Gaan na inhoud

Selma Lagerlöf

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

 

Selma Lagerlöf

Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf [1][2] 20 November 1858 – 16 Maart 1940) was 'n Sweedse skrywer. Sy publiseer haar eerste roman, Gösta Berling's Saga, op die ouderdom van 33 jaar. Sy was die eerste vrou wat die Nobelprys vir Letterkunde gewen het. Dit is in 1909 aan haar toegeken. In 1914, was sy die eerste vrou wat 'n lid geword het van die Sweedse Akademie. [3]

Lewe

[wysig | wysig bron]

Vroeë jare

[wysig | wysig bron]
Lagerlöf gesinshuis in Mårbacka, Värmland
Lagerlöf in 1881

Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf is op 20 November 1858 in Mårbacka, [4] Värmland, in die Koninkryke van Swede en Noorweë gebore. Lagerlöf was die dogter van Erik Gustaf Lagerlöf, 'n luitenant in die Koninklike Värmland Regiment, en Louise Lagerlöf (née Wallroth), wie se pa 'n welgestelde handelaar en 'n gietery- eienaar was (brukspatron). [5] Lagerlöf was die egpaar se vyfde kind uit ses. Sy is gebore met 'n heupbesering, wat veroorsaak is deur loslating in die heupgewrig. Op die ouderdom van drie en 'n half het 'n siekte haar lam in albei bene gelaat, alhoewel sy later herstel het. [6]

Sy was 'n stil, ernstige kind met 'n sterk liefde vir lees. Sy het gedigte geskryf, maar het eers later in haar lewe gepubliseer. Haar ouma het gehelp om haar groot te maak en het dikwels aan haar stories van sprokies en fantasie vertel. Tydens haar grootwordjare, was sy 'n gewone kind en effens lam, en 'n verslag het gesê dat die landwye omswerwinge van Margarethe en Elisabet in Gösta Berling se Saga moontlik die skrywer se kompenserende fantasieë kan wees. [5] Sy het haar skoolopleiding tuis ontvang aangesien die Folkskola verpligte onderwysstelsel nog nie ten volle ontwikkel was nie. Sy het Engels en Frans gestudeer. Nadat sy Osceola van Thomas Mayne Reid op die ouderdom van sewe gelees het, het sy besluit dat sy eendag 'n skrywer sal wees. [7]

In 1875 het Lagerlöf in die Karlskoga Kerk Pastorie gewoon saam met Erik Tullius Hammargren en sy vrou, Ottiliana Lagerlöf, wat haar tante was, waartydens sy een van Hammargren se belydenis studente was. [8] [9]

Die verkoop van die Lagerlöf-familie se Mårbacka landgoed in 1884 het 'n groot impak op haar ontwikkeling gehad. Daar word gesê dat Selma se pa 'n alkoholis was, iets wat sy selde bespreek het. [10] Haar pa wou nie hê dat Selma haar opleiding moes voortsit of by die vrouebeweging betrokke sou wees nie. Later in haar lewe het sy haar pa se boedel teruggekoop met die geld wat sy vir haar Nobelprys ontvang het. [11] Lagerlöf het vir die res van haar lewe daar gewoon. [12]

Onderrig

[wysig | wysig bron]

Lagerlöf het van 1882 tot 1885 aan die Högre lärarinneseminariet in Stockholm gestudeer. Vanaf 1885 tot 1895 het sy as 'n plattelandse onderwyseres by 'n hoërskool vir meisies in Landskrona gewerk. Deur haar studies aan die Royal Women's Superior Training Academy in Stockholm het Lagerlöf gereageer teen die realisme van kontemporêre Sweedstalige skrywers soos August Strindberg. Sy het haar eerste roman, Gösta Berling's Saga , begin terwyl sy as onderwyseres in Landskrona gewerk het. Haar eerste deurslag as skrywer het gekom toe sy die eerste hoofstukke vir 'n literêre wedstryd in die tydskrif Idun ingedien het, en 'n uitgewerskontrak vir die hele boek gewen het. Aanvanklik het haar skryfwerk slegs ligte resensies van kritici ontvang. Toe 'n gewilde kritikus, Georg Brandes, egter vir haar positiewe resensies oor die Deense vertaling gegee het, het haar gewildheid die hoogte ingeskiet. [13] Sy het finansiële ondersteuning van Fredrika Limnell ontvang, wat haar in staat wou stel om op haar skryfwerk te fokus. [14]

