Annie Ernaux

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Annie Ernaux in 2017

Annie Thérèse Blanche Ernaux (née Duchesne; gebore 1 September 1940) is 'n Franse skrywer, professor in letterkunde en Nobelpryswenner. Haar literêre werk, meestal outobiografies, handhaaf noue bande met sosiologie.[1] Ernaux is bekroon met die Nobelprys vir Letterkunde in 2022 "vir die moed en kliniese skerpte waarmee sy die wortels, vervreemding en kollektiewe beperkings van persoonlike geheue ontbloot". [2]

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Les Armoires vides, Gallimard, 1974 (Lege kasten, De Arbeiderspers, 1990, vertaal in Nederlands deur Marijke Jansen)
  • Ce qu’ils disent ou rien, Gallimard, 1977
  • La Femme gelée, Gallimard, 1981 (De bevroren vrouw, De Arbeiderspers, 1987, vert. Marianne Kaas)
  • La Place, Gallimard, 1983 (De plek, De Arbeiderspers, 1985, vert. Edu Borger)
  • Une femme, Gallimard, 1988 (Een vrouw, De Arbeiderspers, 1989, vert. Geerten Meijsing)
  • Passion simple, Gallimard, 1991 (Alleen maar hartstocht, De Arbeiderspers, 1992, vert. Mirjam de Veth)
  • Journal du dehors, Gallimard, 1993 (vertaal, saam met La Vie extérieure (2000), as De blik naar buiten, De Arbeiderspers, 2007, vertaal deur Marianne Kaas)
  • "Je ne suis pas sortie de ma nuit", Gallimard, 1997
  • La Honte, Gallimard, 1997 (De schaamte, De Arbeiderspers, 1998, vertaal Rokus Hofstede)
  • L'Événement, Gallimard, 2000 (Het voorval, De Arbeiderspers, 2004, vert. Irene Beckers)
  • La Vie extérieure, Gallimard, 2000 (vertaal, saam met Journal du dehors (1993), as De blik naar buiten, De Arbeiderspers, 2007, vert. Marianne Kaas)
  • Se perdre, Gallimard, 2001
  • L'Occupation, Gallimard, 2002
  • L'Usage de la photo, met Marc Marie, Gallimard, 2005
  • Les Années, Gallimard, 2008 (De jaren, De Arbeiderspers, 2020, vert. Rokus Hofstede)
  • L'Autre fille, NiL Éditions, 2011
  • L'Atelier noir, Éditions des Busclats, 2011
  • Écrire la vie, Gallimard, coll. « Quarto », 2011 (bundel van 11 werke plus uittreksels uit haar dagboek en foto's)
  • Retour à Yvetot, Éditions du Mauconduit, 2013
  • Regarde les lumières mon amour, Éditions du Seuil, 2014
  • Mémoire de fille, Gallimard, 2016 (Meisjesherinneringen, De Arbeiderspers, 2017, vert. Rokus Hofstede)
  • Hôtel Casanova, Gallimard, 2020 (bundeling van 12 verspreide korte teksten)
  • Le jeune homme, Gallimard, 2022 (De jongeman, De Arbeiderspers, 2023, vertaal Rokus Hofstede)

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Ulin, David L. (21 Januarie 2018). "Unorthodox snapshots of life". Los Angeles Times. p. F10. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Oktober 2022. Besoek op 5 Oktober 2022 – via Newspapers.com.
  2. "The Nobel Prize in Literature 2022". Persberig. 6 Oktober 2022. https://www.nobelprize.org/prizes/literature/2022/press-release/. Besoek op 7 Okober 2022. 

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]