2 Korintiërs

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

2 Korintiërs is die 8ste boek in die Nuwe Testament van die Bybel. Die tweede brief aan die Korintiërs getuig dat daar 'n gespanne verhouding tussen die gemeente en die apostel was. In die gemeente was daar 'n misverstand oor Paulus se veranderde reisplan en sy gesag as apostel. Deur onderhandelings is die misverstand uit die weg geruim en die goeie verhouding tussen die apostel en die gemeente herstel. Nou skryf Paulus om te verduidelik waarom hy streng teenoor die gemeente opgetree het en ook waarom hy sy reisplan moes verander. Hy betuig sy blydskap oor die versoening en pleit vir hulpverlening aan die behoeftige gelowiges in Judea. Vervolgens verdedig hy sy gesag as apostel: hy het sy bevoegdheid om as apostel op te tree, van die Here ontvang.

Bron[wysig | wysig bron]