Literêre loopbaan

[wysig | wysig bron]

In 1900 het 'n besoek aan die Amerikaanse Kolonie in Jerusalem die inspirasie geword vir Lagerlöf se boek met daardie naam. [15] Die koninklike familie en die Sweedse Akademie het haar aansienlike finansiële steun gegee om haar passie voort te sit. [16] Jerusalem is ook deur kritici geprys, wat haar met Homerus en Shakespeare begin vergelyk het, tot so 'n mate dat sy 'n gewilde figuur in beide Swede en in die buiteland geword het. [17] Teen 1895 het sy haar onderrig laat vaar om haar aan haar skryfwerk te wy. Met die hulp van die opbrengs van Gösta Berling se Saga en 'n beurs en toelaag het sy twee reise onderneem, wat grootliks instrumenteel was om materiaal vir haar volgende roman te verskaf. Saam met haar goeie vriendin Sophie Elkan het sy na Italië gereis, en ook na Palestina en Egipte. In Italië het 'n legende van 'n Christuskindfiguur wat met 'n vals weergawe vervang is, Lagerlöf se roman Antikrists mirakler geïnspireer (Die Wonderwerke van die Antichris). Die roman, wat in Sisilië afspeel, ondersoek die wisselwerking tussen Christelike en sosialistiese morele stelsels. Die meeste van Lagerlöf se verhale speel egter in Värmland af. [18]

In 1902 is Lagerlöf deur die Nasionale Onderwysersvereniging gevra om 'n aardrykskundeboek vir kinders te skryf. Sy het Nils Holgerssons underbara resa genom Sverige geskryf (Die Wonderlike Avonture van Nils), 'n roman oor 'n seun van die mees suidelike deel van Swede, wat gekrimp het tot die grootte van 'n duim en wat op die rug van 'n gans oor die land gereis het. Lagerlöf het historiese en geografiese feite oor die provinsies van Swede gemeng met die verhaal van die seun se avonture, en beskryf hoe hy daarin geslaag het om huis toe te keer en tot sy normale grootte herstel te word. [19] Die roman is een van Lagerlöf se bekendste boeke, en dit is in meer as 30 tale vertaal. [20]

Lagerlöf saam met haar vriendin en literêre assistent Valborg Olander. Elkan was jaloers op die verhouding.

In 1897 het sy na Falun verhuis en vir Valborg Olander ontmoet, wat haar literêre assistent en vriendin geword het, maar Elkan se jaloesie op Olander was 'n komplikasie in die verhouding. Olander, 'n onderwyseres, was ook aktief in die groeiende vrouestemregbeweging in Swede. Selma Lagerlöf was self aktief as spreker vir die Nasionale Vereniging vir Vrouestemreg, wat voordelig was vir die organisasie vanweë die groot respek wat Lagerlöf geniet het. Sy het in Junie 1911 by die Internasionale Stemregtekongres in Stockholm gepraat, waar sy die openingstoespraak gelewer het, sowel as by die oorwinningspartytjie van die Sweedse stemregbeweging nadat vrouestemreg in Mei 1919 toegestaan is. [21]

Selma Lagerlöf was 'n vriendin van die Duits-Joodse skrywer Nelly Sachs. Kort voor haar afsterwe in 1940 het Lagerlöf by die Sweedse koninklike familie ingegryp om die vrylating van Sachs en Sachs se bejaarde moeder uit Nazi-Duitsland, op die laaste vlug van Duitsland na Swede, sook hulle lewenslange asiel in Stockholm te verseker. [22]

Persoonlike lewe

[wysig | wysig bron]

Verhoudings

[wysig | wysig bron]
Lagerlöf saam met die skrywer Sophie Elkan (regs)

