', Doelpunt na 27 minute 27', Doelpunt na 53 minute 53'
R. Körner Doelpunt na 26 minute 26', Doelpunt na 34 minute 34'
Ocwirk Doelpunt na 32 minute 32'
Probst Doelpunt na 76 minute 76'
Verslag Doelpunt na 16 minute 16', Doelpunt na 39 minute 39' Ballaman
Doelpunt na 17 minute 17', Doelpunt na 19 minute 19', Doelpunt na 58 minute 58' Hügi

26 Junie 1954
17:00
Vlag van Uruguay Uruguay 4–2 Vlag van Engeland Engeland St. Jakob-Park, Basel
Toeskouers: 35 000
Skeidsregter: Carl Erich Steiner (Oostenryk)
Borges Doelpunt na 5 minute 5'
Varela Doelpunt na 39 minute 39'
Schiaffino Doelpunt na 46 minute 46'
Ambrois Doelpunt na 78 minute 78'
Verslag Doelpunt na 16 minute 16' Lofthouse
Doelpunt na 67 minute 67' Finney

27 Junie 1954
17:00
Vlag van Brasilië Brasilië 2–4 Vlag van Hongarye Hongarye Stadion Wankdorf, Bern
Toeskouers: 60 000
Skeidsregter: Arthur Ellis (Engeland)
Djalma Santos Doelpunt na 18 minute 18' (straf)
Julinho Doelpunt na 65 minute 65'
Verslag Doelpunt na 4 minute 4' Hidegkuti
Doelpunt na 7 minute 7', Doelpunt na 88 minute 88' Kocsis
Doelpunt na 60 minute 60' (straf) Lantos

27 Junie 1954
17:00
Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 0–2 Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland Stade des Charmilles, Genève
Toeskouers: 20 000
Skeidsregter: Istvan Zsolt (Hongarye)
Verslag Doelpunt na 9 minute 9' (e.d.) Horvat
Doelpunt na 85 minute 85' Rahn

Halfeindrondte[wysig | wysig bron]


30 Junie 1954
18:00
Vlag van Hongarye Hongarye 4–2 (e.t.) Vlag van Uruguay Uruguay Stade Olympique de la Pontaise, Lausanne
Toeskouers: 37 000
Skeidsregter: Benjamin Griffiths (Wallis)
Czibor Doelpunt na 13 minute 13'
Hidegkuti Doelpunt na 46 minute 46'
Kocsis Doelpunt na 111 minute 111', Doelpunt na 116 minute 116'
Verslag Doelpunt na 75 minute 75', Doelpunt na 86 minute 86' Hohberg

30 Junie 1954
18:00
Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland 6–1 Vlag van Oostenryk Oostenryk St. Jakob-Park, Basel
Toeskouers: 58 000
Skeidsregter: Vincenzo Orlandini (Italië)
Schäfer Doelpunt na 31 minute 31'
Morlock Doelpunt na 47 minute 47'
F. Walter Doelpunt na 54 minute 54' (straf), Doelpunt na 64 minute 64' (straf)
O. Walter Doelpunt na 61 minute 61', Doelpunt na 89 minute 89'
Verslag Doelpunt na 51 minute 51' Probst

Klein finale (om die derde plek)[wysig | wysig bron]


3 Julie 1954
17:00
Vlag van Uruguay Uruguay 1–3 Vlag van Oostenryk Oostenryk Hardturmstadion, Zürich
Toeskouers: 35 000
Skeidsregter: Raymon Wyssling (Switserland)
Hohberg Doelpunt na 22 minute 22' Verslag Doelpunt na 16 minute 16' (straf) Stojaspal
Doelpunt na 59 minute 59' (e.d.) Cruz
Doelpunt na 89 minute 89' Ocwirk

Eindstryd[wysig | wysig bron]


4 Julie 1954
17:00
Vlag van Hongarye Hongarye 2–3 Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland Stadion Wankdorf, Bern
Toeskouers: 60 000
Skeidsregter: William Ling (Engeland)
Puskás Doelpunt na 6 minute 6'
Czibor Doelpunt na 8 minute 8'
Verslag Doelpunt na 10 minute 10' Morlock
Doelpunt na 18 minute 18' Doelpunt na 84 minute 84' Rahn


Sokkerwêreldkampioen 1954
Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland

FIFA se terugwerkende ranglys[wysig | wysig bron]

In 1986 het FIFA ’n verslag gepubliseer waarin al die deelnemende spanne van elke Sokker-Wêreldbekertoernooi insluitende die destydse FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1986 geranglys is volgens vordering in die kompetisie, algehele resultate en kwaliteit van die meedinger.[5][6] Die ranglys vir die 1954-toernooi is soos gevolg:

