Rigters

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Rigters is die sewende boek van die Hebreeuse Bybel.

Die boek handel oor die verowering van Kanaän en die lewe in Kanaän toe daar nog nie 'n koning oor die Israeliete geregeer het nie. Die boek is op 'n besondere manier saamgestel: die volk word ontrou aan die Here, dien dan afgode, word deur die Here gestraf, roep tot Hom om hulp en dan stuur Hy 'n leier om hulle te red van die nasies aan wie se mag die Here hulle oorgegee het.

'n Tydjie gaan dit goed totdat die volk weer ontrou aan die Here word. In die laaste hoofstukke word 'n beeld gegee van die wanorde wat daar op godsdienstige en sedelike gebied geheers het.

Betekenis[wysig | wysig bron]

Die Hebreeuse woord sjofet (rigter) word ook vertaal as 'regter'. Dit is gepas vir hierdie groep unieke individue wat deur God geroep is om Sy dwalende volk op koers te bring. Die rigtersamp was tydelik en nie oorerflik nie.

Lys van Rigters[wysig | wysig bron]

  1. Otniël uit Juda
  2. Ehud uit Benjamin
  3. Samgar
  4. Debora uit Efraim
  5. Gideon uit Manasse (seun van Josef)
  6. Tola uit Issaskar (Efraim)
  7. Jair uit Gilead
  8. Jefta uit Gilead
  9. Ibsan uit Betlehem in Sebulon
  10. Elon uit Sebulon
  11. Abdon uit Efraim
  12. Simson uit Dan

Sien ook[wysig | wysig bron]

Bron[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]