In 1894 het sy die Sweedse skrywer Sophie Elkan ontmoet, wat haar vriendin en metgesel geword het. [23] Oor verskeie jare heen was Elkan en Lagerlöf kritiese lesers vir mekaar se werk. Lagerlöf het geskryf dat Elkan haar werk sterk beïnvloed het en dat sy dikwels skerp verskil het van die rigting wat Lagerlöf in haar boeke wou inslaan. Selma se briewe aan Sophie is in 1993 gepubliseer, getiteld Du lär mig att bli fri ('Jy leer my om vry te wees'). [24] Vanaf die 1900's het sy ook 'n noue verhouding met Valborg Olander gehad, wat ook 'n mate van invloed as 'n literêre adviseur, agent en sekretaris van soort op haar werk gehad het; hul korrespondensie is in 2006 gepubliseer as En riktig författarhustru (''n Regte Skrywer se Vrou'). [25] Dit wil voorkom asof daar 'n sterk wedywering tussen Elkan en Olander was. Beide verhoudings was nou, emosioneel, eksklusief en beskryf in terme wat op liefde dui, met die grens tussen uitdrukkings van vriendskap en liefde wat destyds ietwat vaag was. Tog is dit hoofsaaklik die oorblywende korrespondensie met Olander wat gedeeltes bevat wat beslis erotiese en fisiese passie impliseer, alhoewel Lagerlöf baie van die briewe wat sy te riskant gevind het, vernietig het. [26] Homoseksuele verhoudings tussen vroue was destyds taboe sowel as onwettig in Swede gewees, en dus het geeneen van die betrokke vroue ooit iets in die openbaar bekend gemaak nie. [23]

Literêre aanpassings

[wysig | wysig bron]

In 1919 het Lagerlöf al die rolprentregte van haar ongepubliseerde werke aan die Sweedse Rolprentteater (Sweeds: Svenska Biografteatern) verkoop. Op hierdie wyse is daar oor die jare baie rolprentweergawes van haar werke gemaak. Gedurende die era van Sweedse stilfilms is haar werke in films gebruik deur Victor Sjöström, Mauritz Stiller en ander Sweedse filmmakers. [27] Sjöström se hervertelling van Lagerlöf se verhale oor die landelike Sweedse lewe, waarin sy kamera die detail van die tradisionele dorpslewe en die Sweedse landskap vasgevang het, het die grondslag gelê vir sommige van die mees poëtiese en onvergeetlike produkte van stilfilms. Die 1921-rolprentverwerking van Thy Soul Shall Bear Witness! (Körkarlen) is krities geprys en invloedryk binne die rolprentbedryf. Jerusalem is in 1996 verwerk in die internasionaal bekroonde film met dieselfde naam. [28]

Toekennings en herdenking

[wysig | wysig bron]
Lagerlöf op 'n posseël van die Sowjetunie uit 1959

Op 10 Desember 1909, [29] het Selma Lagerlöf die Nobelprys gewen "uit waardering vir die verhewe idealisme, lewendige verbeelding en geestelike persepsie wat haar skryfwerk kenmerk", [30] maar die besluit is voorafgegaan deur 'n intense interne magstryd binne die Sweedse Akademie, die liggaam wat die Nobelprys vir letterkunde toeken. [31] Tydens haar aanvaardingstoespraak het sy nederig gebly en 'n innemende storie oor haar pa vertel, van toe sy hom "in die hemel besoek het". In die storie vra sy haar pa om hulp met die skuld wat sy verskuldig is aan al die mense wat haar ondersteun het met haar skryfwerk, die mense wat haar stories geinspireer het, die Sweedse taal, almal wat haar onderrig het en die groot Sweedse skrywers. [32] In 1904 het die akademie haar sy groot goue medalje toegeken, en in 1914 het sy ook 'n lid van die akademie geword. Vir beide die akademie-lidmaatskap en haar Nobel-letterkundeprys was sy die eerste vrou wat so vereer is. [33] Sy is in 1909 met die Litteris et Artibus en in 1926 met die Illis-kworum bekroon. [34] In 1991 het sy die eerste vrou geword wat op 'n Sweedse banknoot uitgebeeld is, toe die eerste 20-kronor-noot vrygestel is. [35]