Deelnemende spanne volgens ranglys:

   Kampioen

   Tweede plek

   Derde plek

   Vierde plek

   Kwarteindrondte

   Groepfase

   Geen deelname

     Gasheerland Switserland
Kaart geteken deur afrigter Sepp Herberger en die elf Wes-Duitse spelers wat in die eindstryd verskyn het
Rang Span Groep Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
1 Vlag van Wes-Duitsland Wes-Duitsland 2 6 5 0 1 25 14 +11 10
2 Vlag van Hongarye Hongarye 2 5 4 0 1 27 10 +17 8
3 Vlag van Oostenryk Oostenryk 3 5 4 0 1 17 12 +5 8
4 Vlag van Uruguay Uruguay 3 5 3 0 2 16 9 +7 6
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5 Vlag van Switserland Switserland 4 4 2 0 2 11 11 ±0 4
6 Vlag van Brasilië Brasilië 1 3 1 1 1 8 5 +3 3
7 Vlag van Engeland Engeland 4 3 1 1 1 8 8 ±0 3
8 Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 1 3 1 1 1 2 3 −1 3
In die groepfase uitgeskakel
9 Vlag van Turkye Turkye 2 3 1 0 2 10 11 −1 2
10 Vlag van Italië Italië 4 3 1 0 2 6 7 −1 2
11 Vlag van Frankryk Frankryk 1 2 1 0 1 3 3 ±0 2
12 Vlag van België België 4 2 0 1 1 5 8 −3 1
13 Vlag van Meksiko Meksiko 1 2 0 0 2 2 8 −6 0
14 Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye 3 2 0 0 2 0 7 −7 0
15 Vlag van Skotland Skotland 3 2 0 0 2 0 8 −8 0
16 Vlag van Suid-Korea Suid-Korea 2 2 0 0 2 0 16 −16 0

Meeste doele aangeteken[wysig | wysig bron]

Meeste doele aangeteken:[1]

Rang Speler Doele
1 Vlag van Hongarye Sándor Kocsis 11
2 Vlag van Wes-Duitsland Max Morlock 6
Vlag van Switserland Josef Hügi 6
Vlag van Oostenryk Erich Probst 6
5 Vlag van Switserland Robert Ballaman 4
Vlag van Hongarye Nándor Hidegkuti 4
Vlag van Uruguay Carlos Borges 4
Vlag van Hongarye Ferenc Puskás 4
Vlag van Wes-Duitsland Helmut Rahn 4
Vlag van Wes-Duitsland Hans Schäfer 4
Vlag van Wes-Duitsland Ottmar Walter 4
Rang Speler Doele
12 Vlag van Turkye Suat Mamat 3
Vlag van Turkye Burhan Sargun 3
Vlag van Uruguay Juan Hohberg 3
Vlag van België Léopold Anoul 3
Vlag van Engeland Nat Lofthouse 3
Vlag van Uruguay Oscar Míguez 3
Vlag van Oostenryk Theodor Wagner 3
Vlag van Oostenryk Ernst Stojaspal 3
Vlag van Hongarye Zoltán Czibor 3
Vlag van Wes-Duitsland Fritz Walter 3
Sándor Kocsis

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 (en) "Goals scored". FIFA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Mei 2021. Besoek op 17 Mei 2021.
  2. (en) "FIFA World Cup™ host announcement decision" (PDF). FIFA. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 12 April 2019. Besoek op 14 Julie 2018.
  3. (en) "History of the FIFA World Cup™ preliminary competition (by year)" (PDF). FIFA. November 2009. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 9 Julie 2014. Besoek op 9 Julie 2014.
  4. (en) "Formats of the FIFA World Cup final competitions" (PDF). FIFA. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 27 Februarie 2008.
  5. (en) "page 45" (PDF). FIFA. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 30 Maart 2020. Besoek op 14 Julie 2018.
  6. (en) "FIFA World Cup: Milestones, facts & figures. Statistical Kit 7" (PDF). FIFA. 26 Maart 2013. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2014. Besoek op 16 Julie 2014.

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]


Sokker-Wêreldbekertoernooie

Uruguay 1930Italië 1934Frankryk 19381942Brasilië 1950Switserland 1954Swede 1958Chili 1962Engeland 1966Meksiko 1970Wes-Duitsland 1974Argentinië 1978Spanje 1982Meksiko 1986Italië 1990Verenigde State 1994Frankryk 1998Suid-Korea/Japan 2002Duitsland 2006Suid-Afrika 2010Brasilië 2014Rusland 2018Katar 2022Kanada/Meksiko/Verenigde State 202620302034