In 1907 het sy die eregraad van letterkunde (filosofie hedersdoktor) van die Universiteit van Uppsala ontvang. [36] In 1928 het sy 'n eredoktorsgraad van die Universiteit van Greifswald se Fakulteit Lettere ontvang. Aan die begin van die Tweede Wêreldoorlog het sy haar Nobelprysmedalje en goue medalje van die Sweedse Akademie na die regering van Finland gestuur om geld in te samel om die Sowjetunie te beveg. [37] Die Finse regering was so ontroer dat hulle die nodige geld op ander maniere ingesamel het en haar medalje aan haar terugbesorg het. [38]

Tchernichovsky straat in Jerusalem, Israel

In Jerusalem, Israel, is 'n trap wat twee strate verbind, na haar vernoem.

Twee hotelle is na haar vernoem in Östra Ämtervik in Sunne, en haar huis, Mårbacka, word as 'n museum bewaar. [39]

Werke

[wysig | wysig bron]

Oorspronklike Sweedse publikasies word hoofsaaklik gelys. [40] [41]

Lagerlöf se gewildheid in die Verenigde State was deels te danke aan Velma Swanston Howard, of VS Howard (1868–1937, 'n suffragette en Christelike wetenskaplike) [42] – wat 'n vroeë voorstander was van haar populariteit vir Amerikaners en wat heelwat van haar boeke noukeurig vertaal het. [43]

  • Gösta Berlings saga (1891; roman). Vertaal as The Story of Gösta Berling (Pauline Bancroft Flach, 1898), Gösta Berling's Saga (V.S. Howard and Lillie Tudeer, 1898), The Story of Gösta Berling (Robert Bly, 1962), The Saga of Gosta Berling (Paul Norlen, 2009)
  • Osynliga länkar (1894; kortverhale). Vertaal as Invisible Links (Pauline Bancroft Flach, (1869–1966) 1899)
  • Antikrists mirakler (1897; roman). Vertaal as The Miracles of Antichrist (Selma Ahlström Trotz, 1899) en The Miracles of Antichrist (Pauline Bancroft Flach (1869–1966), 1899)
  • Drottningar i Kungahälla (1899; kortverhale). Vertaal as The Queens of Kungahälla and Other Sketches From a Swedish Homestead (Jessie Bröchner, 1901; C. Field, 1917)
  • En herrgårdssägen (1899; kortverhale). Vertaal as The Tale of a Manor and Other Sketches (C. Field, 1922)
  • Jerusalem: två berättelser. 1, I Dalarne (1901; roman). Vertaal as Jerusalem (Jessie Bröchner, 1903; V.S. Howard, 1914)
  • Jerusalem: två berättelser. 2, I det heliga landet (1902; roman). Vertaal as The Holy City: Jerusalem II (V.S. Howard, 1918)
  • Herr Arnes penningar (1903; roman). Vertaal as Herr Arne's Hoard (Arthur G. Chater, 1923; Philip Brakenridge, 1952) en The Treasure (Arthur G. Chater, 1925) – aangepas as die 1919 film Sir Arne's Treasure.
  • Kristuslegender (1904; kortverhale). Vertaal as Christ Legends and Other Stories (V. S. Howard, 1908)
  • Nils Holgerssons underbara resa genom Sverige (1906–07; kinderroman). Vertaal as The Wonderful Adventures of Nils (V.S. Howard, 1907; Richard E. Oldenburg, 1967) en Further Adventures of Nils (V.S. Howard, 1911)
  • En saga om en saga och andra sagor (1908; kortverhale). Vertaal as The Girl from the Marsh Croft (V.S. Howard, 1910) en Girl from the Marsh Croft and Other Stories (geredigeer deur Greta Anderson, 1996)
  • Hem och stat: Föredrag vid rösträttskongressen den 13 juni 1911 (1911; nie-fiksie). Vertaal as Home and State: Being an Address Delivered at Stockholm at the Sixth Convention of the International Woman Suffrage Alliance, June 1911 (C. Ursula Holmstedt, 1912)
  • Liljecronas hem (1911; novel). Vertaal as Liliecrona's Home (Anna Barwell, 1913)
  • Körkarlen (1912; novel). Translated as Thy Soul Shall Bear Witness! (William Frederick Harvey, 1921). Verfilm as The Phantom Carriage, The Phantom Chariot, The Stroke of Midnight.
  • Stormyrtossen: Folkskädespel i 4 akter (1913) met Bernt Fredgren
  • Astrid och andra berättelser (1914; kortverhale)
  • Kejsarn av Portugallien (1914; roman). Vertaal as The Emperor of Portugallia (V.S. Howard, 1916)
  • Dunungen: Lustspel i fyra akter (1914; verhoogstuk)
  • Silvergruvan och andra berättelser (1915; kortverhale)
  • Troll och Människor (1915, 1921; roman). Vertaal as The Changeling (Susanna Stevens, 1992)
  • Bannlyst (1918; roman). Vertaal as The Outcast (W. Worster, 1920/22)
  • Kavaljersnoveller (1918; kortverhale), met illustrasies deur Einar Nerman
  • Zachris Topelius utveckling och mognad (1920; nie-fiksie), biografie van Zachris Topelius
  • Mårbacka (1922; memoir). Vertaal as Marbacka: The Story of a Manor (V.S. Howard, 1924) en Memories of Marbacka (Greta Andersen, 1996) – vernoem na die landgoed Mårbacka waar Lagerlöf gebore is en grootgeword het
  • The Ring trilogy – gepubliseer in 1931 as The Ring of the Löwenskölds, dit bevat die Martin en Howard vertalings, LCCN 31-985
    • Löwensköldska ringen (1925; roman). Vertaal as The General's Ring (Francesca Martin, 1928) en as The Löwensköld Ring (Linda Schenck, 1991)
    • Charlotte Löwensköld (1925; roman). Vertaal as Charlotte Löwensköld (V.S. Howard)
    • Anna Svärd (1928; roman). Vertaal as Anna Svärd (V.S. Howard, 1931)
  • En Herrgårdssägen: Skådespel i fyra akter (1929; verhoogstuk), gebaseer op die 1899 werk En herrgårdssägen
  • Mors porträtt och andra berättelser (1930; kortverhale)
  • Ett barns memoarer: Mårbacka (1930; memoir). Vertaal as Memories of My Childhood: Further Years at Mårbacka (V.S. Howard, 1934)
  • Dagbok för Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf (1932; memoir). Vertaal as The Diary of Selma Lagerlöf (V.S. Howard, 1936)
  • Höst (1933; short stories). Vertaal as Harvest (Florence and Naboth Hedin, 1935)
  • Julberättelser (1936)
  • Gösta Berlings saga: Skådespel i fyra akter med prolog och epilog efter romanen med samma namn (1936)
  • Från skilda tider: Efterlämnade skrifter (1943–45)
  • Dockteaterspel (1959)
  • Madame de Castro: En ungdomsdikt (1984)

Sien ook

[wysig | wysig bron]
  • Lys van vroulike Nobelpryswenners

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ "Lagerlöf". The American Heritage Dictionary of the English Language (5th ed.). HarperCollins. Retrieved 21 April 2019.
  2. ↑ "Lagerlöf, Selma"[dooie skakel] (US) and "Lagerlöf, Selma".. Oxford University Press.  Geargiveer 21 Januarie 2022 op Wayback Machine
  3. ↑ Forsas-Scott, Helena (1997). Swedish Women's Writing 1850–1995. London: The Athlone Press. p. 63. ISBN 0485910039.
  4. ↑ The American-Scandinavian review 
  5. ↑ 5,0 5,1 Lagerlöf, Selma; Schoolfield, George (2009). The Saga of Gösta Berling. New York: Penguin Classics. ISBN 9781101140482.
  6. ↑ "Svenska deckare: Selma Lagerlöf". mbforlag.se. 7 Januarie 2020. Besoek op 24 Julie 2023.
  7. ↑ "Selma Lagerlöf – författaren". www.marbacka.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 September 2013. Besoek op 18 Oktober 2019.
  8. ↑ Svenska Turistföreningens årsskrift (in Sweeds). 1928. p. 107.
  9. ↑ "Gröna Promenadens historia – Karlskoga Naturskyddsförening" (in Sweeds). Besoek op 23 Mei 2023.
  10. ↑ Selma Lagerlöf Surface and Depth: https://publicdomainreview.org/essay/selma-lagerlof-surface-and-depth/ Toegang op 5 Oktober 2025.
  11. ↑ "Selma Lagerlof | Swedish author". Encyclopædia Britannica. Besoek op 8 Maart 2016.
  12. ↑ "Selma Lagerlöf - Facts - NobelPrize.org". NobelPrize.org. Besoek op 24 September 2018.
  13. ↑ The Encyclopedia Americana (1920)/Lagerlof, Ottilia Lovisa Selma: https://en.wikisource.org/wiki/The_Encyclopedia_Americana_(1920)/Lagerlof,_Ottilia_Lovisa_Selma
  14. ↑ Lagerlof, Selma (2013). The Selma Lagerlof Megapack: 31 Classic Novels and Stories. Rockville: Wildside Press LLC. p. 20. ISBN 9781434443441.
  15. ↑ Zaun-Goshen, Heike (2002), Times of Change, archived from the original on 17 June 2010
  16. ↑ "Selma Lagerlöf – Biographical". www.nobelprize.org. Besoek op 8 Maart 2016.
  17. ↑ Forsas-Scott, Helena (1997). Swedish Women's Writing 1850–1995. London: The Athlone Press. p. 63. ISBN 0485910039.
  18. ↑ "Selma Lagerlöf Biographical". The Nobel Prize. Besoek op 13 Junie 2023.
  19. ↑ The Wonderful Adventures of Nils by Selma Lagerlöf: https://www.gutenberg.org/ebooks/10935
  20. ↑ "100 år med Nils Holgersson" (PDF). Lund University Library. Besoek op 31 Mei 2017.
  21. ↑ Hedwall, Barbro (2011). Susanna Eriksson Lundqvist. red. Vår rättmätiga plats. Om kvinnornas kamp för rösträtt. (Our Rightful Place. About women's struggle for suffrage) Albert Bonniers Förlag. ISBN 978-91-7424-119-8 (Swedish)
  22. ↑ "Nelly Sachs". www.nobel-winners.com. Besoek op 10 Desember 2018.
  23. ↑ 23,0 23,1 Muja, Kerstin (2002), "Lagerlöf, Selma", glbtq.com, archived from the original on 16 November 2007
  24. ↑ https://www.bokborsen.se/view/Lagerl%C3%B6f-Selma-Elkan-Soph/Du-L%C3%A4r-Mig-Att-Bli-Fri-Selma-Lagerl%C3%B6f-Skriver-/14804128
  25. ↑ Toijer-Nilsson, Ying (2006). En riktig författarhustru: Selma Lagerlöf skriver till Valborg Olander (A Proper Writer's wife: Selma Lagerlöf to Valborg Olander). Bonnier
  26. ↑ Sundberg, Björn. 1996. Recension av Reijo Rüster Lars Westman: Selma på Mårbacka. Bonniers 1996. Tidskrift för svensk litteraturvetenskaplig forskning. Årgång 117 1996.
  27. ↑ Furhammar, Leif (2010), "Selma Lagerlöf and Literary Adaptations", Mariah Larsson and Anders Marklund (eds), "Swedish Film: An Introduction and Reader", Lund: Nordic Academic Press, pp. 86–91.
  28. ↑ Elley, Derek (23 September 1996). "Jerusalem". Retrieved 22 August 2024.
  29. ↑ Lagerlöf, Selma (10 Desember 1909). "Banquet Speech". Nobel Prize. Besoek op 9 Desember 2016.
  30. ↑ "Literature 1909", NobelPrize.org, retrieved 6 March 2010
  31. ↑ "Våldsam debatt i Akademien när Lagerlöf valdes". Svenska Dagbladet (in Swedish). 25 September 2009.
  32. ↑ Selma Lagerlöf Banquet speech: https://www.nobelprize.org/prizes/literature/1909/lagerlof/speech/
  33. ↑ Rines, George Edwin, ed. (1920). "Lagerlof, Ottilia Lovisa Selma" . Encyclopedia Americana.
  34. ↑ Stenberg, Lisbeth. "Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf". Translated by Alexia Grosjean. Besoek op 18 Mei 2022.
  35. ↑ 20 Swedish Krona banknote 2008 Selma Lagerlöf. worldbanknotescoins.com (20 April 2015)
  36. ↑ "Selma O L Lagerlöf", National Archives of Sweden. Accessed 30 December 2022
  37. ↑ The magic zone: sketches of the Nobel Laureates 
  38. ↑ https://wncri.org/2025/04/14/selma-lagerlof/
  39. ↑ Trailblazer with a Pen: The Legacy of Selma Lagerlöf: https://wncri.org/2025/04/14/selma-lagerlof/
  40. ↑ Selma Lagerlöf – Bibliography, http://nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1909/lagerlof-bibl.html, besoek op 6 March 2010 
  41. ↑ Liukkonen, Petri. "Selma Lagerlöf". Books and Writers (kirjasto.sci.fi). Finland: Kuusankoski Public Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Januarie 2015.
  42. ↑ "Howard, Velma Swanston, 1868–1937". Library of Congress Authorities (lccn.loc.gov). Retrieved 2019-09-30.
  43. ↑ THE DIARY OF SELMA LAGERLOF. Translated by Velma Swanston Howard: https://www.nytimes.com/1936/12/06/archives/selma-lagerlofs-diary-of-her-childhood-the-diary-of-selma-lagerlof.html#

Verdere leeswerk

[wysig | wysig bron]
  • Aldrich, Robert; Wotherspoon, Garry, reds. (2002). Who's Who in Gay and Lesbian History from Antiquity to World War II (2 uitg.). London: Routledge. ISBN 0-415-15983-0.
  • Berendsohn, Walter A. Selma Lagerlöf: Her Life and Work. (adapted from the German by George F. Timpson) London: Nicholson & Watson, 1931.
  • De Noma, Elizabeth Ann. Multiple Melodrama: The Making and Remaking of Three Selma Lagerlöf Narratives in the Silent Era and the 1940s. Ann Arbor, Mich.: UMI Research Press, 2000.
  • Edström, Vivi. Selma Lagerlöf. (trans. by Barbara Lide) Boston: Twayne Publishers, 1984.
  • Madler, Jennifer Lynn. The Literary Response of German-language Authors to Selma Lagerlöf. Urbana, Ill.: University of Illinois, 1998.
  • Nelson, Anne Theodora. The Critical Reception of Selma Lagerlöf in France. Evanston, Ill., 1962.
  • Nelson, Victor Folke. "The Mårbacka Edition of the Works of Selma Lagerlöf". The Saturday Review of Literature, January 19, 1929.
  • Olson-Buckner, Elsa. The Epic Tradition in Gösta Berlings Saga. Brooklyn, N.Y.: Theodore Gaus, 1978.
  • Vrieze, Folkerdina Stientje de. Fact and Fiction in the Autobiographical Works of Selma Lagerlof. Assen, Netherlands: Van Gorcum, 1958.
  • Wägner, Elin. Selma Lagerlöf I (1942) and Selma Lagerlöf II. (1943)[1]
  • Watson, Jennifer. Swedish Novelist Selma Lagerlöf, 1858–1940, and Germany at the Turn of the Century: O du Stern ob meinem Garten. Lewiston, New York: Edwin Mellen Press, 2004.
  • Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf at Svenskt kvinnobiografiskt lexikon

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]

Hulpbronne

[wysig | wysig bron]

Werk aanlyn

[wysig | wysig bron]
  • Works by Selma Lagerlöf in eBook form at Standard Ebooks
  • Works by Selma Lagerlöf at Project Gutenberg
  • Works by Selma Lagerlöf at Faded Page (Canada)
  • Works by or about Selma Lagerlöf at the Internet Archive
  • Works by Selma Lagerlöf at LibriVox (public domain audiobooks)
  • Works by Selma Lagerlöf at Project Runeberg (in Sweeds)
  • Works by Selma Lagerlöf at Swedish Literature Bank (in Sweeds)
  1. ↑ "Wägner, Elin". Nordic Women's Literature (in Engels (VK)). Besoek op 28 Februarie 2020.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Selma_Lagerlöf&oldid=2845177"